رومیان باب 14
رومیان 14(11-1
1 کسی را که ایمانش ضعیف است، بپذیرید، بی‌آنکه درباره مسائل مورد تردید، حکم صادر کنید. 2 ایمان یکی به او اجازه می‌دهد هر غذایی را بخورد، اما دیگری که ایمانش ضعیف است، فقط سبزیجات می‌خورد. 3 آن که همه چیز می خورد، نباید به آن که نمی خورد به دیده تحقیر بنگرد؛ و آن که همه چیز نمی خورد، نباید آن کس را که هر غذایی را می خورد، محکوم کند. زیرا خدا او را پذیرفته است. 4 تو کیستی که بر خدمتکار شخصی دیگر حکم می کنی؟ استوار ماندن یا فرو افتادن او به آقایش مربوط است و او استوار هم خواهد ماند زیرا خداوند قادر است او را استوار گرداند. 5 کسی یک روز را از دیگر روزها مقدس تر می شمارد؛ فردی دیگر، همه روزها را یکسان می پندارد. هر کس در ذهن خودش کاملا متقاعد باشد. 6 آن که روزی خاص را مهم می‌شمارد، برای خداوند چنین می‌کند. آن که می‌خورد، برای خداوند می‌خورد، زیرا خدا را شکر می‌گوید و آن که از خوردن می پرهیزد، او نیز برای خداوند چنین می‌کند و خدا را شکر می‌گزارد. 7 زیرا هیچ‌یک از ما برای خود زندگی نمی‌کنیم و هیچ یک از ما برای خود نمی میریم. 8 اگر زندگی می‌کنیم، برای خداوند است و اگر می‌میریم، آن نیز برای خداوند است. پس خواه زندگی کنیم، خواه بمیریم، از آن خداوندیم. 9 مسیح نیز به همین سبب مرد و زنده شد تا خداوند زندگان و مردگان باشد. 10 پس تو چرا برادر خود را محکوم می‌کنی؟ و تو چرا به برادر خود به دیده تحقیر می نگری؟ زیرا همه ما در برابر مسند داوری خدا حاضر خواهیم شد. 11 چرا که نوشته شده است: «خداوند می‌گوید: به حیات خود قسم که هر زانویی در برابر من خم خواهد شد و هر زبانی به خدا اقرار خواهد کرد
در این آیات متوجه می شویم مردم در کلیسای رومیان دچار مشکل شده اند و آنها در حال قضاوت یکدیگر بر اساس باید ها و نباید های زندگی خودشان و نظرات شخصی شان هستند نه بر اساس معیارهای کتاب مقدس! و به همین دلیل سخنان پولس در این آیات جهت راهنمایی مردم آنجا و حل مشکلات آنها بوده است. بعضی از مردم گوشت و عده‌ای دیگر گیاه خوار بودند و از خوردن گوشت پرهیز می کردند و هر کدام تصور می کردند که آنها در حال انجام کار درست هستند و خود را برتر از دیگران تصور می کردند. در کتاب مقدس گفته شده ما مجاز به خوردن هر چیزی هستیم چیزی وجود ندارد خدا خلق کرده باشد و ما اجازه خوردن آن را نداشته باشیم البته به جز خون! بعضی از مردم وجود داشتند که زمانی که گوشت می خوردند وجدانشان ناراحت می شد، بنابراین بهتر است این افراد برای آسودگی وجدانشان گوشت نخورند ولی نباید به کسانی که گوشت می خورند به دیده تحقیر بنگرند و تصور کنند برتر از آنها هستند. در این آیات گفته نشده چرا در کلیسای رومیان بعضی از مردم گوشت نمی خوردند ولی در کتاب قرنتیان گفته شده که علت این موضوع این بوده است که گوشت قربانی شده برای بت ها بوده است و به همین دلیل آنها از خوردن گوشت تقدیمی بت ها خودداری می کردند اما به هر حال اگر وجدان کسی اذیت می‌شود نباید گوشت بخورد ولی نباید به دیگران هم به دیده تحقیر بنگرد. پولس می گوید شما چه کسی هستید که بخواهید دیگران را قضاوت کنید زیرا همه ما خادم خدا هستیم و ما نباید کسی را قضاوت کنیم بلکه قضاوت تنها مختص خدا است. پولس می گوید بعضی از روزهای خاص مثل شبات برای بعضی از مسیحیان مهم است و برعکس عده‌ای دیگر اعتقادی به روزهای خاص و مقدس ندارند. پولس ادامه می دهد این که اعتقادات کدام گروه درست است چندان اهمیتی ندارد بلکه تنها چیزی که مهم است این است که به اعتقادات یکدیگر احترام بگذارید و یکدیگر را قضاوت نکنید
اکنون سوالی که ایجاد می‌شود این است که مسیحیان در چه شرایطی مجاز به قضاوت یکدیگر هستند؟
در کتاب اول قرنتیان باب 5 و 6 شرایطی که ما مجاز به قضاوت سایر مسیحیان هستیم گفته شده است.
