"Διπλό Φονικό"

 Ο καφές μου βαρύς
τσιγάρο ελαφρύ
μια ματιά στο κενό
σε μισούσα κι εγώ

Μία λέξη απλή
μία σκέψη, τυφλή
ένα γέλιο πικρό
ένα δάκρυ στα δυο...

Δεν ορίζει η μοίρα
της καρδιάς τη πλημμύρα
στης ψυχής το κενό

Δε ραγίζει το θύμα
κάνει μπρος ένα βήμα
με φιλά στο λαιμό

είσαι θύτης ή θύμα;

Ο καπνός μου, πυκνός
ο αέρας ψυχρός
ένα βλέμμα ζητά
δακρυσμένη χαρά

Ένας φόνος διπλός
ένας κόμπος σφικτός
μια ματιά σιωπηλή
μια μιλιά χαμηλή...

Δεν ορίζει η μοίρα
της καρδιάς τη πλημμύρα
στης ψυχής το κενό

Δε ραγίζει το θύμα
κάνει μπρος ένα βήμα
με φιλά στο λαιμό

είσαι θύτης ή θύμα;


Είμαι εγώ ή εσύ
είσαι εσύ ή εγώ
στο σπαθί που κρατώ
είσαι θύτης ή θύμα;