SEKS W KINIE W świecie filmowej sztuki istnieje wiele dzieł, które wyznaczają nowe granice i odważnie przekraczają bariery konwencji. “Passages” to tytuł, który wzbudza ciekawość i pobudza wyobraźnię. Film ten, stworzony przez wybitnego reżysera, otwiera drzwi do niewytłumaczalnej zmysłowości, która przekracza ramy przyzwoitości. Historia ukazuje miłość w niekonwencjonalny sposób, układając się w opowieść o pożądaniu, uczuciu i ludzkiej naturze.

CZYTAJ WIĘCEJ O:
KONTROWERSYJNE FILMY

Premiera filmu “Passages”, najnowszego dzieła cenionego reżysera kina niezależnego Iry Sachsa, wywołała gorące dyskusje. To nie tylko za sprawą jego wyrafinowanych, poruszających występów Ben Whishawa, Franza Rogowskiego i Adèle Exarchopoulos, czy też niekonwencjonalnego podejścia do tematyki seksualnej i emocjonalnej. To klasyfikacja wiekowa nadana filmowi przez MPA (Motion Pictures Association) stała się głównym tematem debaty. Film, w którym pojawiają się liczne sceny seksualne, zarówno hetero, jak i homoseksualne, otrzymał oznaczenie NC-17 (nikt w wieku poniżej 17 lat nie może zostać wpuszczony na seans kinowy), co jest najbardziej restrykcyjną klasyfikacją, unikanej przez studia filmowe i twórców z obawy o wpływy do kinowych kas biletowych.

Film zdobył uznanie już podczas premiery na Festiwalu Filmowym w Sundance, jednak ostatnio stał się tematem medialnych doniesień z powodu przyznanej mu klasyfikacji. Ira Sachs wyraził swoje rozczarowanie decyzją MPA. W wywiadzie dla LA Times podkreślił, że “to film bardzo otwarty na temat roli doświadczeń seksualnych w naszym życiu. Zmiana tego na coś lżejszego, pozbawionego elementów erotycznych teraz, stworzyłaby zupełnie inną historię”. Dlatego reżyser zdecydował o odrzuceniu klasyfikacji NC-17 (klasyfikacje MPA są dobrowolne i nie mają mocy prawnej). Z uwagi na to film zostanie wydany w Stanach Zjednoczonych bez klasyfikacji wiekowej.

Co to jest NC-17?

Historia systemu klasyfikacji filmów w Stanach Zjednoczonych sięga lat 20. XX wieku. MPA została stworzona jako narzędzie samocenzury przez wytwórnie filmowe, aby uniknąć ingerencji rządu w zawartość filmów. W 1968 roku zastąpiono ją dobrowolnym systemem klasyfikacji, który jest obecnie w użyciu. Działającą częścią MPA jest CARA (Classification and Rating Administration), skupiająca grupę rodziców, których zadaniem jest odzwierciedlanie opinii rodziców dotyczących treści filmów, takich jak wulgaryzmy, sceny seksu, przemoc, narkotyki czy palenie.

Klasyfikacja NC-17, wprowadzona w 1990 roku, miała zastąpić kontrowersyjną klasyfikację X, wykorzystywaną w przemyśle filmów dla dorosłych. Miała odróżnić produkcje dla dorosłych od “poważnych” filmów. Od czasu premiery pierwszego filmu oznaczonego jako NC-17, mało filmów głównego nurtu podążyło tą ścieżką. Klasyfikacja NC-17 ogranicza dystrybucję filmu, bowiem wiele kin nie chce ich wyświetlać, a media unikają recenzji i reklam. Z drugiej strony klasyfikacja może przynieść produkcji pewną reklamę, aczkolwiek rzadko przekłada się to na duże dochody z biletów. Jedynym filmem z klasyfikacją NC-17, który miał szerszą dystrybucję, był “Showgirls” Paula Verhoevena, jednak okazał się on komercyjną klapą. Kilka zagranicznych i artystycznych produkcji o klasyfikacji NC-17, takich jak “Marzyciele” (2003) czy “Życie Adeli” (2013), odniosły pewien sukces.

Warto jednak zastanowić się, co kieruje decyzjami MPA. W badaniu przeprowadzonym przez tę organizację głównym zmartwieniem rodziców były bardzo dosłowne sceny seksu. W 2010 roku film “Blue Valentine” otrzymał klasyfikację NC-17 za scenę seksu oralnego, jednak po apelacji przeklasyfikowano go na R. W filmie “Passages” jedna z najdłuższych scen seksu dotyczy dwóch mężczyzn i jest mocno erotyczna, ale nie pornograficzna.

Film analizuje równowagę sił w kontekście pożądania oraz to, jak seks jest połączony z intymnością. Problemem jest brak jednoznacznych wytycznych oceny, co sprawia, że filmy o tematyce queer są często oceniane bardziej surowo.

Niewiadomą pozostaje tożsamość klasyfikatorów MPA oraz proces ich oceny. Wątpliwości wzbudza także brak przejrzystości w tym procesie. Wydaje się, że współczesny system klasyfikacji wiekowej filmów w Stanach Zjednoczonych budzi więcej pytań niż odpowiedzi, a kontrowersje wokół klasyfikacji filmu “Passages” przyciągają uwagę do kwestii cenzury i wpływu ocen wiekowych na twórczość filmową.

