Het is een van die dingen die je lichaam doet die je voor kennisgeving aanneemt: het rimpelig worden van je vingers als je hebt gezwommen, in bad zit of onder de douche staat. Misschien kijk je er even naar met gefronste wenkbrauwen, maar verder sta je er waarschijnlijk niet al te lang bij stil.

Toch wordt er al tijdenlang over gediscussieerd waarom dit nou precies gebeurd. Het werd eerst vermoed Dat Het een gevolg is van het proces van osmose, waarbij water in de cellen van je vingers wordt getrokken en de huid opzwelt. Maar waarom gebeurt dit dan alleen bij je vingers, je handpalmen en je tenen? Deze vraag alleen was al voldoende om de osmose-theorie terzijde te schuiven, maar er werd bovendien ontdekt Dat Het Rimpelen niet gebeurde in geval van zenuwschade aan de vingers. Dit wees erop dat het rimpelen wordt aangestuurd door ons centrale zenuwstelsel.

We weten nu dat het rimpelen een gevolg is van het samentrekken van bloedvaatjes in je vingertoppen. Hierdoor vermindert het volume van je vingertoppen en vormen zich huidplooien. Je huid zwelt dus niet op, maar zakt een beetje in.

Een interessante theorie die verklaart waarom onze hersenen een signaal naar onze vingertoppen sturen om zich samen te trekken als ze nat worden zoekt het in de evolutie. Volgens deze theorie zijn de rimpels op onze vingertoppen bedoeld om meer grip te geven als onze handen nat zijn. Zo zou het lang, lang geleden een voordeel kunnen zijn geweest om bijvoorbeeld met blote handen vissen uit beekjes te grijpen. Er bestaat nog geen wetenschappelijk consensus over deze theorie, maar hij is wel interessant! Laat daarom de volgende keer dat je in bad ligt te dagdromen en naar je vingertoppen staart je gedachten honderdduizenden jaren teruggaan in de tijd.

Bron: ScienceABC