De Interaction Designer vindt zijn oorsprong in web- en grafisch ontwerp, maar is uitgegroeid tot een taak op zichzelf. Een Interaction designer is  verantwoordelijk voor het maken van ieder element op het scherm waarmee een gebruiker kan vegen, slepen, klikken, aantikken of intypen: kortom, de interacties met software. Dit artikel is een introductie tot Interaction Design.

Wat is een Interaction Designer?

Interaction Design (IxD) definieert de structuur en het gedrag van interactieve systemen. Een Interaction Designers streeft naar het creëren van zinvolle relaties tussen mensen en de producten en diensten die zij gebruiken. Van computers tot mobiele apparaten tot apparaten en daarbuiten. Ons werk verandert de wereld.

Het ontwerpen van de interacties begon op de dag dat het eerste scherm werd ontworpen dat meer bevatte dan statische tekst. Alles van een knop tot een koppeling naar een formulierveld maakt deel uit van het Interaction Design

In tegenstelling tot het ontwerpen van gebruikerservaringen, die alle gebruikersgerichte aspecten van een systeem vertegenwoordigen, houdt de  interaction designer zich alleen bezig met de specifieke interacties tussen een gebruiker en een scherm. In de praktijk zijn deze zaken echter minder scherp afgebakend.

Gemeenschappelijke methodologieën

Hoewel het ontwerpen van de interacties talloze soorten web- en mobiele applicaties en sites omvat, zijn er bepaalde methodologieën die alle ontwerpers toepassen.

Doelgericht ontwerpen

Doelgericht design werd gepopulariseerd door Alan Cooper, in zijn boek The Inmates Are Running the Asylum: waarom hightechproducten ons gek maken en hoe weer normaal te worden, gepubliceerd in 1999. Alan definieert doelgericht ontwerpen als het oplossen van problemen met hoogste prioriteit. Met andere woorden, doelgericht ontwerpen richt zich in de eerste plaats op het voldoen aan specifieke behoeften en wensen van de eindgebruiker. Dit in tegenstelling tot oudere ontwerpmethoden, die gericht waren op de beschikbare technische opties.

Tegenwoordig lijken sommige punten die Alan naar voren brengt evident, aangezien ontwerpers zelden interacties gebruiken die uitsluitend gebaseerd zijn op ontwikkelingsbeperkingen. De kern van de methode is echter om de behoeften en wensen van de eindgebruiker te bevredigen, wat tegenwoordig net zo noodzakelijk is als toen.

Het proces van doelgericht ontwerpen vereist vijf veranderingen in de manier waarop we als interaction designers denken.

1. Ontwerp eerst; programmeer later.Met andere woorden, doelgericht ontwerpen begint met bedenken hoe gebruikers de dingen ervaren, in plaats van te beginnen met technische overwegingen.
2. Scheidt de verantwoordelijkheden voor ontwerpen en programmeren.
   Dit verwijst de noodzaak voor een ​​interaction designer die luistert naar de eindgebruiker, zonder zich zorgen te hoeven maken over de technische beperkingen. Een ontwerper moet  de technische aspecten aan zijn of haar ontwikkelaar kunnen toevertrouwen.
3. Houd ontwerpers verantwoordelijk voor productkwaliteit en gebruikerstevredenheid.
   Hoewel gebruikers hun eigen ideeën hebben, is de interaction designer verantwoordelijk voor de persoon aan de andere kant van het scherm.
4. Definieer een specifieke gebruiker voor je product.
   Dit idee is uitgegroeid tot iets dat nu vaker geassocieerd wordt met gebruikersonderzoek: Persona’s. Toch herinnert Alan ons eraan persona’s terug te koppelen aan het product en voortdurend te vragen: wanneer zal deze persoon dit gebruiken? Wie is hij of zij? Wat wil hij of zij bereiken?
5. Werk in teams van twee.
   Ten slotte mogen Interactie Designers nooit solo werken. Samenwerking met een ander, die Alan Cooper een ‘ontwerpcommunicator’ noemt, is de sleutel. Hoewel de ontwerpcommunicator die Alan in 1999 voor ogen had, doorgaans de copywriter was die de marketing leverde voor producten, is dat tegenwoordig ook vaak een projectmanager, contentstrateeg, informatiearchitect of een andere professional.
   

Usability

Bruikbaarheid kan een vage term zijn, maar in de kern vraagt de interaction designer simpelweg “kan iemand dit gemakkelijk gebruiken?”. Het is op talloze manieren in boeken en online uitgelegd en we komen tot de volgende gemeenschappelijke thema’s:

• Leerbaarheid: hoe gemakkelijk kan een nieuwe gebruiker leren navigeren door de interface?
• Efficiëntie: hoe snel kunnen gebruikers taken uitvoeren?
• Onthoudbaarheid: als een gebruiker het systeem een ​​tijdje niet heeft bezocht, hoe goed zullen ze de interface dan onthouden?
• Fouten: hoeveel fouten maken gebruikers en hoe snel kunnen ze herstellen van fouten?
• Tevredenheid: genieten gebruikers van de interface en zijn ze tevreden met de resultaten?
• Flexibiliteit: op hoeveel manieren kan een gebruiker met het systeem omgaan?
• Robuustheid: hoe goed ondersteunen we gebruikers bij fouten?
• Leerbaarheid: hoe gemakkelijk kan een nieuwe gebruiker leren navigeren door de interface
• Begrijpelijkheid: hoe goed kan een gebruiker begrijpen wat hij ziet?
• Gebruik: hoeveel controle heeft de gebruiker binnen de interface?
• Aantrekkelijkheid: hoe visueel aantrekkelijk is de interface?
• Bruikbaarheidsclausule:  houdt de interface zich aan de standaarden?

De vijf dimensies

De 5 dimensies vormen de interacties zelf, en als gevolg daarvan ze vormen de communicatie tussen een gebruiker en het scherm.

• 1D: woorden moeten eenvoudig te begrijpen zijn en zodanig zijn geschreven dat ze informatie gemakkelijk naar de eindgebruiker communiceren.
• 2D: visuele representaties zijn allemaal afbeeldingen, hoofdzakelijk alles wat geen tekst is. Ze moeten met mate worden gebruikt, om niet te overweldigen.
• 3D: fysieke objecten of ruimte verwijst naar de fysieke hardware, of het nu een muis en toetsenbord is of een mobiel apparaat waarmee een gebruiker communiceert.
• 4D: tijd die de gebruiker besteedt aan de eerste drie dimensies tijdens een interactie. Het omvat de manieren waarop de gebruiker voortgang kan meten, evenals geluid en animatie.
• 5D: gedrag dit zijn de emoties en reacties die de gebruiker heeft bij interactie met het systeem.

Met behulp van deze vijf dimensies kan een Interaction Designer aandacht besteden aan de ervaring die de gebruiker heeft bij het communiceren en verbinden met een systeem.

Discussieer mee op LinkedIn.

-- Printbare PDF-versie --