τρώω / πίνω τον αβλέμμονα – για άνθρωπο εξαιρετικά λαίμαργο, αδηφάγο ή για κάποιον που καταναλώνει μεγάλη ποσότητα φαγητού ή ποτού.
άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε – όταν υπάρχει ασυνεννοησία, άλλα λέει ο ένας και άλλα ο άλλος ή όταν κάποιος αποφεύγει να μιλήσει για το θέμα που συζητείται.
περίοδος ισχνών / παχιών αγελάδων – περίοδος οικονομικής δυσπραγίας, φτώχιας / οικονομικής ευμάρειας, ευημερίας.
σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω – για όσους δείχνουν παθητική στάση απέναντι σε εχθρικές προκλήσεις.
κολάζω και άγιο – βάζω σε πειρασμό ακόμα και τον πιο ενάρετο άνθρωπο.
καρδιά αγκινάρα – για άνθρωπος ανοιχτόκαρδο, με μεγάλη καρδιά (που μπορεί να αγαπά πολλούς).
αγκώνας του τενίστα – επώδυνη φλεγμονή στο έξω μέρος του αγκώνα, η οποία προκαλείται από υπερβολική χρήση των μυών του πήχεως.
αγύριστο κεφάλι – αυτός που δεν πείθεται με τίποτα.
αδαμιαία περιβολή – πλήρης γύμνια.
ποιητική αδεία – η ελευθερία που αναγνωρίζεται στον ποιητή να αποκλίνει από τους συμβατικούς κανόνες της γλώσσας.
τα άδυτα των αδύτων – τα πιο βαθιά και απροσπέλαστα μέρη ή (εκκλης.) το πιο εσωτερικό μέρος του ναού, στο οποίο επιτρέπεται η είσοδος μόνο στους ιερείς.
νυν και αεί – τώρα και πάντοτε, αιώνια.
ζω με αέρα – τρώω ελάχιστα.
αέρας κοπανιστός - άδεια λόγια, χωρίς νόημα
ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου – α) ευχή για καλό ταξίδι και ευνοϊκό άνεμο, β) να σου πάνε όλα καλά, γ) είσαι ελεύθερος να φύγεις, δεν σε κρατάει κανείς.
μου στοιχίζει ο κούκος αηδόνι – ακριβοπληρώνω, πληρώνω για κάτι πολύ περισσότερο από την πραγματική του αξία.
αθώα περιστέρα – αυτός που παριστάνει τον αθώο.
έκτη αίσθηση – η ικανότητα να διαισθάνεται κανείς τι πρόκειται να συμβεί, η ικανότητα ενόρασης.
άκουσον-άκουσον! – για την έκφραση εκπλήξεως (συνήθως με δυσαρέσκεια).
άκουσον μεν, πάταξον δε – λέγεται, για να δείξει την ηρεμία και τη σταθερότητα που κρατά μέσα σε αναμμένη συζήτηση, όποιος αποβλέπει να βρεθεί η αλήθεια και να γίνει το σωστό.
ακράτεια γλώσσας – η ανικανότητα να ελέγχει κανείς τα λόγια του, η αμετροέπεια.
έχει ακριβά τα λόγια του – είναι πολύ συγκρατημένος και μετρημένος στα λόγια του.
στρίβω αλά γαλλικά – φεύγω κρυφά, χωρίς να γίνω αντιληπτός.
πληρώνουμε αλά γερμανικά – πληρώνουμε ο καθένας τα δικά του, το μερίδιο του στον λογαριασμό.
αλήθεια του Λα - Παλίς - φανερή κοινοτοπία.
άλλαξε ο Μανολιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς – για περιπτώσεις στις οποίες η αλλαγή είναι μόνο επιφανειακή και όχι ουσίας.
κοντός ψαλμός αλληλούια – η συζήτηση πρέπει να τελειώσει γρήγορα χωρίς πολλά λόγια και περιστροφές.
αλλού αυτά – μάταια προσπαθείς να με εξαπατήσεις.
ο τελευταίος τροχός της αμάξης – για πρόσωπα χωρίς μεγάλες αρμοδιότητες ή εξουσία.
