Lamun nilik bentuk atawa postur awak bangsa Indonesia ti Sabang Nepi ka Meraoke beda-beda, contona dina buuk/rambut. Aya nu jocong atawa lempeng, aya nu galing biasa tur aya nu galing pisan.
Cenah ceuk carita jaman baheula, Urang Indonesia teh Teu Barogaeun Buuk alias butak. Kacaritakeun aya bangsa Jin ngapung ngalayang ti beulah kulon nepi ka tungtung wetan (pulo Papua). Eta bangsa Jin kacida karunyaeunanan ka bangsa Indonesia harita nu teu barogaeun buuk, ku kasaktian eta Jin manehna bisa mere buuk ka bangsa Indonesia.
Mimiti ti beulah kulon pulo Sumatera, Jin ngapung bari muragkeun buuk tinu sirahna nu tungtungna Buuk Dina Sirah Jin Teh beak nepi ka tungtung Jawa. Pelebah pulo-pulo di NTB/NTT si Jin bingung sabab buuk dina sirah geus beak, teu eleh geleng aya bulu kelek nya dipurag-puragkeun di pulo-pulo nu aya di NTB/NTT oge di pulo Maluku, nepi ka bulu kelek jin teh beak.
Palebah pulo papua, manehna bingung deui wae, lantaran bulu kelek geus beak, teu eleh akal jin teh manehna ngadudutan buluna nu aya di palebah palangkakanna terus dipurag-purageun di sapanjang pulo papua.
Nu matak nepi ka ayeuna urang Sumatera, Jawa, Kalimantan mah buukna rata-rata jarocong/lurus, lantaran di bere ku Jin Teh Tina buuk dinu sirah. Ari urang NTB, NTT jeung Maluku mah buukna teh pan rada galing tah eta teh balukar dibere ku jin na tina bulu kelek. Sedengkeun ari urang Papua mah galingna kecida atawa kerep, lantaran dibere ku Jin teh tina bulu nu aya dipalebah palangkakannana. Cenah .......
