Podróże z dziećmi po Polsce, Azji Środkowo-Wschodniej, Europie i Stanach Zjednoczonych. Dziecko w górach. Aktywne rodzicielstwo.
Rodzinny wyjazd w Tatry był zachwycający i zaskakujący!
Bynajmniej nie chodzi tylko o to, że w Tatrach spadł śnieg. Sami jesteśmy zaskoczeni, że mimo kiepskiej pogody i obostrzeń związanych z koronawirusem udało nam się zrobić i zobaczyć tak dużo. Bawiliśmy się z chmurami i deszczem w chowanego zaklinając rzeczywistość i prosząc, by choć na chwilę odsłoniły górskie krajobrazy. Przeszliśmy pieszo ponad 33,1 kilometrów, a 27,5 przejechaliśmy na rowerze. Odwiedziliśmy wiele muzeów i komercyjnych atrakcji. Zobacz jakie rzeczy zaplanowaliśmy i co zrobiło na nas największe wrażenie.
Related Articles
TATRY Z DZIEĆMI – NASZ PIERWSZY RAZ
Uwaga! Jeśli chodzi o Tatry to jesteśmy totalnie zieloni. To był nasz pierwszy raz w Tatrach z dziećmi. Mimo że są doświadczonymi podróżniczkami i na co dzień dużo wędrujemy po górach, nie planowaliśmy ambitnych tras.
Jeśli jesteś wytrawnym znawcą Tatr, pewne rzeczy mogą wydawać się Ci banalne i oczywiste. Wyszliśmy jednak, z założenia, że zwiedzanie warto zacząć od klasyków! No bo kto by nie chciał sprawdzić, czy Morskie Oko faktycznie jest takie magiczne? Czy miliony turystów się nie mylą wybierając je na cel swoich spacerów? Albo zobaczyć jaka jest różnica między tatrzańskimi dolinami? I na własne oczy sprawdzić jak robi się oscypek?
Nasza lista przyda Ci się jeśli planujesz taki wyjazd w przyszłym roku. Jeśli już byłaś znasz Tatry lepiej niż my, sprawdź czy nic w naszych wyborach Cię nie zaskoczy.
CO ZATEM MUSIELIŚMY ZROBIĆ W TATRACH – CZYLI NASZ PLAN NA TATRY Z DZIEĆMI NA PIERWSZY RAZ
ZOBACZYĆ MORSKIE OKO
Wizyta na Morskim Oku to żelazny punkt programu podczas pobytu w Tatrach zarówno dla amatorów dalszych wędrówek jak i tych, którzy góry odwiedzają raczej sporadycznie. To miejsce rocznie odwiedza nawet milion osób.
Zupełnie mnie to nie dziwi, sama jadąc w Tatry na pierwszym miejscu rzeczy „do zobaczenia” miałam Morskie Oko. Chciałam na własnej skórze przekonać się, czy to drugie największe tatrzańskie jezioro faktycznie jest takie piękne jak na zdjęciach i…. JEST!
Nie da się jednak ukryć, że na turystyczny sukces Morskiego Oka wpływa też stosunkowo łatwa trasa. Jest niczym „tatrzańska autostrada”. Jeśli ktoś chce może całą trasę pokonać asfaltową drogą. Mimo że na turystów czeka ponad 500 metrów przewyższenia i 15,5 km wędrówki z Palanicy Białczańskiej do Morskiego Oka i z powrotem chętnych nie brakuje. Dziarskim krokiem wędrują „ku górze” by znaleźć się na poziomie 1406 m n.p.m. To właśnie tutaj znajduje się malowniczo położone Schronisko PTTK Morskie Oko.
Co poniektórzy skracają sobie drogę korzystając z dorożek.
O tyle ile wijąca się licznymi zakrętami asfaltowa droga i tłumy turystów bardziej nas irytowała niż cieszyła, nawet mimo pięknych widoków. To już czerwony szlak wokół Morskiego Oka wprawił nas w totalny zachwyt.