τα εξ αμάξης – υβριστικά λόγια, τα οποία απευθύνονται επιθετικά προς κάποιον, με έντονα επιτιμητικό τρόπο (μετά την γκάφα του άκουσε ~)
σαν αμαρτία – για κάτι πολύ ελκυστικό, που βάζει σε πειρασμό.
αμελητέα ποσότητα – α) ποσότητα ιδιαίτερα μικρή για να ασκεί επίδραση, β) για ανθρώπους ασήμαντους, χωρίς ουσιαστική δύναμη.
μήτηρ αμήτωρ – κακή, άστοργη μητέρα.
πίνω το αμίλητο νερό – παύω να μιλώ, μένω εντελώς σιωπηλός, δεν βγάζω μιλιά.
αμπούλα βρόμας – αμπούλα που, όταν σπάσει, απελευθερώνει ανυπόφορα δύσοσμη ουσία, χρησιμοποιείται για τη βίαιη εκκένωση χώρων.
αμπρακαντάμπρα - όταν δεν ξέρουν τι λένε ή κάνουν μαγικά κόλπα.
όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες – όταν κανείς δραστηριοποιείται σε επικίνδυνους χώρους και συνάπτει σχέσεις με άτομα χαμηλού επιπέδου, κινδυνεύει να βρεθεί ο ίδιος μπλεγμένος.
ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω – για περιπτώσεις που κάποιος κατηγορεί τους άλλους για κάτι χωρίς να αναλογίζεται και τα δικά του σφάλματα ή τη δική του ευθύνη.
τον γνωρίζω απ’ την καλή και την ανάποδη – αποκτώ γνώση του χαρακτήρα κάποιου από όλες τις πλευρές του.
ανάρια-ανάρια το φιλί, για να ‘χει νοστιμάδα – η αναμονή αυξάνει τη λαχτάρα με αποτέλεσμά, όταν συμβεί το αναμενόμενο, να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ευχαρίστηση.
ανεμοδούρα - για εκείνον που δεν έχει σταθερή γνώμη.
άνευ λόγου και αιτίας – χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος που να δικαιολογεί ό,τι συνέβη.
ρητορικά / ποιητικά άνθη – λεκτικά σχήματα που χρησιμοποιούνται για να στολίζει κανείς το λόγο του.
βίον ανθόσπαρτον – (ως ευχή σε νεόνυμφους), ζωή γεμάτη ευτυχία και χαρά.
άνθρακας ο θησαυρός – για να δηλωθεί διάψευση προσδοκιών.
το πλανάσθαι ανθρώπινον – τα σφάλματα αποτελούν μέρος της ανθρώπινης φύσης και είναι αναπόφευκτα.
ίδε ο άνθρωπος! – να τι είναι ο άνθρωπος.
ανιχνευτής ψεύδους – όργανο που καταγράφει τις μεταβολές που συμβαίνουν στις φυσιολογικές λειτουργίες ενός ατόμου που απαντά στις ερωτήσεις του ανακριτή και οι οποίες ερμηνεύονται ως ενδείξεις της πίεσης που αισθάνεται κανείς όταν ψεύδεται.
ανοιχτή λογαριασμοί – οι εκκρεμότητες, προβλήματα ή έριδες που δεν έχουν τελειώσει.
αντίπαλος δέος – ο φόβος για τον αντίπαλο, τον εχθρό, ο αμοιβαίος φόβος ανάμεσα σε αντίπαλους, που εξασφαλίζει ενότητα στο εσωτερικό των αντίπαλων στρατοπέδων / πλευρών και σχέση ισορροπίας μεταξύ τους.
αντιρρησίας συνειδήσεως – αυτός που λόγω θρησκευτικών ή πολιτικών, φιλοσοφικών πεποιθήσεων αρνείται τη στρατιωτική θητεία, τη στράτευση.
φάσκω και αντιφάσκω – οδηγούμαι σε συνεχή λογικά σφάλματά, μιλώ αυτοαναιρούμενος.
σε ανύποπτο χρόνο – σε στιγμή που ένα ζήτημά δεν έχει τεθεί.
ανώγια και κατώγια – για σπίτι με πολλούς ορόφους και πολλά διαμερίσματα, για οικοδόμημα πολυώροφο και πολυδαίδαλο.
αόρατο μελάνι – μελάνι που δεν φαίνεται πάνω στο χαρτί, αν δεν υποστεί ειδική επεξεργασία (π. χ. θέρμανση).
