Το γλειφιτζούρι φτιάχνεται κυρίως από ζάχαρη, νερό, σιρόπι καλαμποκιού και διάφορα χρώματα και αρώματα που καθορίζουν τις διαφορετικές γεύσεις που υπάρχουν.
Αρχαιολογικές ανακαλύψεις αναφέρουν ότι οι αρχαίοι Άραβες, Κινέζοι και Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν γλυκά από φρούτα και καρπούς, τα καραμελωναν με μέλι και, για να τα τρώνε ευκολότερα, ενσωμάτωναν ένα ραβδάκι.
Το Μεσαίωνα στην Ευρώπη, η ζάχαρη ήταν μια πολυτέλεια ιδιαίτερα ακριβή, που την χαίρονταν μόνο οι ευγενείς και οι πλούσιοι. Για να διαρκέσει περισσότερο η απόλαυση, έβρασαν τη ζάχαρη και δημιούργησαν την καραμέλα. Ολοκλήρωναν την επεξεργασία του γλυκού από σκληρή καραμέλα χρησιμοποιώντας ραβδάκια και λαβές.
Τον 17ο αιώνα, η ζάχαρη υπήρχε πια σε αφθονία, η καραμέλα έγινε η αγαπημένη λιχουδιά όλων και, για να καταναλώνεται πιο εύκολα, πρόσθεσαν ένα ξυλαράκι.
Το Μεσαίωνα στην Ευρώπη, η ζάχαρη ήταν μια πολυτέλεια ιδιαίτερα ακριβή, που την χαίρονταν μόνο οι ευγενείς και οι πλούσιοι. Για να διαρκέσει περισσότερο η απόλαυση, έβρασαν τη ζάχαρη και δημιούργησαν την καραμέλα. Ολοκλήρωναν την επεξεργασία του γλυκού από σκληρή καραμέλα χρησιμοποιώντας ραβδάκια και λαβές.
Τον 17ο αιώνα, η ζάχαρη υπήρχε πια σε αφθονία, η καραμέλα έγινε η αγαπημένη λιχουδιά όλων και, για να καταναλώνεται πιο εύκολα, πρόσθεσαν ένα ξυλαράκι.
Το γλειφιτζούρι είναι πια γεγονός!
Το γλειφιτζούρι, ή lollipop κατά τους Άγγλους, άρχισε να πουλιέται στους δρόμους του Λονδίνου. Λέγεται, μάλιστα, ότι οφείλει το όνομά του στους πλανόδιους πωλητές. Άλλες πηγές θεωρούν ότι το γλειφιτζούρι το επινόησε ο George Smith το 1908, βαφτίζοντάς το, μάλιστα, με το όνομα του αγαπημένου αλόγου του στον ιππόδρομο: Lolly Pop!
Παρόλα αυτά, η λέξη "lolly pop" υπάρχει από το 1784, αν και τότε αναφερόταν σε ένα μαλακό και όχι σκληρό ζαχαρωτό.
Το 1916, ο Samuel Born επινόησε τη μηχανή που αυτόματα μπορούσε να τοποθετήσει το ξυλαράκι στην καραμέλα. Για αυτή την επαναστατική του εφεύρεση, η πόλη του Σαν Φρανσίσκο τον τίμησε με το κλειδί της πόλης.
Σιγά σιγά κατασκευάστηκαν μηχανήματα που βοήθησαν στην αύξηση της παραγωγής, φτάνοντας σήμερα να φτιάχνονται χιλιάδες γλειφιτζούρια κάθε ώρα. Συγκεκριμένα, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής γλειφιτζουριών, Tootsie Roll Industries, φτιάχνει περισσότερα από 16 εκατομμύρια γλειφιτζούρια την ημέρα.
Πώς φτιάχνετε;
Η ζάχαρη διαλύεται σε καυτό νερό που φτάνει τους 82 °C.
Στη συνέχεια προστίθεται το σιρόπι καλαμποκιού.
Στη συνέχεια προστίθεται το σιρόπι καλαμποκιού.
Το 55% των γλειφιτζουριών είναι διαλυμένη ζάχαρη και το 45% σιρόπι καλαμποκιού.
Αυτά τα δύο ανακατεύονται και θερμαίνονται στους 109 °C.
Τα υλικά τοποθετούνται σε μια δεύτερη χύτρα, όπου ψήνονται για λίγα λεπτά, ώστε να φύγει η υγρασία και προστίθενται τα αρωματικά, το χρώμα και κιτρικό οξύ ή μηλικό οξύ, τα οποία βοηθούν να γίνει η γεύση πιο έντονη.
Τα υλικά ανακατεύονται, πλέον με μηχανήματα, ώστε να να πάει παντού η γεύση, να κρυώσει και να διαλυθούν τυχόν φυσαλίδες αέρα που έχουν δημιουργηθεί.
Τα υλικά τοποθετούνται σε μια δεύτερη χύτρα, όπου ψήνονται για λίγα λεπτά, ώστε να φύγει η υγρασία και προστίθενται τα αρωματικά, το χρώμα και κιτρικό οξύ ή μηλικό οξύ, τα οποία βοηθούν να γίνει η γεύση πιο έντονη.
Τα υλικά ανακατεύονται, πλέον με μηχανήματα, ώστε να να πάει παντού η γεύση, να κρυώσει και να διαλυθούν τυχόν φυσαλίδες αέρα που έχουν δημιουργηθεί.
Η καραμέλα κόβεται στο επιθυμητό σχήμα, τοποθετείται το ξυλάκι και το περιτύλιγμα και το γλειφιτζούρι είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στο εμπόριο.