Wraz z cichnącym gwarem i coraz trudniejszą drogą, otwieraliśmy szerzej oczy. Mocniej łapaliśmy ostre górskie powietrze. A z naszych serc, wraz z każdym kolejnym widokiem na wijącej się wokół jeziora ścieżce, wydobywało się nieme „WOW”.
To było to! Możliwość bycia z Morskim Okiem sam na sam zapadnie nam w pamięci na długo … i nawet ten późniejszy powrót „tatrzańską autostradą”, uciekając przed chmurami, tłumami ludzi, a miejscami nawet przed korowodem bryczek i samochodów, nie był już taki uciążliwy.
SPOJRZEĆ NA ŚWIAT Z 2 TYSIĘCY M. N.P.M.
Wjechaliśmy koleją linową na Kasprowy Wierch (1987 m n.p.m.) zupełnie się tego nie wstydząc. Owszem, gdyby była lepsza pogoda, pewnie w jedną stronę zdecydowalibyśmy się na spacer, bo ponoć widoki z zielonego szlaku są jeszcze lepsze niż ze szczytu (6,4 km w jedną stronę z Kuźnic).
My jednak potraktowaliśmy wjazd kolejką linową jako swoistą atrakcję. Kolej Linowa na Kasprowy Wierch została wybudowana w 1936 roku. Turyści w zaledwie 12 minut pokonują odległość 4292 metrów i aż 936 metrów przewyższenia. W czasie pięknej pogody mogą liczyć na cudowne widoki na korony tatrzańskich drzew oraz okoliczne szczyty.
My co prawda, nie mogliśmy liczyć na rozległe panoramy Tatr, ale trzeba przyznać, że spektakl chmur i mgły na tej wysokości zrobił na nas niemałe wrażenie.
Górna stacja kolei linowej Kasprowy Wierch była naszych punktem wyjścia do zdobycia pierwszego w Polsce dwutysięcznika. Po 700 metrach wędrówki we mgle znaleźliśmy się na poziomie 2012 m n.p.m. (szczyt Beskid). To najłatwiej dostępny polski dwutysięcznik.
ZACHWYCAĆ SIĘ WIDOKIEM ŚPIĄCEGO RYCERZA Z OKIEN
Czy jest ktoś, kto nie zna legendy o śpiących rycerzach? Albo kiedykolwiek nie widział charakterystycznego masywu Giewontu?
To bez wątpienia najbardziej charakterystyczna góra w Polsce. Jest też niezwykle popularna, na szczyt Wielkiego Giewontu (1896 m n.p.m.) prowadzi niebieski szlak zakończony łańcuchami. My co prawda tym razem musieliśmy zadowolić się tylko podziwianiem góry z oddali, ale i tak sprawiło nam to ogrom satysfakcji.
Patrząc za okno, czy to hotelu Aquarion w Zakopanem, czy Willi Pitoniówka w Kościelisku, czuliśmy się… spokojnie i bezpiecznie. W końcu naszej wolności i dobrobytu chroni wielki, śpiący rycerz
Śpiący Rycerz to nic innego jak masyw Giewontu. Na jego głowie, nazywanej często po prostu Giewontem, a dokładniej to na Wielkim Giewoncie (1896 m n.p.m.) stoi od 1900 roku charakterystyczny 15 metrowy krzyż. Z kolei tułów to tzw. Długi Giewont (1867 m n.p.m.)
Giewont podziwialiśmy też z Doliny Strążyńskiej, którą prowadzi jedna z dwóch dróg na szczyt.
ODWIEDZIĆ TATRZAŃSKIE DOLINY
Tuż obok wysokich i skalistych grani wyższych partii Tatr, tatrzańskie doliny są magnesem, który przyciąga w góry amatorów kontaktu z przyrodą i pięknych krajobrazów. Czyli nas :) Wiosną słyną z dywanów krokusów, ale i w czasie innych pór roku zachwycają widokami i różnorodnością. My celowaliśmy w złotą polską jesień, a wyszła nam biała tatrzańska zima przerywana jesienną pluchą.