απαρνούμαι τα εγκόσμια – γίνομαι μονάχος ή κληρικός.
απειλώ θεούς και δαίμονες – εκφράζω και απευθύνω σε κάποιον έντονες απειλές.
καλούς απογόνους! – να αποκτήσετε καλά παιδιά!
αποδημητικό πτηνό – κάθε πουλί που αποδημεί, ταξιδεύει στα θερμά κλίματα, για να περάσει τον χειμώνα.
αποδιοπομπαίος τράγος - ο άνθρωπος στον οποίον επιρρίπτονται οι ευθύνες των άλλων.
αποδίδω τα ίσα – ανταποδίδω σε κάποιον το κακό που μου έκανε.
αποκύημα της φαντασίας του – το επινόημα, ό,τι υπάρχει μόνο στη φαντασία κάποιου.
αποφώλιον τέρας – για τον χαρακτηρισμό εγκληματία που έχει προβεί σε ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα.
μη μου άπτου – λεπτεπίλεπτος, αυτός που δεν ανέχεται την παραμικρή ενόχληση ή ταλαιπωρία.
απύλωτο στόμα – για άνθρωπο που βωμολοχεί.
έχω απωθημένα – έχω καταπιεσμένες επιθυμίες ή συναισθήματα, τα οποία δεν έχω μπορέσει ως τώρα να εξωτερικεύσω.
καπνίζω αρειμανίως – καπνίζω πάρα πολύ, συνεχώς και πολλά τσιγάρα.
αρμενική βίζιτα - για επισκέπτη που κάθεται πολύ ώρα.
έχω τ’ αρχίδια – έχω το σθένος, την τόλμη και τη δύναμη.
βαρύς κι ασήκωτος – αυτό που δεν ανέχεται πειράγματα ή αστεία, που δεν εκδηλώνει τα συναισθήματά του.
κατά φαντασίαν ασθενής – αυτό που ασχολείται διαρκώς με την κατάσταση της υγείας του, πιστεύοντας ότι πάσχει από διάφορες αρρώστιες, ενώ στην πραγματικότητα είναι υγιής.
μεταξύ σοβαρού και αστείου – για κάτι σοβαρό που λέγεται με ήπιο τρόπο.
άσπονδος φίλος – για πρόσωπο που προσποιείται ότι είναι φίλος κάποιου, ενώ τον φθονεί.
μεσουρανεί το άστρο (κάποιου) – βρίσκεται στα ύψη η δόξα, η σταδιοδρομία κάποιου.
κλεινόν άστυ – η ξακουστή πόλη, η Αθήνα.
εκ του ασφαλούς – χωρίς κίνδυνο, από θέση που δεν έχει κινδύνους.
άσχημα σου πέφτει;  – καλά δεν είναι; σε ωφελεί, έτσι δεν είναι;
θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι – θα γίνει σφοδρή σύγκρουση, δεν θα μείνει τίποτε όρθιο.
αυτός είναι ατσίδα - για έξυπνο και τετραπέρατο άνθρωπο.
μπαίνει το νερό στ’ αυλάκι – αρχίζει κάτι να λειτουργεί σωστά, να ακολουθεί τη σωστή πορεία.
αθξάνεσθε και πλυθύνεσθε – προτροπή του Θεού στο ανθρώπινο γένος να κάνει απογόνους.
και αύριο έχει ο Θεός – ως καθησυχαστική προτροπή σε κάποιον να μη στενοχωριέται, επειδή δεν πρόκειται κάτι να χαθεί, να ματαιωθεί.
αυτοί δεν έχουν άλογα, τα πόδια κουβαλάνε - ο Πωλ Βερλαίν για τους ποιητές αλήτες.
αυτός δε θα γεμίσει ούτε μπιστόλα - για υποψήφιους που δεν πρόκειται να συγκεντρώσουν ούτε 5-6 ψήφους
αυτός είναι για πανηγύρια - για κάποιον που δεν είναι στα καλά του
αυτός καλιγώνει τον ψύλλο - για να χαρακτηρίσει ανθρώπους ικανούς και τετραπέρατους.
άχθος αρούρης -βάρος της γης, για άνθρωπο που δεν είναι χρήσιμος, που παρασιτεί εις βάρος άλλων.
