Het fysieke landschap om ons heen is nauw verbonden met de vegetatie die er groeit en die ons vertelt welke herbivoren, vogels en andere soorten in die habitat kunnen overleven. Eco-zones in het Kruger National Park worden bijvoorbeeld bepaald door factoren als regenval en bodemtype, waardoor verschillende habitats ontstaan voor verschillende soorten. Door Deze ecozones te bestuderen, kunnen onderzoekers meer inzicht krijgen in de complexe relaties tussen de planten en dieren die er leven.

#1. Gemengde struikwilgenbossen

Het granietgesteente van het Kruger National Park wordt gekenmerkt door zacht golvende heuvels en grote rotspartijen. De door graniet gevormde bodems zijn over het algemeen zanderig en arm aan voedingsstoffen, maar verder naar beneden op de heuvels en in de valleien tussen de heuvels houdt het dichte graniet water vast en zijn de zanderige bodems beter in staat om voedingsstoffen vast te houden. Deze ecozone komt het meest voor in het zuiden van het park, waar de S36 ten westen van Satara door een lang stuk gemengd bushwillowbos loopt en de H1-1 en H3 ten noorden van Malelane Gate ook grote massa's van deze habitat doorkruisen. De Napi Trail route ligt ook in deze ecozone en het gebied rond het Punda Maria rustkamp in het uiterste noorden van het park is een vergelijkbaar habitattype. Gemengde struikwilgenbossen zijn de thuisbasis van een verscheidenheid aan wilde dieren, waaronder giraffes, zebra's en verschillende antilopesoorten. Bezoekers van deze ecozone kunnen ook roofdieren zoals leeuwen, luipaarden en wilde honden zien, evenals een verscheidenheid aan vogelsoorten.

#2. Pretoriuskop Sourveld

Deze ecozone is een interessante mix van golvende granieten heuvels en valleien met vegetatie die in de loop der tijd is beïnvloed door mensen en hun gebruik van het land. Het is gevormd door water- en winderosie gedurende duizenden jaren, waardoor voedselarme heuveltoppen en rotsachtige uitlopers zijn ontstaan met aan weerszijden vruchtbaardere valleien en drainagelijnen. Het gebied rond het Pretoriuskop Camp werd in het verleden door Europeanen bewerkt, waardoor voedingsstoffen uit de vallei en de hellingen weglekten. Verschillende plantensoorten gedijen goed in deze bodemomstandigheden, zoals de grote struikwilg en het zilverblad. De onderliggende grassen zijn overal zuur, wat speciaal aangepaste dieren aantrekt, zoals klipspringers en sabelantilopen. Het enige voorbeeld van deze ecozone in Kruger ligt ten noorden en zuiden van het Pretoriuskop Camp, met de S3, S7 en S10 plus S8 en S14 als de hoofdwegen om deze te verkennen. In deze ecozone leven ook verschillende vogelsoorten, waaronder de Afrikaanse visarend en de Wahlbergarend. Bezoekers kunnen in deze unieke habitat ook verschillende reptielen en insecten zien, zoals kameleons en mestkevers.

#3. Malelane bergbosveld

Deze ecozone is een voortzetting van de Gemengde struikwilgenbossen, maar met een bergachtig fysiek profiel en drainagesysteem. De granieten bergen produceren voedselarme bodems en door de steile hellingen zijn de bodems erg ondiep en steenachtig. De valleien hebben echter een grotere dichtheid aan voedingsstoffen die vanaf de hogere hellingen naar binnen spoelen, met diepere kleibodems en veel stromende drainagelijnen. De boomvegetatie blijft vergelijkbaar met de nabijgelegen gemengde struikwilgenbossen, maar de grassen zijn een andere mix van zeer zuur en zeer zoet, wat andere grazers aantrekt. Het gebied rond en ten noordwesten van Berg-en-Dal rest camp is het enige voorbeeld van deze ecozone in Kruger. De Bushman / Boesman Trail ligt ook in deze eco-zone.