O co chodzi z “Passages”?

“Passages” to opowieść o skomplikowanych relacjach między bohaterami, które przenikają przez różne etapy życia. Film porusza tematykę emocjonalnej bliskości, pragnień i lęków, stawiając pytania dotyczące natury ludzkich związków. Główną osią fabuły jest podróż bohaterów przez różne fazy ich życia, od młodości do dojrzałości, ukazując, jak zmienia się ich postrzeganie miłości i intymności.

Twórcy “Passages” postawili sobie za zadanie głębsze zanurzenie się w emocje i psychologię postaci. Film bada pragnienia, lęki i tajemnice, które kształtują ich wybory i decyzje. Poprzez misternie skonstruowaną fabułę oraz głębokie psychologiczne portrety postaci, widz jest zaproszony do zrozumienia ludzkiej natury w kontekście relacji międzyludzkich.

Niewątpliwie nie brakuje kontrowersji, które otaczają “Passages”. Cenzorzy w Stanach Zjednoczonych podjęli decyzję o jego zakazie, uznając, że przedstawia on sceny, które są zbyt mocne dla amerykańskiej publiczności. Jednakże warto zastanowić się, czy kontrowersje te nie są jednocześnie elementem przyciągającym uwagę i generującym ogromne zainteresowanie. Współczesna sztuka często staje się znacznie bardziej przykuwającą uwagę, gdy otacza ją pewien hałas, co skutkuje jeszcze większą popularnością.

Perełka, według krytyków

“Passages” rzuca wyzwanie nie tylko amerykańskim cenzorom, ale także konwencjom filmowym. Artyści od wieków dążyli do eksploracji ludzkiej natury i emocji, a ten film wydaje się sięgać do nowych głębokości. W jaki sposób możemy zdefiniować sztukę, jeśli nie poprzez odważne poszukiwanie nowych wyrażeń i sposobów wyrażania ludzkich uczuć? Produkcja wznosi się ponad ograniczenia, stając się manifestem artystycznego buntu.

Film “Passages” otrzymał 92% pozytywnych opinii na Rotten Tomatoes na podstawie 131 recenzji krytyków filmowych. Krytycy chwalą film za wspaniałe aktorstwo Franza Rogowskiego, świetny scenariusz i realistyczne podejście do związków.

“‘Passages’ to zgryźliwa i literacka przyjemność, rodzaj filmu, którego nie widzimy często u amerykańskich reżyserów. Jego wyrafinowane podejście do romansu (a może jego braku) nie jest zbyt chłodne ani alienujące, ponieważ Sachs i jego znakomita obsada nadają filmowi wielowarstwowe, specyficzne życie.” – napisał Richard Lawson dla Vanity Fair.

Streaming to szansa dla mocniejszych obrazów

Choć film spotkał się z zakazem w Stanach Zjednoczonych, jego wpływ sięga daleko poza granice kraju. W erze globalnej komunikacji, dzieła sztuki szybko przekraczają granice kulturowe i językowe. Wielu krytyków uważa, że film ten może stanowić punkt zwrotny dla przyszłych produkcji filmowych, otwierając nowe możliwości wyrażania emocji i kreowania historii.

“Passages” to nie tylko film, to także manifest artystycznej odwagi i eksploracji. Jego zakaz w USA tylko podkreśla siłę jego przekazu i potencjał do wywołania dyskusji na temat sztuki, cenzury i granic wyrażania. Niezależnie od kontrowersji, warto docenić rolę, jaką pełnią takie dzieła w kształtowaniu naszej kultury i społeczeństwa.

Film nie jest tylko zbiorem scen erotycznych. To prawdziwa podróż przez emocje i ludzkie doświadczenia. Film przenika głęboko w psychikę postaci, ukazując ich pragnienia, lęki i pasje. Dzięki misternie skonstruowanej fabule widz zostaje wciągnięty w wir uczuć, co sprawia, że “film”Passages” staje się niezapomnianym doświadczeniem.

To również majstersztyk artystyczny, w którym każda scena jest starannie zaplanowana, a każdy detal ma swoje znaczenie. Zmysłowe ujęcia, gra światła i dźwięku tworzą hipnotyzującą atmosferę, przyciągając widza do świata pełnego piękna i namiętności.

Mimo że “Passages” został stworzony w konkretnym kraju, jego przekaz i emocje przekraczają granice języka i kultury. Film szybko zdobył uznanie na międzynarodowych festiwalach filmowych, zdobywając liczne nagrody i uznanie krytyków. Jego uniwersalny przekaz o ludzkich pragnieniach i relacjach rezonuje z widzami na całym świecie.

Film będzie można obejrzeć pnline w serwisie streamingowym MUBI już od 1 września.

Wasza opinia ma znaczenie

Jesteśmy ciekawi, co myślicie na temat decyzji o zakazie filmu “Passages” w Stanach Zjednoczonych. Czy uważacie, że takie działania są uzasadnione ze względu na treść filmu? A może uważacie, że film powinien mieć możliwość dotarcia do publiczności i wywołania dyskusji na temat trudnych tematów