मावळतीचा सूर्य आणि हवेत सुखद गारवा
खिडकीजवळ टेबल आणि टेबलावरती दिवा
टेबलावरच्या पसाऱ्यात कुसुमाग्रज, शेळके, विंदा
हातात वही पेन पण झालाय एक वांदा
काहीच सुचत नाही म्हणून स्वतःवरच चिडला
संपलं आपल्यातलं सृजन, असा प्रश्नही पडला
तिन्हीसांज ही तर खरी कल्पनांची वेळ
पण छे, होतच नाहीये भावना आणि शब्दांचा मेळ
सगळे कवी वाचले अभ्यासल्या सगळ्या शैली
कॉफीचा मग, background ला संतूर, मूडचीही तयारी झाली
वाटलं बहुदा आज हा कागद राहणार शुभ्र कोरा
निराशेने उठला, घालू लागला येरझारा
पण हे सगळं करून कविता जन्माला येत नाही
टेबलावर हवी, पण 'आतूनही' तयारी लागते काही
अचानक कुठून एक विचार मनात गेला चमकून
मनाशी काही ठरवून, बसला तो सरसावून
एक झडप उघडताच कसं घरात येतं सारं उन
तसं त्या विचाराने सगळं झरून गेलं मनातून
आता मावळलेला सूर्य आणि मालवलेला दिवा
अन टेबलावर फडफडणारा 'भरलेला' कागद नवा