Vandaag werd ik attent gemaakt op twee prachtige Congressen, dit naast de Cvi Conferentie Waar ik me al voor ingeschreven heb.

De CVI conferentie, Waar ik sinds 2000 standaard naartoe ga, kost mij 420 euro. De onderwijs researchdagen in mei waar de call for proposals nog voor open staat, is een prima professionaliseringsslag als vervolg op mijn afgesloten master. Prijs voor 3 dagen in de voorverkoop 370 euro. (Was ik nog Maar masterstudent, dan kost het slechts 50 euro).
Dan is er nog een prachtige The Perfect Storm Conferentie Waar een dag deelnemen 395,00 euro kost.

Zo kan ik er nog wel een paar noemen…..

Veel van de onderwijsconferenties/congressen worden vanzelfsprekend door mensen die werkzaam Zijn in een onderwijsorganisatie gebruikt als professionaliseringsactiviteit. Het geld kan maar 1 keer uitgegeven worden en dus maken ook zij een keuze.
Slimme onderwijsorganisaties zetten in op profilering en netwerken en investeren stevig in het geven van presentaties en Dus Ook deelnemers (dubbelslag).
Dat betekent wel, dat  die deelnemers de kosten van de congressen niet zelf hoeven te betalen, maar dat de “baas” dat doet.

Mooi toch!! Buiten de deur kijken is een uitstekende manier om kennis op te doen en te delen.

Even terzijde, er zijn ook heel veel leraren die niet naar Deze congressen kunnen want zij hebben als eerste verantwoordelijkheid hun leerlingen/studenten en staan voor de klas. Zij reizen daarentegen bijvoorbeeld wel op zaterdag 12 maart af naar Texel voor een Edcamp en nemen de reis/verblijfskosten voor eigen rekening.

Heeft er al eens een congresorganisator aan eenpitters gedacht?
Zoals de vaste lezers weten geloof ik heilig in bruggenbouwen, kennisuitwisseling en netwerken. Maar wanneer je voor congressen het volle pond moet betalen, omdat er geen “werkgever” is die dit in het kader van het professionaliseringsbudget betaalt, is het anders kiezen.

Een eerste reactie kan zijn; jij kunt het toch van de belasting aftrekken? Ja, maar om iets te kunnen aftrekken moet er wel eerst iets opgebouwd zijn.
Een andere reactie (mijnerzijds) is, ach ik klets me er wel in met een perskaart (Vives).

Mag ik eens een ander idee opperen?
We hebben in Nederland/België ruim 300 (aangemelde) Edubloggers. Deze bloggers zijn afkomstig uit alle schoolsoorten. Het zijn studenten, leraren, ondernemers, werknemers, bestuursleden en onderzoekers.

Bij een aantal conferenties en congressen wordt al gebruik gemaakt van bloggers om verslag te doen. Om vooraf om te triggeren en om tijdens/achteraf te laten lezen/horen/zien aan thuisblijvers wat er allemaal gezegd en gedaan is.
De organisatie van de Onderwijsdagen heeft afgelopen jaar 2 kaarten per dag ter beschikking gesteld aan bloggers, deze werden verloot onder de edubloggers. TedX Education deed hetzelfde in oktober vorig jaar.

Een win/win voorstel.

Stel per congres(dag) 5 kaarten beschikbaar aan Edubloggers met als voorwaarde minstens 1 blogpost vooraf en 1 achteraf. Zorg voor een platform waarop geblogd kan worden en laat redactie door de organisatie (de ministeries van zenden) achterwege.
Een blogger heeft namelijk een eigen stijl en taal en juist dat maakt het zo rijk. Als er verslag gedaan wordt door (redelijk) onafhankelijke maar kritische deelnemers, is er een kleurrijke verslaglegging.
Bloggers zijn meestal ook actief op sociale media en genereren dus ook geluid op deze platforms. Dit in tegenstelling tot de eendagsvliegende accountjes zonder volgers.

Hebben we een Deal?

Oh en de links die in deze blogpost staan naar de evenementen….die krijg je gratis van mij