| (Εικόνα από Veri Ivanova , Unsplash) |
Μήπως είναι η ψυχή μας που έχει δελεασθεί από την ευκολία αυτού του κόσμου (όπως πολύ σοφά αναφέρει το παραπάνω απόσπασμα); Μήπως δηλαδή προτιμάμε να μένουμε κολλημένοι σε εύκολα συμπεράσματα και έννοιες αντί να εισχωρούμε βαθύτερα στην ουσία των συμπεριφορών, των εννοιών, των πραγμάτων που βιώνουμε γενικότερα;
Πως η ευφυΐα και η υπερανάλυση μπορούν να γίνουν τροχοπέδη στην αναζήτηση της ευτυχίας
Ίσως να είσαι κι εσύ ένας από τους ανθρώπους που τους αρέσει να αναλύουν το κάθε τι υπερβολικά. Ό,τι είδες, ό,τι άκουσες, ό,τι έμαθες κι ό,τι πέρασε από το μυαλό σου. Πολλές φορές -αν όχι πάντα- αυτή σου η συμπεριφορά σε κουράζει, σε κάνει να αισθάνεσαι όλη την ώρα ανικανοποίητος, σου φέρνει συνέχεια νέους προβληματισμούς και γεννά διαρκώς ερωτήματα που αναζητούν λύσεις χωρίς να σε αφήνουν να ησυχάσεις.
Ίσως, όμως, να είσαι από εκείνους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη ζωή όπως έρθει, δεν ανησυχούν και πολύ, δεν αγχώνονται και δεν αναλύουν τα πάντα που αντιμετωπίζουν, απλά μπαίνουν στον στίβο της καθημερινότητας και μάχονται. Κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια, έχεις την συνείδησή σου καθαρή γιατί προσπαθείς να είσαι δίκαιος ό,τι κι αν κάνεις, κι αυτό είναι το κύριο μέλημά σου.
Ποιος από τους δύο ανθρώπους που προανέφερα είναι ευτυχέστερος;
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών. - (Ματθ. 5, 3)Όπου "Μακάριος" είναι ο ευτυχισμένος, ο ήρεμος, ο γαλήνιος, εκείνος που δεν έχει άγχος και έγνοια για τίποτα διότι εμπιστεύεται όχι τον εαυτό του και τις δυνάμεις του αλλά τον Κύριό του και πάνω Του έχει ακουμπήσει τις ελπίδες και τη ζωή του.
Ο άνθρωπος που εμπιστεύεται και αφήνεται, είναι ελεύθερος. Δοκίμασε να αφήσεις όλες σου τις έγνοιες για μία μέρα επάνω σε έναν άλλο άνθρωπο· Δεν θα νιώσεις αυτομάτως απελευθερωμένος κι ανάλαφρος; Δεν θα είσαι πιο ξεκούραστος και γαλήνιος;
Δοκίμασε να αφήσεις όλες σου τις έγνοιες στον Κύριο Ιησού Χριστό. Πες "Ας γίνει το θέλημά σου!" και να το εννοείς, να αφεθείς από αυτό το σημείο και μετά στη ροή της ζωής σου, δείχνοντάς Του εμπιστοσύνη. Δεν θα είσαι ήρεμος; Δεν θα νιώσεις απολύτως ελεύθερος από οτιδήποτε κοσμικό;
Μόνο τότε θα καταλάβεις τι σημαίνουν πραγματικά οι λέξεις Εμπιστοσύνη και Ελευθερία.
Δοκίμασε να αφήσεις όλες σου τις έγνοιες στον Κύριο Ιησού Χριστό. Πες "Ας γίνει το θέλημά σου!" και να το εννοείς, να αφεθείς από αυτό το σημείο και μετά στη ροή της ζωής σου, δείχνοντάς Του εμπιστοσύνη. Δεν θα είσαι ήρεμος; Δεν θα νιώσεις απολύτως ελεύθερος από οτιδήποτε κοσμικό;
Μόνο τότε θα καταλάβεις τι σημαίνουν πραγματικά οι λέξεις Εμπιστοσύνη και Ελευθερία.
Έχει ειπωθεί ότι οι πράξεις που γίνονται υπό την επιρροή της αγαθότητας έχουν σαν αποτέλεσμα την εξάγνιση εκείνου που τις εκτελεί· αυτές που εκτελούνται υπό την επίδραση του πάθους επιφέρουν τη δυστυχία κι εκείνες που γίνονται υπό καθεστώς άγνοιας έχουν ανόητα αποτελέσματα, συχνά με μεγάλο συναισθηματικό κόστος και κάποιες φορές καταστροφικά.
Πως όμως η Αγαθότητα θα γίνει το μέσο στην αναζήτηση της Ευτυχίας;
Είναι η Ευτυχία τελικά μία κατάσταση που οφείλουμε να αναζητούμε; Πρέπει να επιδιώκουμε να είμαστε συνεχώς ευτυχισμένοι;
Η ευτυχία και η δυστυχία είναι (κι έτσι πρέπει να είναι) παροδικές. Ο άνθρωπος οφείλει με ταπεινότητα (λόγο γνώσης της έλλειψης χάριτος) και όχι με αλαζονεία και ακατάσχετη επιθυμία απόκτησης όλο και περισσότερης ευτυχίας, να την αναζητά.
Η ευτυχία ως κατάσταση μπορεί να γίνει Χίμαιρα, γι' αυτό πρέπει να ορίζουμε πάντα τον εαυτό μας, να γνωρίζουμε τι θέλουμε με προσήλωση στον στόχο μας ενώ την ίδια στιγμή να αποσυνδεόμαστε από την ύλη και να αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στη Ροή της ζωής μας και σε Εκείνον που την κατευθύνει, δηλαδή στον Κύριό μας.
Όταν είμαστε δίκαιοι, δεν αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας με πονηρία, σκεφτόμαστε θετικά και πράττουμε με σύνεση και πνευματικότητα, όταν φέρουμε Αγάπη και προσπαθούμε με κάθε μόριο του εαυτού μας να γινόμαστε Αγάπη,
τότε η Αγαθότητα γίνεται το μέσο στην αναζήτηση της μακαριότητας. Τότε ελευθερωνόμαστε, ενωνόμαστε με το Φως, γινόμαστε όντα συναισθανόμενα και αποκτούμε εκείνη τη συμπαντική γνώση (που δεν είναι άλλη από ενέργεια) που μας ενώνει με τον Πατέρα μας.
Όταν έχουμε αντίληψη της μικρότητάς μας και απόλυτη εμπιστοσύνη στις ενέργειες του Θεού, τότε η Αγαθότητα παύει να είναι μωρία (όπως κοσμικά την μεταφράζουμε στον καιρό μας) και γίνεται μέσο εξύψωσης της Ψυχής, ενίσχυσης της εσωτερικής αγαλλίασης και συγκοινωνούν δοχείο με το σύνολο της Πλάσης που ελάχιστο κομμάτι της είμαστε.