παίρνω τα αφτιά κάποιου – ενοχλώ κάποιον έντονα και συνεχώς.
αχίλλειος πτέρνα – το τρωτό, αδύνατο σημείο κάποιου, σημείο στο οποίο είναι κανείς ευπρόσβλητος, ευάλωτος.
ψάχνω βελόνες στ’ άχυρα – για πολύ δυσεύρετα πράγματα, για να δείξουμε πόσο μάταιη είναι η αναζήτησή τους.
στο άψε-σβήσε – ταχύτατα, αμέσως, πάρα πολύ γρήγορα.
τρώω/πίνω τον αγλεόρα – τρώω/πίνω υπερβολική ποσότητα φαγητού/ποτού.
αδήριτη ανάγκη – ανάγκη που δε μπορεί να αγνοηθεί.
δώρο άδωρων – για κάτι που δίνεται ή γίνεται καθυστερημένα ή άκαιρα, σε χρόνο που δεν ωφελεί πια.
άμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρροντες – (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι) για να εκφραστεί η αυτοπεποίθηση των νέων ότι θα ξεπεράσουν τους μεγαλύτερους. Από τραγούδι των νεαρών Σπαρτιατών, που δήλωνε την επιθυμία τους να ξεπεράσουν τους προγόνους τους σε αξία.
άπαγε απ’ εμού – μακριά από μένα
αποφράδα ημέρα – δυσοίωνη ημέρα, η οποία θεωρείται ότι φέρνει κακό (η Τρίτη).
άρες μάρες κουκουνάρες – για λόγια χωρίς καμιά σημασία, κανέναν ειρμό, λογικό νόημα.

πύργος της Βαβέλ – κατάσταση ασυνεννοησίας, δυσκολίας στην επικοινωνία, κυρίως λόγο της ύπαρξης διαφορετικών γλωσσών.
μετά βαΐων και κλάδων – με θριαμβευτικό τρόπο, με μεγάλο ενθουσιασμό ή και με μεγάλη επισημότητα.
βάζω τα γυαλιά σε κάποιον – αποδεικνύομαι ανώτερος κάποιου, τον ξεπερνώ.
βάζω τα πόδια στον ώμο – το βάζω στα πόδια, φεύγω τρέχοντας.
βαλτός είσαι; – επίτηδες το κάνεις;
τρελός παππάς σε βάφτισε – για πρόσωπα με παράξενη ή παράλογη συμπεριφορά.
εξ οικείων τα βέλη – για περιπτώσεις στις οποίες οι έχθρες και οι συκοφαντίες προέρχονται από πρόσωπα του συγγενικού ή φιλικού μας περιβάλλοντος.
τζάμπα και βερεσέ – χωρίς σοβαρό λόγο, αναίτια.
κέρατο βερνικωμένο – δύστροπος και σκληρός άνθρωπος.
κόβω τον βήχα κάποιου – θέτω τέλος στις απαιτήσεις κάποιου ή επαναφέρω κάποιον στην τάξη.
βλάκας με περικεφαλαία – πολύ ανόητος, χαρακτηριστικά ηλίθιος.
να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά – ευχητήριο για μακροζωία.
φωνή βοώντας εν τη ερήμω – για κάποιον που δεν τον λαμβάνουν οι άλλοι υπ’ όψιν, που η γνώμη του ή οι επισημάνσεις του δεν εισακούονται.
τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους – για κάποιον που, ενώ θέλει πολυτελή ή δύσκολα πράγματα, δεν έχει τη διάθεση ή τη δυνατότητα να υποστεί το ανάλογο κόστος.
εν βρασμό ψυχής – κατάσταση ψυχικής έντασης, αναστάτωσης που παρεμποδίζει τη σκέψη και την προμελετημένη δράση.
το ένα μου βρομά και τα’ άλλο μου μυρίζει – είμαι παράξενος και ιδιότροπος άνθρωπος, βρίσκω ελαττώματα στα πάντα.
πέρσι ψόφησε, φέτος βρόμισε – πράγματα για τα οποία διαμαρτυρόμαστε, δυσανασχετούμε ή καταλαβαίνουμε πολύ καθυστερημένα.

είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα – για κάποιον που κατηγορεί άλλους για ελαττώματα που ο ίδιος έχει σε μεγαλύτερο βαθμό.
