Titel: Afgunst
Auteur: Saskia Noort
Uitgever: Ambo | Anthos uitgevers
ISBN: 978 90 596 5049 7

Een kort verhaal waarin je op een spannende, rappe en intrigerende manier volledig wordt meegesleurd in de belevingswereld van het slachtoffer Susan en de dader Evert. De scherpe sneden van het mes, de onmacht, de pijn, de terugblikken naar het verleden, de rauwe en blootgelegde emoties en gevoelens:“dit is mijn pure grootste angst. Alle controle verliezen. Beschaamd en vernederd (p.51)”.

De doeltreffendheid en het begrip doch tevens het onbegrip, de ziekelijke gedachtegang van de dader en de kracht van dominantie. “Zijn bijtende kritiek raakt me niet meer. Niet zoals toen, toen hij me steeds verder uitvlakte, totdat ik alleen nog maar een schaduw was. Zijn schaduw (p.12)”

De dader plaatst zichzelf in een slachtofferrol, hij bestempelt Susan als een slecht persoon, de vijand, hij verklaart Haar de oorlog, wil haar leven verwoesten. Het is háár schuld dat hij op deze brute manier moet handelen: “Het was haar gezicht, haar vreugde, spottende grijns die ze me toewierp toen het gejubel van de andere opsteeg. Dat vernietigde mijn liefde. Daarmee ontsloeg ze me op staande voet (p.28)”. Toch twijfelt hij, de liefde, de hartstocht en de lichamelijke aantrekkingskracht doet hem wankelen, raakt hem in zijn hart. Door deze gevoelens wordt hij boos op zichzelf en boos op Susan, gooit deze liefdevolle emoties overboord en stelt zich op als een brute martelaar.

Ernst domineert haar door haar afhankelijk van hem te maken. Hij merkt hoe Susan zich aan hem onderwerpt en daar geniet hij van. “Van grote liefde naar diepe, diepe haat. Ik was haar leermeester, zij mijn leerling, zo waren we voor elkaar bestemd.” (p.27). Hij stampt haar de grond in, vernedert haar, pijnigt haar om haar vervolgens weer bij elkaar te schrapen.

Door deze destructieve, pijnlijke en ziekelijke manier van omgang raken zowel hij als Susan verslaafd aan deze destructieve levensstijl. 

Evert gebruikt de woede en de dominantie gebruikt om zijn eigenwaarde te etaleren, zich beter te laten voelen, zichzelf op een voetstuk te plaatsen. Hij chanteert Susan die getrouwd is en twee kinderen heeft, zodat hij macht over de situatie verkrijgt.

Hij chanteert haar met het feit dat ze een minaar heeft, Hij Wil Haar leven verwoesten, stuk maken, verpulveren, maar toch houdt hij van haar. Het is en blijft een verwarrende strijd. Hij wil haar pijnigen, het is zijn laatste kans om haar in zijn ondergang mee te nemen. Ernst heeft kanker en wil deze niet zijn leven laten beheersen. 

De vergevingsgezindheid, het keerpunt vanuit de gedachtengang en het oogpunt van het slachtoffer Susan, de wanhoop en de uitputtende kracht. “Zijn excusus, zijn strelende hand en zachte troostende kussen die maakten dat al mijn vragen en twijfels weer verdwenen en plaatsmaakten voor diepe, destructieve liefde en opluchting.” (p.59).

De manier waarop Susan, zowel haat als liefde kan voelen voor haar martelaar, de alomvattende chaos van deze twee uiterste emoties, ze merkt dat ze zich aan hem onderwerpt, waarom ze het doet en waarom ze zowel medelijden als onbegrip kan opbrengen voor haar gedreven vijand is haar onbekend. “Ooit hield ik van hem. Meer dan van mezelf.” (p.89). Ze is er klaar met de pijn uit haar verleden, ze wil haar leven herpakken zonder de zieke gedachtengang die door Ernst in haar is gezaaid.

Waardering: 8/10

Lees Afgunst zelf!

Het bericht Afgunst – Saskia Noort verscheen eerst op Lekker lezen.