Titel: De Sekte Herrijst
Auteur: Mariette Lindstein
Uitgever: A.W. Bruna
ISBN: 978 94 005 0845 3

Vorig najaar las ik “De Sekte” van Mariette Lindstein. Dat boek noemde ik “beangstigend realistisch”, mede door het Scientology-verleden van de schrijfster. Deze dame weet waar ze over spreekt. Op zich had het verhaal met het eerste boek afgerond kunnen zijn, maar nee. De sekte herrijst.

“De Sekte herrijst” begint met een rechtszaak die ertoe leidt dat sekteleider Franz Oswald een paar jaar de cel in mag. Eind goed, al goed, zou je denken. Maar al snel blijken een hoop van de sekteleden gewoon teruggekeerd te zijn. De hierarchie is onaangetast, Oswald zet zijn heerschappij gewoon voort via zijn advocate. Ook haar heeft hij op de zijn gebruikelijke wijze voor zijn karretje gespannen.

Sofia probeert ondertussen te ontsnappen aan haar verleden, terwijl de sekte (lees: Oswald) haar terug wil winnen (lees: ontvoeren). Er gebeuren rare dingen in Sofia’s leven.

Toch beginnen enkele sekteleden te twijfelen en overwegen ze om te vluchten. Maar waarheen, ze kunnen immers nergens naartoe? En niemand zit toch op hen te wachten? Dat heeft Franz Oswald toch verteld! Nee, beter lezen ze zijn nieuwe boek, dat hij in de gevangenis schreef (en hem daar een hele afdeling aan bekeerlingen opleverde).

Ik had eerlijk gezegd verwacht dat dit tweede deel een slap aftreksel van het eerste zou zijn. Dat zie je wel meer bij series met zo een ijzersterk begin. Maar nee. In “De Sekte” is wel duidelijk waar het heen gaat en zie je hoe Sofia, en anderen, stap voor stap hun individualiteit en menselijkheid verliezen. In “De Sekte Herrijst” zie je mensen in vrijheid keuzes maken. De een weet niet hoe snel hij weer terug zijn hok in moet, de ander probeert de vrijheid te genieten en slaagt daar maar moeilijk in. Sofia zit precies op dat snijpunt van vrijheid en gevangenschap. Hoe vrij ben je, wanneer je naar de andere kant van de wereld moet reizen om even geen angst te voelen (en is dat dan terecht?). Hoe vrij ben je om te kiezen, als je eigenlijk nog maar een optie ziet?

Door die spanning tussen vrijheid en (geestelijke) onvrijheid wordt “De Sekte herrijst” misschien nog wel sterker.

Het slot lijkt een eindakkoord van Via Terra te zijn. Ware het niet dat dit een gevalletje “de geschiedenis herhaalt zich” is. Wat er in Via Terra gebeurt, de persoon die Franz Oswald is, past perfect in een lijn van psycho’s. Het geslacht waaruit Oswald voortkomt is door en door verrot. En ook dit slot, want niet anders kan zijn dan het einde van het landgoed, is al een paar keer eerder gebeurd. Soms vroeg ik me in dit boek af waarom niet iemand gewoon een schot hagel door het hoofd van Oswald joeg, dan waren we er maar van af. Maar ja…ook dat gebeurde al meerdere generaties.

En inderdaad, voor het najaar is er alweer een derde deel aangekondigd: “De kinderen van de sekte”. Het leesfragment (en de titel) lijkt te duiden op een nieuwe generatie. Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt, want in het literaire verleden zijn wel meer series geweest die eindeloos werden gerekt door generatie na generatie toe te voegen.

Waardering: 9/10

Lees “De Sekte herrijst” zelf!

Het bericht De sekte herrijst – Mariette Lindstein verscheen eerst op Lekker lezen.