πιες το γάλα σου – σε κάποιον που είναι υπερβολικά άπειρος, για να παρεμβαίνει στις υποθέσεις εμπείρων.
γαλλικό φιλί – ερωτικό φιλί κατά το οποίο οι γλώσσες έρχονται σε επαφή.
δεν μου γεμίζει το μάτι – δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη.
στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα – για λανθασμένες επιλογές, που αναγνωρίζονται εκ των υστέρων.
δεν κρέμεται η γνώση απ' τα γένια - δηλαδή και ο νέος μπορεί να είναι σοφός
μου πάει γούρι – μου φέρνει καλή τύχη από τη στιγμή που το αποκτώ ή (για γεγονότα) μου συμβαίνει.
όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη – όλοι όσοι ανήκουν σε συγκεκριμένο χώρο (επαγγελματικό, πολιτικό, κοινωνικό κ.λπ.) έχουν κοινούς τρόπους συμπεριφοράς.
παίζω (κάτι) κορόνα γράμματα – θέτω (κάτι) σε κίνδυνο, ριψοκινδυνεύω.
γυαλίζει το μάτι μου – έχω άγρια όψη, δίνω την εντύπωση ταραγμένου ψυχικά ατόμου.
καμαρώνω σαν το γύφτικο σκεπάρνι – καυχιέμαι, καμαρώνω με τρόπο επιδεικτικό και γελοίο.
αλά γκαρσόν – μόνο για άντρες, χωρίς συνοδεία γυναικών.
 

ο δαίμων του τυπογραφείου – ο δαίμονας που υποτίθεται ότι ευθύνεται για τα τυπογραφικά λάθη, τα οποία συχνά δημιουργούν παρεξηγήσεις.
έχω τα δάκρυα στην τσέπη – είμαι ευσυγκίνητος, κλαίω με το παραμικρό.
δρέπω δάφνες – διακρίνομαι, σημειώνω επιτυχίες, θριαμβεύω.
μέση δαχτυλίδι – πολύ λεπτή μέση, δαχτυλιδένια.
πέραν του δέοντος – περισσότερο από όσο αρμόζει ή επιβάλλεται, σε υπερβολικό βαθμό.
προσβολή της δημόσιας αιδούς – οτιδήποτε (πράξη, ενέργεια, χειρονομία κ.λπ.) προσβάλλει τα χρηστά ήθη, το κοινό περί αιδούς αίσθημα.
δια βραχέων – με λίγα λόγια, με συντομία.
όπως ο διάβολος το λιβάνι – με τόση αντιπάθεια ή φόβο, όση υποτίθεται ότι δείχνει ο Διάβολος για το λιβάνι.
γράφω στου διαβόλου το κατάστιχο – αδιαφορώ, δεν δίνω σημασία.
προϊόντα της διανοίας – τα πνευματικά δημιουργήματα που υπόκεινται στην προστασία των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
γκρίζα διαφήμιση – η προβολή προϊόντος όχι στον προβλεπόμενο διαφημιστικό χώρο ή χρόνο, αλλά κατά τη διάρκεια της κανονικής ροής του προγράμματος ως στοιχείο του σκηνικού ή του σεναρίου.
πονάει το δοντάκι μου – είμαι ερωτευμένος.
χάθηκε ο ίσιος δρόμος; – ρώτησε η γκαμήλα, όταν την ρωτήσανε τι προτιμάει: ανήφορο ή κατήφορο.
δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται – όταν χάσει κανείς τη δύναμή του, όλοι τρέχουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία εις βάρος του.
δούνε και λαβείν – οι συναλλαγές, οι δοσοληψίες.
 

έκλυση ηθών – ο ηθικός εκπεσμός.
έλαμψε δια της απουσίας του - για γνωστούς ανθρώπους που απουσίασαν.
ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει! – ως ευχή σε νεκρό για αιώνια ανάπαυση.
καλή λευτεριά! – (ως ευχή σε έγκυο) να γεννήσεις καλά!
περνάω με ψωμί κι ελιά – ζω με υπερβολική λιτότητα.
εις τας Ελληνικάς καλένδας - εννοούμε ότι το ζήτημα δεν πρόκειται να ρυθμιστεί ποτέ.