#4. Knopdoorn/marulasavanne op Basalt

Basaltbodems zijn rijk aan stikstof en vruchtbaar, met zoete grassen die over grote vlaktes groeien. Bosbranden voorkomen dat er een grote boomlaag ontstaat en de uitgestrekte grasvlakten trekken grote kuddes zebra's en gnoes, buffels en struisvogels aan, evenals kleine grazers zoals steenbokken. De grote vlaktedieren volgen de kuddes, waaronder leeuwen, cheeta's en gevlekte hyena's. Satara rest camp ligt in het hart van deze ecozone, met de H1-3, H6 en S100 wegen die door deze savannehabitat lopen. Het Lower Sabie restcamp en de H10 liggen ook in deze ecozone. Deze ecozone staat bekend als de savannebiome en wordt gekenmerkt door grasvlakten en een grote verscheidenheid aan wilde dieren.

#5. Lebombo bergbosveld

De Lebombo bergketen vormt de oostelijke grens van Kruger en Zuid-Afrika's internationale grens met Mozambique. De bodems zijn rijk aan siliciumverbindingen maar hebben een tekort aan organisch materiaal en voedingsstoffen. De langzame erosie van het rhyoliet en het open berglandschap betekent ook dat alle nieuw gecreëerde grond snel wordt verplaatst door wind en regen, waardoor er weinig overblijft voor planten om in te groeien. Grassen die voet aan de grond kunnen krijgen in deze rotsachtige omgeving hebben een tekort aan voedingsstoffen en trekken niet veel grazers aan.

#6. Olifants ruig veld

Deze ecozone bestaat uit open basaltvlaktes met rhyolietkeien verspreid over het landschap. Het basalt is een zacht, voedselrijk gesteente dat gemakkelijk erodeert en vlakke vlaktes vormt, terwijl het rhyoliet veel harder is maar geen voedingsstoffen bevat. De grond is een stenige mix van de twee en het resultaat is een habitat die redelijk vruchtbaar is, maar moeilijk toegankelijk voor dieren en planten. Bomen die goed gedijen zijn onder andere de hoge kurkeik, de knopdoorn en de herdersboom. Grassen zijn een mix van zoet en oneetbaar, afhankelijk van het seizoen en de kwaliteit van de grond. Populaties leeuwen, luipaarden, cheeta's en gevlekte hyena's volgen meestal de grazers zoals koedoes, zebra's en gnoes die in het gebied te vinden zijn. Slechts aanwezig in één gebied binnen Kruger, het wegennetwerk ten zuiden van Olifants Rest Camp.

#7. Stenggeknobbel-doorn savanne

Deze ecozone is aanwezig in één gebied van Kruger, de S90 en een deel van de H1-4 tussen Satara en Olifants Rest camps. Het bestaat uit een ondiepe laag zacht, voedselrijk basalt boven calcrete. Deze geologie houdt effectief water vast, wat betekent dat pannen en moerassig terrein snel kunnen ontstaan als er regen valt. Dichte grassen nemen op hun beurt toe, waardoor enorme weideachtige vlakten ontstaan. Bomen kunnen hier minder goed gedijen vanwege bosbranden en de beperkte bodemdiepte. Doornstruiken en buffeldoorns die wel groeien, worden hierdoor minder hoog.

#8. Sandveld

Sandveld zijn de ruige zandstenen heuvels en uitlopers in Kruger, waar de bodem zanderig is en water slecht vasthoudt, waardoor grassen niet groeien maar grote bomen met diepe wortels wel gedijen. Lebombo ijzerhout, witte seringa, pod mahonie en machtige baobabs gedijen goed in deze habitats, maar bieden geen belangrijke voedselbronnen voor grote zoogdieren.

#9. Mopane / struikwilg bossen

De granietbodem ecozone in Kruger wordt gekenmerkt door zacht golvende hellingen en een vlak landschap. De door graniet gevormde bodems zijn meestal zanderig en arm aan voedingsstoffen, maar kunnen zich in de valleien verzamelen tot klei die een dichte vegetatie kan ondersteunen. Een bijzonder dominant vegetatietype in deze ecozone is de rode boswilg, die een geliefde voedselbron is voor grazers zoals olifanten, koedoes en impala's en die toppredatoren aantrekt. De wegen H9 en H14 richting Phalaborwa Gate leiden bezoekers door enkele van de beste delen van dit landschap.