Doliny w Tatrach zostały wyrzeźbione przez wartko płynące górskie potoki. Szlaki łagodnie prowadzą przez rozległe łąki, hale i wąskie wąwozy. Początkowo asfaltem lub szerokimi szutrowymi drogami, z czasem wiją się malowniczymi ścieżkami wśród kamieni dostarczając satysfakcji także bardziej wymagającym turystom.
Trzeba jednak przyznać, że wędrowanie po tatrzańskich dolinach jest… łatwe. Tu nie ma wielu przewyższeń ani trudnych momentów. Tatrzańskie doliny wydają się być zatem idealne dla rodzin z wózkami, czy kilkulatkami, którzy stawiają swoje pierwsze kroki w górach. Choć trzeba przyznać, ze nie każdy wózek da tu radę.
DOLINA KOŚCIELISKA
Odwiedziliśmy trzy doliny, te najbardziej popularne. Dolina Kościeliska zachwyciła nas swoją różnorodnością. Dolina Kościeliska jest długim na 8 km wąwozem o stromych zboczach z licznymi jaskiniami i szczelinami. Byliśmy tam w czasie… deszczu i śniegu, więc będziemy wspominać przemoczone buty i dość trudne warunki. Niestety nie odwiedziliśmy kryjących się tuż obok jaskiń (Jaskini Mroźnej nie odwiedziliśmy z powodu trwającego tam remontu do 2023 roku). Jednak to, co widzieliśmy i tak zrobiło na nas mega wrażenie a dotarliśmy dość daleko bo do Schroniska PTTK na Hali Ornak.
DOLINA CHOCHOŁOWSKA
Dolina Chochołowska jest większa, wszak to największa dolina polskich Tatr Zachodnich. Jest także bardziej turystyczna. Można jeździć po niej rowerem, bryczką, czy… ciuchcią. Nas zachwyciła swoim rozmachem oraz starymi bacówkami, które niegdyś służyły bacom do wypasu owiec, a dziś służą głównie turystom. Przemierzyliśmy ją rowerem, co samo w sobie było nie lada atrakcją. Możliwość mknięcia po asfaltowej drodze w cieniu wysokich drzew i skalistych zboczy zapamiętamy na długo… podobnie jak ostre podejście i kamienie na ścieżce tuż przy Schronisku PTTK w Dolinie Chochołowskiej.
DOLINA STRĄŻYŃSKA
Na deser tuż przed wyjazdem poszliśmy na spacer do Doliny Strążyńskiej. Tu uchowała się złota polska jesień. Chłonęliśmy kolory liści i zachwycaliśmy się kaskadami płynącego tuż obok ścieżki strumienia, równocześnie zza drzew wypatrując Giewontu.
ZJEŚĆ OSCYPKA I ZOBACZYĆ JAK SIĘ GO ROBI
Z czym pod względem kulinarnym kojarzy Ci się Zakopane? Nam bez wątpienia z oscypkiem. To najsłynniejszy polski ser wpisany na listę produktów regionalnych chronionych przez prawo unijne. Według prawa powinien ważyć od 60 do 80 dag, mierzyć od 17 do 23 cm, mieć charakterystyczny wrzecionowaty kształt, być wyprodukowanym z mleka owczego i koniecznie w bacówce na terenie określonych gmin.
Wydaje się, że będąc w Zakopanem kupić go można dosłownie wszędzie. Ale czy faktycznie tak jest? O tym, czym oscypek różni się od gołki oraz jak robi się ten produkt, poszliśmy posłuchać i zobaczyć w Muzeum Oscypka w Zakopanem.
Widzieliśmy technikę scypania a także wszystkie etapy produkcji. No może prócz samego wędzenia i samego dojenia owiec, które co prawda zeszły już z górskich hal na polany, ale pozostały na dworze. W sali muzeum zaaranżowanego na bacówkę z płonącym ogniem i prawdziwym bacom, dowiedzieliśmy się jak wygląda tradycyjny wypas owiec na Podhalu i wspomniana już produkcja oscypka.
