Je kunt er bijna niet omheen: Mafia 3 is ergens best wel een grote teleurstelling. De open wereld is er op zo'n manier in gepropt dat het meer kwaad dan goed doet, en daar lijdt de game onder. En dat is erg jammer, gezien het (zeker voor AAA-games) goede verhaal dat ook daadwerkelijk iets durft te zeggen.

Qua gameplay is Mafia 3 een standaard, maar zeer vermakelijke third person shooter. Naast het schieten is er een stealth element toegevoegd waarbij je vijanden kunt weglokken en als ze het hoekje om komen een mes in de keel kunt steken. Diepgaand is het niet, maar het ruimt het speelveld een beetje op voordat je met je wapens naar binnen stormt. De wapens schieten heerlijk en hebben genoeg onderlinge verschillen. Daarbij lijkt hoofdpersonage Lincoln wel een tank, maar is hij dat niet. Je zult wel degelijk dekking moeten zoeken en rekening moeten houden met dat vijanden terugschieten. Dat maakt de gevechten uitdagend genoeg om er even goed voor te gaan zitten.

De weg naar die grote gevechten toe is echter het probleem. De game kent ditmaal een 'echte' open wereld na de kritiek op Mafia 2. Het gevolg is dat de game wordt langgerekt met betekenisloze missies zoals, je verwacht het niet, vrijwel elke open wereld game. Mafia 3 wordt ingeleid met een paar lineaire missies die erg goed werken en er een lekker tempo inhouden, maar daarna transformeert de game in een herhalingsoefening die doorgaat totdat de credits over het scherm rollen.