Kijk ‘m daar eens door de straten van De Panne flitsen in zijn witte pakje. Bruin kopje, pleister over de neus – niet altijd, wel vaak – (hebben ze ‘m op de neus geslagen?) korte haarcut, lachend, controlerend. En kijk ‘m daar eens op de Muur van Geraardsbergen per ongeluk voorop raken. En hoor hem eens na de koers in drie talen (drie talen!) commentaar geven op het koersverloop. Dat zie ik Nick Viergever nog niet doen. Nee, Philippe is in korte tijd mijn nieuwe idool geworden. Was het eeuwig de oude baas Rik van Looy uit Herentals – en dat blijft hij natuurlijk ook altijd (!), de winnaar van alles, de regelaar, de koning, keizer en admiraal – Philippe is na lang calculeren, beschouwen, inschatten, wikken en wegen mijn nieuwe keizer. Keizer Philippe de Eerste forever!, ook vanwege het feit dat Rik van Looy intussen gestopt schijnt te zijn.

Want Philippe kan er in de recente koersen waaraan hij deelnam wel wat van. Oh ja, ik weet het, we hebben Greg ook nog, da’s waar. De erelijst van Greg is misschien, ook al is-ie korter, imposanter dan die van Philippe. Maar daar zit het ‘m niet in. Want als je de Hoogmis op je naam schrijft… die telt dit jaar voor drie! Het is een elegante coureur die ook wel verliest. En daar gaat het ook om. Bij BMC was hij niet zo gelukkig, maar in het warme Belgische nest van oom Tom bloeide Philippe weer helemaal op. En laten we eerlijk zijn, een coureur in de nationale trui heeft nu eenmaal en streepje voor, al is het maar dat-ie beter opvalt. Nee Philippe is mijn nieuwe man, mijn nieuwe hero, al zal hij de Tour nooit winnen, maar dat kon Rik ook niet. Alhoewel – let op – Rik van Looy wel in 1959 (!) vierde eindigde in Giro en Spanje in het eindklassement en in ’65 derde was in de Giro!!!

OK Philippe zat behoorlijk kapot in Vlaanderen en hij was blij dat-‘ie er was, de achtervolgers kwamen dichter maar hij haalde het dan toch maar mooi. Maar de doorslag gaf toch wel de Amstel Gold. (Bestaat dat bier nog?) Zeer attent, altijd voorin, de controle, de ploeg goed ingeseind en om hem heen, kijken, praten, zich niet in het pak laten steken. Super scherp op alle demarrages, vooral toen Kwiatkowski actief werd. Kwia sprong in de ultieme finale weg als een kat. Philippe aarzelde heel even maar dook als een sperwer op de Pool en vrat ‘m op.

Een mooie renner, die zich na de vijf jaar schaduw bij BMC bij Lefevere aanbod tegen een sterk gereduceerd tarief – korting dus – met een bonusafspraak voor alleen de eerste prijzen. Oh vandaar natuurlijk, een lege portemonnee! Hij is 34 en wil nog twee seizoenen voor Patrick L blijven koersen. Ik kies mijn all time favorite overigens op; hoe zit-ie op de fiets, welke koersen wint-ie, welke verliest-ie, status, looks, scherpte, ploeg, is-ie puncher, kan-ie beetje klimmen, is-ie slim, is-ie aimable, echtgenote (!), maar vooral karakter (Vlaanderen). Hij gaat al heel lang mee. Kijkt u eens naar zijn erelijst. U zult versteld staan!

Dan nog even dit. Had me opgegeven voor Rondemister. Maar na en serieus gesprek met enkele top-rensters (Anna) niks meer gehoord. Onbegrijpelijk.

Het bericht Philippe forever! verscheen eerst op Italiaanse Racefietsen.