εμβριθής βλαξ – (ως οξύμωρη έκφραση) για άνθρωπο φαινομενικά περισπούδαστο και βαθυστόχαστο, που είναι στην πραγματικότητα, ανόητος.
τα ενδότατα της ψυχής – οι μύχιες, οι πιο κρυμμένες σκέψεις, διαθέσεις, συναισθήματα κάποιου.
ενώπιος ενωπίω – πρόσωπο με πρόσωπο.
το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού – το να διαπράττει κανείς το ίδιο σφάλμα δυο φορές, δεν είναι χαρακτηριστικό σοφού ανθρώπου.
έπεα πτερόεντα - φτερωτά λόγια, λόγια χωρίς ιδιαίτερη βαρύτητα.
με το σεις και με το σας – με ευγενικούς τρόπους, με σεβασμό.
θέτω εκποδών – απομακρύνω (κάτι/κάποιον ενοχλητικό), βγάζω από τη μέση.
απορώ και εξίσταμαι – δοκιμάζω κατάπληξη, δεν μπορώ να καταλάβω.
εκ των ων ουκ άνευ – το λέμε. όταν θέλουμε να δηλώσουμε πως κάτι είναι τόσο απαραίτητο, αντικαταστατό που χωρίς αυτό δεν γίνεται κάτι άλλο, δηλαδή είναι αντίστοιχο της λατινικής φράσεις «sine qua non».

κάνω ζάφτι – επιβάλλομαι σε κάποιον υποτάσσοντάς τον στη δική μου θέληση και δύναμη.
στον πατέρα μου χρωστώ το ζειν, στο δάσκαλό μου το ευ ζειν – λόγια του Μεγάλου Αλέξανδρου που ένιωθε ευγνωμοσύνη στο δάσκαλό του, στον Αριστοτέλη.
ζεύομαι στη δουλειά – δουλεύω πολύ και εντατικά.
μην απλώνεις το ζωνάρι σου για καβγά – στον άνθρωπο που ψάχνει καβγά.
ζωή σε σας! – συλλυπητήρια ευχή στους συγγενής και οικείους προσώπου που πέθανε.
ούτε ζωγραφιστό να βλέπω – για πρόσωπο εξαιρετικά ανεπιθύμητο, δυσάρεστο.
κάνω ζάφτι – επιβάλλομαι υποτάσσοντας τον στη δική μου θέληση και δύναμη.
στη ζούλα – στα κρυφά, χωρίς να γίνομαι αντιληπτός.

χρηστά ήθη – τα θεμιτά πρότυπα συμπεριφοράς του μέσου κοινωνικού ανθρώπου όπως αυτά προσδιορίζονται κατά συγκεκριμένη εποχή.
ήλιος και βροχή, παντρεύονται οι φτωχοί – για τα θλιβερά επακόλουθα της φτώχιας, την ατυχία και τη δυσμενή μεταχείριση όσων στερούνται οικονομικών μέσων.
νόστιμον ήμαρ – η μέρα της επιστροφής στην πατρίδα.

έχω φάει τη θάλασσα με το κουτάλι – έχω μεγάλη πείρα στη θάλασσα, έζησα όλη μου τη ζωή ταξιδεύοντας στη θάλασσα.
δια το θεαθήναι – μόνο και μόνο για να δει κανείς, για επίδειξη, για τα μάτια του κόσμου.
η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος – στίχοι του Σολωμού για την ευψυχία και την αδάμαστη θέληση των πολιορκημένων.

ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα – ως πρόσκληση σε κάποιον να πραγματοποιήσει κάτι που ισχυρίζεται ότι μπορεί.
δεύτερος και ιδρωμένος – για άτομο που έφτασε αργά και έχασε την ευκαιρία.
εν ιδρώτι του προσώπου σου – λόγια του Θεού στον Αδάμ μετά το «προπατορικό αμάρτημα».
το ιμάτιο του Αντισθένη – για κάποιον που καμαρώνει με φιλαρέσκεια για την ταπεινοσύνη του.
το δίκαιο του ισχυρότερου – για της περιπτώσεις στις οποίες εκείνος που έχει τη μεγαλύτερη δύναμη επιβάλλει τη θέλησή του στους ασθενέστερους.
ιψενικό τρίγωνο – το συζυγικό ζεύγος και ο εραστής που είναι φιλικό πρόσωπο και των δύο.