Στο κρεβάτι μου ξύπνησα μα δεν τον αναγνώρισα τον τόπο έναν ήλιο θυμάμαι και ένα φεγγάρι μόνο να με τυραννά γύρισα τον κόσμο όλο, μα «φως» και «σκοτάδι» μόνο είδα η καρδιά μου πόνεσε και την ξέρασα, χρώματα γύρευα μήτε γκρίζο όμως βρήκα. Μόνο κάποια ηλιαχτίδα ζέστανε την ψυχή μου και την καρδιά μου στο διάβα της ζωής μόνο που είναι τόσο πολύτιμη που δεν ξέρω αν είμαι ικανός να την διαφυλάξω.
Related Articles
This post first appeared on ...Άλικα λόγια πεÏί ...ΤÎλους, please read the originial post: here