A z Zakopanego wyjechaliśmy z potężnym zapasem serów różnych maści, w tym także prawdziwego oscypka ze 100% zawartością mleka owczego!
DOWIEDZIEĆ SIĘ WIĘCEJ O TATRACH
Uwielbiamy górskie wędrówki i przebywanie z dziećmi na łonie natury, ale podczas naszych wypraw lubimy się czegoś dowiedzieć. Najlepiej od osób, które znają dane miejsce od podszewki. Takimi ludźmi bez wątpienia są pracownicy Tatrzańskiego Parku Narodowego, który powstał, by chronić przyrodę ożywioną i nieożywioną Tatr.
Odwiedziliśmy Centrum Edukacji Przyrodniczej Tatrzańskiego Parku Narodowego i uważam, że to powinien być punkt obowiązkowy przed wyjściem na szlak dla każdego. Nie tylko dla rodzin z dziećmi!
Ciekawie zaaranżowane muzeum w świetny sposób przedstawia nam geografię i przyrodę Tatr. Na największej makiecie Tatr za sprawą multimedialnej prezentacji zobaczyliśmy górskie szczyty, szlaki, czy podział geograficzny. Wszystko w towarzystwie głosu lektora, który opowiadał nam o oczywistościach, ale i ciekawostkach związanych z miejscem, w którym byliśmy.
Następnie odwiedzając sale, w których znalazły się estetycznie zaaranżowane trójwymiarowe makiety przedstawiające łąkę, las, jaskinie i wpływ człowieka na tatrzańskie ekosystemy. Dla dziewczynek była to możliwość wypatrywania zwierząt, które później mieliśmy szanse spotkać na szlaku. Dla nas ogromna dawka wiedzy i refleksji… nad tym, że zarówno w tatrach jak i w każdym lesie, czy na łące jesteśmy tylko gośćmi zwierząt.
Niestety, z uwagi na obostrzenia nie mogliśmy wziąć udziału w seansie kina 4D ani Sali Odkryć, ale wrócimy, jak już dziewczynki będą starsze.
MIESZKAĆ W DREWNIANYM DOMU I ZOBACZYĆ ZAKOPIAŃSKI STYL ARCHITEKTURY
Tak jak będąc na Podhalu trzeba spróbować oscypka, tak nocując tutaj naprawdę warto choć raz zamieszkać w domu nawiązującym do architektury regionu.
Poczuć charakterystyczny zapach drewna. Rozkoszować się elementami zdobniczymi i z ciekawości oglądać każdą ozdobę framugi drzwi, czy okien. Cieszyć się widokiem wschodu słońca nad górami leżąc w wygodnym łóżku lub siedząc na tarasie popijając poranną kawę. I po kilku dniach spędzonych w domku z bala w Kościelisku nie chcieć wracać do domu albo chcieć… przenieść trochę góralskiego ducha w swoje strony, zamieszkując w domku z bala mimo że wcześniej wcale nie przyszłoby Ci to do głowy!
Podczas pobytu w Kościelisku nocowaliśmy w Willi Pitoniówka, która swoją architekturą nawiązuje do stylu zakopiańskiego (tu zobacz willę). Nocując w takim miejscu nie mogliśmy nie dowiedzieć się więcej na temat tego charakterystycznego stylu budownictwa dla tego regionu. Odwiedziliśmy więc Willę Kolibę, w której od 1993 mieści się Muzeum Stylu Zakopiańskiego, a sama willa została oddana do użytku w tym roku po gruntownym remoncie.
Willa Koliba to był pierwszy dom wybudowany według projektu Stanisława Witkiewicza, którego uznaje się za ojca tego stylu budownictwa.
Styl zakopiański powstał jako odpowiedź na architekturę w stylu szwajcarskim, czy tyrolskim. Chodziło o to, by dostosować budownictwo podhalańskie do oczekiwań i standardu mieszkaniowego bardziej wymagających gości równocześnie nie zapominając o tradycji regionu. Zakopane już na początku XX wieku było niezwykle popularne wśród turystów.
