koniec XII w. - Na 40 łanach lokowana została osada.

29 listopada 1225 - Książę Kazimierz Opolczyk wydał zarządzenie, mocą którego zwolnił mieszczan z pewnych obowiązków i ustanowił książęcego sędziego, który w zgodzie z kasztelanem miejskim mieli sądzić przestępców. Jest to najstarszy dokument mówiący o Białej. Wówczas miasto znajdowało się na pograniczu, ponieważ sąsiedni Prudnik należał do Moraw. W tym samym roku powstał pierwszy kościół w Białej pw. św. Piotra i Pawła.

1270 - Nastąpiła druga lokacja miasta na pobliskim wzniesieniu, gdzie zbudowano drewnianą siedzibę kasztelanii. Pierwotna osada otrzymała wówczas nazwę Stare Miasto. W nowym miejscu zbudowano kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Kościół w Starym Mieście stał się kościołem filialnym.

1273-1313 - Miastem rządzili kasztelanowie: Tomas von Kamen z Kamienia Śląskiego, Świętopełk oraz rycerz Henryk z Grabiny.

1285 - Biała w następstwie wzmożonej kolonizacji niemieckiej, przybrała nazwę Zülz.

29 listopada 1311 - Biała otrzymała prawa miejskie z nadania Księcia Kazimierza Opolczyka.

1313 - Po śmierci księcia Bolesława Opolczyka, w wyniku podziału Księstwa Opolskiego, powstało Księstwo Niemodlińskie z trzema powiatami: Niemodlinem, Białą i Głogówkiem.

18 lutego 1327 - Bolko Niemodliński za przykładem innych książąt śląskich złożył hołd królowi czeskiemu. Jako lennik czeski kupił jeszcze w tym samym roku od króla Jana sąsiadujący powiat prudnicki i wcielił go do swego księstwa.

1382 - Po śmierci księcia Henryka Niemodlińskiego Księstwo Raciborskie i Księstwo Opolskie, w tym i Biała, przypadły księciu Władysławowi Opolczykowi. W zamku nadal rezydowała w tym czasie Eufemia, wdowa po księciu niemodlińskim.

1428 - Przez Białą przeszły znaczne siły wojsk husyckich kierujących się w stronę Nysy. Doszło wtedy do krwawych potyczek, w których husyci pobili siły biskupie, lecz niedługo sami zostali pokonani.

ok. XV w. - Wzniesiono gotyckie, murowane z cegły i kamienia mury obronne, a w miejscu drewnianej kasztelanii murowany zamek obronny.

1451 - Bolko V zapisał wiano swojej nowej żonie Jadwidze, córce rycerza Henryka Beessa z Kujaw, w skład którego weszły zamki, ziemie i ludność Niemodlina, Chrzelic, Ścinawy, Białej i Krapkowic, oraz połowa mienia ruchomego Kujaw, Rostkowic, Gostomi, Zieliny i Racławiczek.

1453 - Książę Mikołaj I wyłączył z wiana Bolka V Niemodlin i Białą.

1502-03 - Książę Jan Dobry oprócz nadania statutów cechowych tkaczom, krawcom, piekarzom i szewcom, nadał mieszkańcom Białej specjalny przywilej pozwalający na remont zniszczonych murów obronnych.

1532 - Po śmierci ostatniego księcia piastowskiego w Opolu, Śląsk znalazł się w granicach korony czeskiej, którą władali Habsburgowie.

1544 - Miał miejsce jeden z największych pożarów jakie strawiły miasto.

1564 - Cesarz Ferdynand I nadal statuty cechowe rzeźnikom, kowalom, ślusarzom, bednarzom, blacharzom i stolarzom. Właścicielem Białej w tym czasie był Jan Larisch z Ligoty. W tym samym roku w Białej w rodzinie rzemieślniczej urodził się Mateusz Appelles, przyszły sekretarz książęcy i inspektor szkół na dworze książąt oleśnickich. Znany poeta i autor wielu pieśni kościelnych ewangelickich.

1582 - Został wydany edykt cesarski, nakazujący opuścić miasta ludności żydowskiej. Za wstawiennictwem Prószkowskiego Żydzi mogli nadal pozostać w Białej, a nawet Żydzi wypędzeni z innych miast znaleźli tutaj schronienie i opiekę magnata.

1606 - Jerzy Prószkowski wybudował renesansową wieżę wodną doprowadzająca wodę do zamku.

1618-48 - W czasie wojny trzydziestoletniej została Biała splądrowana przez Jana Jerzego Hohenzollerna z Karniowa.

1633 - Wybuchła w Białej dżuma. Wyginęli wszyscy mieszkańcy miasta za wyjątkiem dwóch mieszczan Fabiana i Sebastiana. Zmarłych na dżumę chowano za miastem za Szynowicami.

ok. 1640 - Prószkowscy przebudowali zamek.

15 lutego 1678 - Prószkowscy, którzy zawsze wiernie służyli cesarzowi austriackiemu otrzymali tytuł hrabiowski.

1701 - Właścicielem Białej oraz Szynowic, Wasiłowic, Śmicza, Prężyny, Otok oraz Kujaw z Racławicami, Rostkowicami, częścią Gostomi, Wawrzyńcowicami, Szuszlą i Zawadą został Antoni Jerzy Prószkowski.

