Κάκιστοι πολίτες υπάρχουν. Είναι αυτοί που τα τρώνε μαζί με τους πολιτικούς, αλλά δεν βάζουν κιλά, αυτοί οι αχρείοι…

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Tην προηγούμενη εβδομάδα, οι μαθητές των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ). είχαν την ευκαιρία, γράφοντας έκθεση στις πανελλαδικές εξετάσεις, να δουν τη θέα προς το μέλλον από το σκοταδόλουστο παραθύρι του φιλοκυβερνητισμού.
Για να γράψουν έκθεση, τους δόθηκε απόσπασμα από την έκδοση των δοκιμίων του Γιώργου Θεοτοκά που τιτλοφορείται «Στοχασμοί και Θέσεις». Το πρωτότυπο κείμενο έχει ως εξής:
«Ένας άξιος μαραγκός, που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτήν, είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κούφο πρύτανη ή έναν κακό πρωθυπουργό».
Η γαβρόγλεια, συριζαίικη εκδοχή είναι ωραιότερη: «Ένας άξιος μαραγκός, που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτήν, είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κακό επιστήμονα». Σωστά «χιονίστηκαν» από το κείμενο ο «κούφος» (δηλαδή, ασόβαρος, ελαφρόμυαλος, μάταιος) πρύτανης και ο -ο μη γένοιτο- «κακός πρωθυπουργός»!

Πρώτα απ’ όλα, ας ασχοληθούμε με το δεύτερο. Κακός πρωθυπουργός δεν υπήρξε στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την ισχύουσα μεταπολιτευτική νοοτροπία, νομοθεσία και θεσμική αντιμετώπιση των πραγμάτων, όλοι οι πρωθυπουργοί καλοί ήντουσαν και ήσαντε και ήσαντο.
Κανείς δεν πήγε φυλακή.
Ουδείς τουφεκίστηκε σαν τον Γούναρη.
Ούτε ένας δεν είδε πώς είναι να ζεις και να πεθαίνεις φτωχός, παρατημένος σε κρεβάτι νοσοκομείου ή γηροκομείου.
Όλοι με τις τιμές τους, τις συνταξάρες τους, τις φρουρές τους, τα προνόμιά τους και τις δικές μας δαπάνες για τις ιδιωτικές υποθέσεις τους.

Οι κακοί πρωθυπουργοί δεν μπαίνουν στα θέματα εκθέσεων, επειδή απλά δεν υπάρχουν.
Αν υπήρχαν, η χώρα θα ήταν ζητιάνα και θα σερνόταν στα σαλόνια των ξένων για να ικετέψει έλεος και δανεικά.
Αν είχαμε κακούς πρωθυπουργούς, οι πολίτες θα πίστευαν ευκολότερα στα ούφο, παρά στην ύπαρξη Δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Αν αναλάμβαναν τα ηνία της χώρας κακοί πρωθυπουργοί, οι κλέφτες και οι εγκληματίες θα αλώνιζαν, ενώ οι φορολογούμενοι θα χρεοκοπούσαν, θα έχαναν τις δουλειές τους και τις οικογένειές τους, αφού η ξενιτιά θα κατάπινε τα ελληνικά νιάτα.
Αλλά, είπαμε: Δεν υπάρχουν κακοί πρωθυπουργοί στην Ελλάδα...

Πηγή "Δημοκρατία"