Titel: De Huizenruil
Auteur: Rebecca Fleet
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 978 90 225 8566 5

In het eerste (en voorlopig enige) boek van Rebecca Fleet gaan Caroline en Francis met zijn tweetjes op vakantie. Zoon Eddie wordt bij oma gestald, want ze moeten samen werken aan hun relatie. Die heeft zo’n twee jaar geleden het dieptepunt bereikt, toen Caroline een relatie met een collega had en Francis aan de pillen verslaafd was. Voor hun tripje heeft Caroline geregeld dat ze tijdelijk van woning ruilen met iemand. Caroline heeft echter geen idee wie die persoon is, ze hebben via internet wat gecommuniceerd. Al snel blijkt dat dat wellicht geen handige keuze was. Ook blijkt het lastiger dan gedacht om het verleden te laten rusten. Op hun vakantieadres zijn er net iets te veel zaken die Caroline aan haar ex-geliefde doen denken en dan is er ook nog die claimende overbuurvrouw.

2013-2015

In “De Huizenruil” krijgen we langzaam de ontwikkelingen van twee jaar geleden (2013) voorgeschoteld en volgen we de perikelen nu (2015). Want, het zal niemand verbazen, de twee verhaallijnen worden door elkaar heen verteld. Het lijkt wel of geen enkel verhaal nog gewoon chronologisch verteld kan worden. Hierdoor weten we pas tegen het einde waarom de buitenechtelijke relatie van Caroline met Carl stuk liep en wat dit alles met deze vakantie te maken heeft.

De spanning wordt helaas wel erg langzaam opgebouwd en we moeten dan ook lang wachter tot er wat gebeurt, tenminste voor zo ver er wat gebeurt. Want voor een thriller zit er wat weinig actie in.

Het boek is meer het verhaal over Carolines relatie met Carl en of ze deze uiteindelijk af kan sluiten. Dat Caroline het daar moeilijk mee heeft blijkt wel omdat ze in de delen van Het Boek die vanuit Carolines gezichtspunt geschreven zijn, Carl, de collega, steeds met ‘je’ aangesproken wordt. Bijvoorbeeld: “Toen met jou verloor ik ook elk besef van tijd, zelfs als je niet bij me was.” (p.111)

Verschillende gezichtspunten.

Niet het hele boek is vanuit Carolines gezichtspunt geschreven, tussen de hoofdstukken in het heden en verleden in, staan (cursief) korte hoofdstukjes waarin de gast in Carolines en Francis huis vertelt wat er daar gebeurt. Ook zijn een paar hoofdstukken vanuit Francis geschreven. Waardoor we ook een beperkt beeld krijgen wat er door zijn hoofd gaat. Deze afwisselingen zijn nooit chaotisch en goed te volgen, ook bouwen ze de spanning op omdat wij meer weten dan Caroline. Dat die spanning nergens echt tot uitbarsting komt, is dan wel jammer.

Doordat het boek grotendeels vanuit Carolines standpunt geschreven is krijgen we helaas een slecht beeld van de andere personages. Waarom Francis aan de pillen blijft en later toch van zijn verslaving afkomt, is dermate slecht uitgewerkt dat Francis als persoon niet echt gaat leven. De Carl uit de opbloeiende relatie lijkt in geen velden of wegen op de Carl die we Aan Het Einde ontmoeten. Dat kan natuurlijk ook komen omdat het die eerste Carl beschreven is door de roze bril van Caroline.

Waarom Caroline aan het einde eindelijk in de actiestand komt, wordt ook maar half duidelijk. Het lijkt vooral bedoeld om niet Francis tot centrale persoon van de laatste pagina’s te maken.

Verrassende plotwendingen.

Wel moet ik Rebecca Fleet complimenteren over hoe de verrassende de plotwendingen in het boek. Die kloppen, zijn vaak verrassend en geven antwoord op alle vragen die we ons bij het lezen gesteld hebben. Hoewel ik het boek niet echt een thriller vind, wordt het door de plotwendingen wel lastig om het weg te leggen. Als lezer wil je toch wel weten hoe het nu uiteindelijk zit.

Waardering: 7/10

Lees “De Huizenruil” zelf!

Het bericht De Huizenruil – Rebecca Fleet verscheen eerst op Lekker lezen.