[به نقل از خبرگزاری طلای لوکس]
آیا تاکنون هنگام تماشای یک فیلم ترسناک به این موضوع فکر کرده‌اید که ای کاش می‌توانستید از چشمان خود در برابر آنچه روی صفحه‌ی نمایش درحال پخش است محافظت کنید؛ بدون اینکه کسی متوجه این موضوع شود و شما از کار خود شرمنده و خجالت‌زده شوید؟ برای برخی از افراد ندیدن آنچه درمقابل چشمان آن‌ها قرار دارد نمونه‌ای ساده از شل‌کردن ماهیچه‌ی مژگانی است؛ اما تمام افراد نمی‌توانند دیدشان را به اراده‌ی خود تار کنند.
بیشتر بخوانید:

ماهیچه‌های مژگانی با تغییر شکل عدسی به چشم کمک می‌کنند تا تمرکز کند. وقتی این ماهیچه‌ها شل هستند الیافی را می‌کشند که باعث صاف و نازک‌شدن عدسی می‌شوند. هنگام انقباض این ماهیچه‌ها، عکس حالت قبل رخ می‌دهد و آزادشدن کشش روی عدسی، به بزرگ‌تر و گردترشدن آن منجر می‌شود.
قدرت تمرکز ما زمانی قوی‌تر است که عدسی چشمان‌مان کروی باشد، نه مسطح؛ چراکه در این‌صورت بهتر می‌تواند نور را خم کند و بشکند تا روی شبکیه متمرکز شود. این موضوع بدان معناست که انقباض عضله‌ی مژگانی وضوح دید ما را بهبود می‌بخشد و زمانی‌که شل می‌شود، همه‌چیز کمی تار به‌نظر می‌آید.
به‌طرز عجیبی به‌نظر می‌رسد که برخی از افراد به‌طور کاملا ارادی می‌توانند عضله‌ی مژگانی خود را شل کنند تا دید آن‌ها متمرکز نشود. این کار مهارتی است که همه از آن بهره‌مند نیستند و دکتر کاران راج از آن به‌عنوان «بی‌فایده‌ترین ابرقدرت جهان» یاد می‌کند. این توانایی زمانی بی‌فایده‌تر به‌نظر می‌آید که بدانید انجام بیش‌ازحد آن می‌تواند شما را به دردسر بیندازد.
راج می‌گوید: «عدم‌تمرکز بیش‌ازحد می‌تواند منجر به فشار بینایی و خستگی شود. جابه‌جایی مداوم بین حالت‌های متمرکز و غیرمتمرکز ممکن است ماهیچه‌ی مژگانی و مکانیسم تمرکز چشم را بیش‌ازحد تحریک کند. تکرار مدام این انحراف چشم نیز می‌تواند دید طبیعی دوچشمی، هماهنگی بین چشم‌ها و هم‌سویی آن‌ها را مختل کند.»
شل‌شدن ارادی عضله‌ی مژگانی تنها پدیده‌ی بصری نیست که همه در آن اشتراک ندارند. حدود ۷۶ درصد از تمام افراد فاقد نقص بینایی، وضعیتی را تجربه می‌کنند که به‌عنوان مگس‌پران شناخته می‌شود. مگس‌پران‌ها به‌صورت‌ ساختارهای متحرک، مانند کرم‌های کوچک ظاهر می‌شوند که اگر به چیزی روشن و یکنواخت مانند آسمان، برف یا صفحه‌ی سفید خیره شده باشید، گاهی در میدان دیدتان ظاهر می‌شوند.
نام علمی مگس‌پران «Muscae volitantes» است؛ اما ساختارهایی که درمقابل چشمان ظاهر می‌شوند حشره نیستند. این ساختارها درواقع اشیاء ریز درون چشمان شما هستند که ممکن است تکه‌هایی از بافت، گلبول‌های قرمز یا توده‌های پروتئینی شناور در زجاجیه باشند. زجاجیه ماده‌ی ژل‌مانند بین عدسی و شبکیه است که چشم را در فرم خود نگه می‌دارد.
بیشتر بخوانید:‌

۵۸۵۸

[طلای لوکس]