Titel: Het leven Bruist Eens Draken vergruisd
Auteur: Leen Dehouwer (Leine-Laura)
Uitgever: Boekscout
ISBN: 978 94 022 5048 0

Als liefhebber van gedichten en sprookjes was ik heel benieuwd naar het debuutboek van Leen Dehouwer. Schrijvend onder haar pseudoniem Leine-Laura schreef ze de wel erg bijzondere gedichten- en verhalenbundel “Het leven bruist eens draken vergruisd”. Het betreft hier geen gewone sprookjes en gedichten, zoals we allemaal wel kennen. Leine-Laura heeft er namelijk een spiritueel en autobiografisch tintje aangegeven, waardoor de lezer er zichzelf in kan herkennen. Ze noemt het dan zelf ook “helende sprookjes en gedichten”.

Bijpassende tekeningen

De sprookjes en gedichten worden vergezeld met de prachtige en bijpassende tekeningen van Messalina Lotigier, dochter van de bekende zanger Helmut Lotti. Deze tekeningen zijn absoluut een meerwaarde voor het boek. Elfen, draken, heksen,… Ze komen allemaal voorbij als tekening in het boek. Vaak zijn ze in zwart-wit, maar ook kleuraccenten zijn aanwezig. Zoals het rode haar van Heidelinde. De prachtige illustrates breken niet alleen de vrije lange teksten, ze helpen het visuele aspect met het uitdrukken van de emoties die in het verhaal zitten. Er zit kunst en mysterie in, zeg maar. Wat volledig bij dit boek past.

Sprookjesbos

“Het leven bruist eens draken vergruisd” is een bundel vol met verhalen en gedichten die zich in het sprookjesbos afspelen. De kabouters en elfen die erin voorkomen hebben elk kun eigen karakter en menselijke kantjes. Dit helpt om je goed te kunnen inleven in hun gevoelens en relatie tegenover elkaar. Zo is er de zeer hechte moeder-zoon band tussen Koningin Doriminant en prins Bramsol, die zo krachtig is dat zijn moeder de enige echte liefde is voor haar zoon. Tot hij Heidelinde ontmoet. Heidelinde is dolverliefd op Bramsol, maar hun relatie loopt niet zoals gehoopt. Hierdoor begint Heidelinde haar zoektocht naar wie ze werkelijk is. Soms is liefde alleen niet voldoende…

Dichtrijm

De sprookjes en gedichten vertellen een verhaal dat rond liefde, relaties en zelfontplooiing draait. Zoals toepasselijk bij gedichten, gebruikt Leine-Laura bij de meeste gedichten en verhalen rijm. Niet gemakkelijk om dit ook in verhalen te gebruiken. Omdat sommige van deze sprookjesverhalen vrij lang zijn, tot wel 4 bladzijden, lezen deze in combinatie met de dichtrijm echter niet zo vlot. Het maakt het moeilijker om te begrijpen, waardoor je sommige stukken enkele keren opnieuw moet lezen. De korte gedichten zijn dan wel weer aangenaam om te lezen, alsook de verhalen in gewone schrijfvorm. Al is deze bundel sowieso geen boek om snel door te gaan, je hebt er je volle aandacht wel steeds bij nodig.

Daarnaast gebruikt Leine-Laura vaak dialect en Vlaamse woorden in haar gedichten en verhalen. Omdat ik zelf in Vlaanderen woon herken ik de meeste woorden wel. Maar begrijp je de woorden niet, is dat geen enkel probleem. Deze staan achteraan het boek in een verklarende woordenlijst.

Draken verslaan

Leen Dehouwer heeft het boek een erg passende titel meegegeven. “Het leven bruist eens draken vergruisd” is een mooie en bij sprookjes passende metafoor om te zeggen dat je pas gelukkig bent of kan worden wanneer je je problemen hebt overwonnen. Heel origineel gevonden, vind ik. En zoals het een goed sprookje betreft, eindigt het boek ook met geluk. De grote zwarte drakenkop met het meisje op de bek ter illustratie versterkt deze boodschap.

Nieuw en verrassend

Voor mij was “Het leven bruist eens draken vergruisd” iets nieuws en verrassends om te lezen. Vele verhalen blijven ook hangen, zoals deze met de boodschap dat je nooit mag vertrekken zonder afscheid te nemen. Je weet immers nooit of er iets gebeurt. Andere verhalen konden dan weer moeilijk mijn aandacht vasthouden, vooral de lange in dichtvorm. Ik vind het ontzettend knap dat Leen Dehouwer dit zo kan neerzetten, maar voor mij persoonlijk hadden er nog wat meer zonder rijm mogen zijn.

Het lijkt mij sowieso een boek dat je ligt of niet, je moet van dit genre houden. Op zich houd ik wel van dit soort boeken, maar de schrijfstijl was voor mij moeilijk te volgen. Wanneer ik volledige pagina’s in rijmvorm moet lezen, verlies ik na de tweede pagina mijn concentratie. Dat de rijm ook niet altijd perfect kloppend is én er dialect in het boek gebruikt wordt, maakt dat ik afhaak.

Ik mis eigenlijk gewoon de vlotheid van een goed sprookjesverhaal. Dat is de clou, daarin zit de makke van dit boek. Terwijl het wel kan, want er zijn zoveel goede verhalen en korte gedichten waarin de rijm en het verhaal beter tot zijn recht komen. Gelukkig maken de mooie tekeningen van Messalina het geheel toegankelijker. Ikzelf ben in ieder geval erg blij het te hebben mogen lezen.

Waardering: 6,5/10

Lees “Het leven bruist eens draken vergruisd” zelf!

Het bericht Het Leven Bruist Eens draken vergruisd – Leen Dehouwer verscheen eerst op Lekker lezen.