Byliśmy też w Chałupie Gąsieniców Sobczaków, które także jest częścią Muzeum Tatrzańskiego. Tam zobaczyliśmy jak wyglądała stara chałupa górska składająca się z sieni (korytarza) oraz dwóch izb: białej i czarnej. Oba miejsca są warte odwiedzenia.
SPOTKAĆ SIĘ OKO W OKO Z TATRZAŃSKIMI ZWIERZĘTAMI
– Misie nie – krzyczała nasza dwulatka każdorazowo kiedy mijaliśmy tablicę ostrzegawczą przed spotkaniem z niedźwiedziami przed wejściem do Tatrzańskiego Parku Narodowego. Zgadzaliśmy się z nią w 100%. O tyle ile misie przytulanki bardzo lubimy to dzikiego niedźwiedzia na szlaku raczej nie chcielibyśmy spotkać.
Udało nam się za to spotkać dzikiego jelenia, który nic robił sobie z tłumu turystów w drodze na Morskie Oko, którzy za wszelką cenę chcieli uwiecznić to spotkanie.
Były też stada pasących się owiec na pokrytych pierwszym śniegiem górskich łąkach.
Wpadliśmy też zobaczyć świstaki do Tatrzańskiego Parku Edukacyjnego „ZwierzOgród”, ale okazało się, że już smacznie śpią. Na pocieszenie były owce, kozy, daniele, jeleń, lis śnieżny i drapieżniki a także wiele ciekawych informacji na temat tych zwierząt i świetny plac zabaw! Na pewno wrócimy jak świstaki się obudzą.
Jakby tego było mało to zajrzeliśmy też do kilku innych miejsc w Zakopanem, w których można obcować ze zwierzętami. Jednym z nich było Tatrzańskie ZOO, w którym dziewczynki karmiły i przytulały zwierzaki. O tyle ile im najbardziej do gustu przypadły małe puchate króliczki, to nas upodobały sobie kozy i alpaki, które nie chciały nas przepuścić bez kolejnej porcji marchewki.
POCZUĆ KLIMAT KOMERCYJNEGO ZAKOPANEGO, CZYLI WJECHAĆ NA GUBAŁÓWKĘ
Na co dzień unikamy takich miejsc, ale chcąc przygotować kompleksowy materiał nie mogliśmy tym razem odpuścić. O tyle ile same Krupówki nie zrobiły na nas wrażenia, to już sama Gubałówka jak najbardziej. Ogromną zasługą jest widok, który roztacza się z jej zboczy.
Gubałówka to 1120 m szczyt na północ od Zakopanego. Jest doskonałym puntem widokowym na Tatry, ale i samo Zakopane, które z tej perspektywy jawi się jako idealne miejsce do życia, za górami, za lasami.
Atrakcją Gubałówki jest też sam wjazd kolejką linowo-terenową, a także bogata infrastruktura na górze. Prócz wielu stoisk z pamiątkami, obok których naprawdę ciężko przejść z dziećmi, oraz restauracjami z widokami, są tu też m.in. zjeżdżalnia grawitacyjna, park linowy, czy dmuchańce. No i dziesiątki straganów :P
TATRY Z DZIEĆMI? DAĆ SIĘ PORWAĆ SZALEŃSTWU I ZJECHAĆ ZE ZJEŻDŻALNI
Zakopane jest popularnym ośrodkiem sportów zimowych. Jadąc po okolicy zewsząd dobiegają do nas bilbordy. Zachęcają do odwiedzenia stoków, udziału w kuligach, przejażdżkach skuterami śnieżnymi, czy po prostu zjazdu na sankach z okolicznych górek.
I o tyle ile doświadczyliśmy w październiku śniegu w Tatrach. A spadło go całkiem sporo, bo na samochodzie mieliśmy ponad 15 cm warstwę białego puchu, to na białe szaleństwo jest jednak jeszcze za wcześniej. Chociaż próbowaliśmy robić to na własną rękę tuż pod domem.