1704 - W Białej wybuchła „wojna piwna” spowodowana zatargiem mieszkańców z mieszkającym na zamku pułkownikiem Johannem Cebullą. Powodem była nieuregulowana sprzedaż piwa przez tego ostatniego.

1747 - Hrabina Elżbieta Fryderyka Prószkowska po śmierci męża Antoniego Prószkowskiego, popadła w wielkie długi i sprzedała swoje włości za 158.000 talarów Bartłomiejowi Oderfeldtowi, dzierżawcy tych dóbr. W tym czasie, król pruski Fryderyk II zaprowadził na Śląsku nowy podział administracyjny, łącząc m.in. kasztelanie bialską, głogówecką i prudnicką w jeden nowy powiat, prudnicki.

1752 - Zmarł Bartłomiej Oderfeldt nie pozostawiając testamentu. Posiadłość jego przeszła w ręce spadkobierców, którzy na licytacji sprzedali majątek hr. Matuszce z Czech. W tym samym roku w Białej wybudowano w rynku ratusz.

1781 - Po śmierci hrabiny Josephy Matuschki wdowy po hrabim Matuszce, miasto Biała i zamek przeszły w ręce jej nieletniego wnuka hrabiego Josefa Matuschka.

1784 - Dane statystyczne z tego roku mówią, że miasto liczyło 2022 mieszkańców, w tym 961 chrześcijan i 1061 Żydów. Według zawodów było: 1 aptekarz, 6 piekarzy, 3 bednarzy, 9 gorzelników, 1 introligator, 1 farbiarz, 8 rzeźników, 1 szklarz, 2 złotników, 7 kuśnierzy, 9 malarzy, 2 młynarzy, 1 piernikarz, 1 kołodziej, 5 rymarzy, 2 grabarzy, 2 tapicerów, 3 ślusarzy, 9 kowali, 1 kominiarz, 16 szewców, 3 mydlarzy, 4 przewoźników, 1 pończosznik, 6 stolarzy, 2 garncarzy, 14 tkaczy. Wiele kobiet wyrabiało koronki. Językiem potocznym ludności był język polski, niektórzy też posługiwali się językiem niemieckim. W ciągu roku skonsumowano: 336 miar pszenicy, 4320 miar żyta, 144 miary jęczmienia, 816 miar słodu. Ubito 317 wołów, 300 świń, 309 cieląt i 560 szkopów. Do kasztelanii bialskiej należało w tym czasie miasto Biała, Stare Miasto, Józefówek, Szynowice, Wasiłowice, Ligota, Otoki, Grabina, Śmicz i Prężyna. W tym czasie bialscy Żydzi utrzymywali stosunki handlowe z Wrocławiem, Jarosławiem, Krakowem, Raciborzem i innymi miastami. Handlowano różnego rodzaju tkaninami, jedwabiami, koronkami, wełną, woskiem, miodem i innymi towarami. Żydzi znajdujący dobre warunki do swego rozwoju nazwali Białą po hebrajsku „Macum Cadik”, co oznacza „Miasto Sprawiedliwych”.

1793 - Miał miejsce kolejny wielki pożar jaki strawił miasto. Wówczas w mieście zaczęto budować murowane budynki. Wybudowano nową cegielnię i odbudowano ratusz. W tym okresie Biała słynęła jako znany ośrodek koronkarstwa.

1810 - Na 2401 mieszkańców Białej, było 1233 chrześcijan, a 1168 Żydów.

czerwiec 1841 - Ostatni właściciel Białej z rodu Matuszków – Antoni, sprzedał swoje dobra rotmistrzowi saksońskiemu Ferdynandowi Rudolfowi von Gersdorfowi i szambelanowi Karlowi von Gersdorfowi. Tamci jeszcze w tym samym roku sprzedali majątki ziemskie ziemianom, a zamek i kawałek gruntu niejakiemu Müller. Po tych podziałach posiadłość została skreślona w księgach wieczystych jako majątek szlachecki.

1844 - Właścicielem młyna wodnego w Białej był Karol von Czarnetzki, potomek szlachty pochodzącej z Polski, z Księstwa Siewierskiego.

1870 - W mieście mieszkało ok. 3500 osób.

1872 - Zamek wykupiło miasto.

1878 - Oddano zamek bialski na seminarium nauczycielskie, w którym kształcili się młodzi nauczyciele. Prawdopodobnie w tym czasie został on przebudowany.

1925 - Oddano zamek żeńskiej szkole średniej, a potem znajdowała się w nim Szkoła Powszechna i Liceum Ogólnokształcące.

1945 - Oddziały niemieckie zostały wyparte z miasta przez oddziały 117 korpusu piechoty 21 armii i 7 samodzielnego korpusu zmechanizowanego gwardii ze składu 1 Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej. W walkach o miasto zginęło 137 żołnierzy radzieckich. Na miejscu ich pierwotnego pochówku na Placu Zamkowym postawiono Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej. W wyniku walk została spalona wschodnia pierzeja rynku wraz z ratuszem. Po zakończeniu wojny, Biała znalazła się w granicach państwa polskiego.

12 listopada 1946 - Ustalono polską nazwę miejscowości - Biała. W tym też roku w murach zamku utworzono gimnazjum.

1980 - Został wybudowany nowy gmach szkolny.

1987 – Zamek stał się własnością Mody Polskiej.

2007 - Ukończono budowę wschodniej obwodnicy miasta.

31 grudnia 2016 - Miasto liczyło 2460 mieszkańców.