Żeby jednak tradycji stało się za dość i faktycznie poszaleć w tatrach pojechaliśmy pozjeżdżać z 50 metrowej zjeżdżalni Góralski Ślizg pod Gubałowką. Może nie na nartach, sankach, czy pontonach, ale na matach. Teraz nie pozostaje nam nic innego jak przekonać się, czy zjazdy z tutejszych stoków są równie fascynujące.
TATRY Z DZIEĆMI KOLEJNY RAZ – PO CO CHCEMY WRÓCIĆ?
Trzeba przyznać, że byliśmy w Tatrach dość długo jak na jesienny wypad. Najpierw trzy dni spędziliśmy w hotelu Aquarion Family Resort&Spa, a potem siedem dni w drewnianej Willi Pitoniówka w Kościelisku z pięknym widokiem na Giewont. Jeśli klikniecie na któryś z powyższych linków korzystając z naszej rekomendacji i zarezerwujecie pobyt w Aquarionie albo Willi Pitoniówka na bookingu, portal podzieli się z nami swoją prowizją. Bardzo dziękujemy!
Mimo że wydaje nam się, że przy takiej pogodzie i dwójce małych dzieci zrobiliśmy dość dużo to na naszej liście wciąż jest wiele rzeczy do zobaczenia/odwiedzenia.
Czego nie udało nam się zrobić w Tatrach z dziećmi w październiku 2020?
– Podziwiać widoki z kolejki na Kasprowy Wierch – tu niestety zawiniła gęsta mgła i musieliśmy wierzyć na słowo przewodnikowi w wagoniku, że to co widzimy za oknem zapiera dech w piersiach. Choć nie wiem czy powinnam pisać tutaj o winie. Mgła w górach ma swój urok, a widoki z Kasprowego Wierchu i drogi na pobliski Beskid będą z pewnością niezapomniane.
– Przejść kolejne kilometry po górskich szlakach – w polskich Tatrach jest 275 km szlaków. Podczas tego pobytu w tatrach udało się pokonać 60,6 km (z czego rowerem 27,5, a pieszo 33,1). Na liście rzeczy do odwiedzenia mamy przecież Giewont, Halę Gąsienicową, Dolinę Małej Łąki, Dolinę Pięciu Stawów… a za jakieś X lat może i Rysy
– Śpiewać i tańczyć na góralskiej biesiadzie – tradycja Podhala można oglądać nie tylko w skansenie. One wciąż żyją, a umiejętność posługiwania się gwarą, tańca i śpiewu dla osób urodzonych tutaj to naturalna umiejętność. Chcielibyśmy poczuć klimat tego miejsca, ale z powodu czerwonej strefy nie udało nam się zrealizować tego marzenia.
– Zobaczyć świstaka – o tym już pisałam wyżej, ale nawet bez świstaka to miejsce jest warte odwiedzenia. My jednak musimy wrócić jak już świstak się wyśpi Czyli jakoś w maju.
Tatry z dziećmi? A może dorzucisz do naszej listy coś jeszcze?
P.S Wszystkie zdjęcia naziemne we wpisie zostały wykonane telefonami Xiaomi Mi 10 Pro i Xiaomi Mi 9. Często nas o to pytacie, niebawem napiszemy osobny wpis o tym, dlaczego robimy zdjęcia już tylko telefonem. Dla nas to ogromne ułatwienie, a czy na blogu wychodzimy na tym dobrze to już oceńcie sami :)
Wyświetl ten post na Instagramie.
pps. Przy okazji jeśli jeszcze nie ma Cię na naszym Instagramie koniecznie to nadrób :)
A jeśli nie Tatry z dziećmi to co? Zobacz nasze najpiękniejsze tegoroczne karkonoskie doświadczenie – przejście 50 km z dziećmi zielonym szlakiem od Karpacza do Jakuszyc.
Artykuł 10 RZECZY, KTÓRE MUSIELIŚMY ZROBIĆ W TATRACH – A TY? MASZ TO JUŻ ZA SOBĄ? pochodzi z serwisu ZBIERAJSIE.PL blog o podróżach z dziećmi.