1 قرنتیان 5(9-13) و 6(1-6
9 در نامه پیشین خود، به شما نوشتم که با بی عفتان معاشرت نکنید. 10 اما مقصودم به هیچ روی این نبود که با بی عفتان این دنیا یا با طمع ورزان یا شیادان یا بت پرستان معاشرت نکنید، زیرا در آن صورت می بایست دنیا را ترک گویید. 11 اما اکنون به شما می نویسم که با کسی که خود را برادر می‌خواند، اما بی عفت، یا طماع یا بت پرست یا ناسزاگو یا میگسار و یا شیاد است، معاشرت نکنید و با چنین کس حتی همسفره مشوید. 12 زیرا مرا چه کار است که درباره مردمان بیرون داوری کنم. ولی آیا داوری درباره آنان که در کلیسایند، بر عهده شما نیست؟ 13 خدا خود درباره مردمان بیرون داوری خواهد کرد. پس «آن بدکار را از میان خود برانید.» … 1 هرگاه کسی از شما شکایتی علیه دیگری دارد، چگونه جرأت می‌کند آن را نه نزد مقدسین، بلکه به محکمه گنهکاران برد؟ 2 آیا نمی‌دانید که مقدسین دنیا را داوری خواهند کرد؟ پس شما که قرار است دنیا را داوری کنید، چگونه قادر به قضاوت درباره مسائل بس کوچکتر نیستید؟ 3 آیا نمی دانید که ما فرشتگان را داوری خواهیم کرد؟ چه رسد به قضاوت درباره مسائل این زندگی. 4 پس چرا به هنگام بروز این‌گونه اختلاف ها میان خود، کسانی را به دادرسی می‌گمارید که در کلیسا کسی به حساب نمی‌آیند؟ 5 این را می‌گویم تا شما را شرمنده سازم. آیا در میان شما شخصی حکیم نیست که بتواند به اختلاف های برادران رسیدگی کند؟ 6 در عوض، برادر علیه برادر به محکمه می رود، آن هم نزد بی ایمانان
در کتاب رومیان گفته شده که ما مجاز به قضاوت دیگران نیستیم ولی در کتاب قرنتیان گفته شده که ما باید یکدیگر را قضاوت کنیم ممکن است در نگاه اول میان این 2 دچار سردرگمی شویم و فکر کنیم میان سخنان پولس تناقضی وجود دارد درحالیکه چنین چیزی نیست و پولس در آموزش هایش به وضوح می گوید ما مجاز به قضاوت افراد خارج از کلیسا نیستیم ولی باید مسیحیانی که داخل کلیسا مرتکب گناه می شوند و با رفتار اشتباه و گناهشان تاثیر مخرب روی کلیسا می گذارند را قضاوت کنیم
پولس در ادامه می گوید درست است که مجاز به قضاوت یکدیگر در کلیسا هستید ولی نباید بی دلیل یکدیگر را زیر سوال برده و قضاوت کنید و بنابراین تا زمانیکه افراد کلیسا مرتکب گناهی نشده اند هیچگونه حقی برای قضاوت آنها ندارید، بلکه باید گناه شخص خطاکار کاملا مشخص باشد نه اینکه بر اساس معیارها و بایدها و نبایدها و باورهای خودمان ( مثلا خوردن گوشت و …) به دیگران تهمت بزنیم و آنها را قضاوت کنیم البته هرکس مجاز است که با اعتقادات و باورهای خودش زندگی کند بدون اینکه دیگران را قضاوت کند یا به دیده تحقیر بنگرد
سوال
بعضی از مردم دنیا در کشورهای آسیای شرقی غذاهای خاصی که از گوشت گربه،مار و …درست شده است رامی خورند، آیا خوردن این حیوانات بر اساس کتاب مقدس مشکلی ندارند؟
در کتاب مقدس خوردن هیچ غذا یا حیوانی منع نشده است ولی اگر کسی با خوردن این غذاها دچار عذاب وجدان می شود نباید این غذاها را بخورد ولی اگر مشکلی با خوردن این غذاها ندارد می تواند بخورد
رومیان 14(23-12
12 پس هر یک از ما حساب خود را به خدا باز خواهد داد. 13 بنابراین، بیایید از این پس یکدیگر را محکوم نکنیم. به جای آن، تصمیم بگیرید که هیچ سنگ لغزش یا مانعی در راه برادر خود مگذارید. 14 من در عیسای خداوند می‌دانم و متقاعد هستم که هیچ چیز به خودی خود نجس نیست. اما اگر کسی چیزی را نجس می شمارد، برای او نجس خواهد بود. 15 اگر با خوراکی که می خوری برادرت را دردمند می‌سازی، دیگر بر پایه محبت رفتار نمی‌کنی. با خوراک خود، برادر خویش را که مسیح به خاطر او مرد، هلاک مساز. 16 مگذارید در مورد آنچه شما نیکو می شمارید، بد گفته شود. 17 زیرا پادشاهی خدا خوردن و نوشیدن نیست، بلکه پارسایی، سلامتی و شادی در روح القدس است. 18 هر که بدین طریق مسیح را خدمت کند، خدا را خشنود می سازد و پذیرفته مردم نیز هست. 19 پس بیایید آنچه را که موجب برقراری صلح و صفا و بنای یکدیگر می شود، دنبال کنیم. 20 کار خدا را برای خوراک خراب مکن! همه خوراکها پاکند، اما خوردن هر خوراکی که باعث لغزش دیگری شود، عملی است نادرست. 21 بهتر آن است که از خوردن گوشت یا نوشیدن شراب یا انجام هر کار دیگر که باعث لغزش برادرت می شود، بپرهیزی. 22 پس عقیده‌ات را درباره این امور، بین خود و خدا نگاه دار. خوشا به حال کسی که به‌خاطر آنچه نیکو می شمارد، خود را محکوم نمی‌کند. 23 اما کسی که درباره خوردن خوراکی دچار تردید است، اگر آن را بخورد محکوم می شود، زیرا با ایمان نخورده است و آنچه از ایمان نباشد، گناه است
بعضی از مسیحیان معتقد بودند که با نوشیدن الکل مرتکب گناه می شدند بنابراین از نوشیدن الکل خودداری می‌کردند به گونه ای که در گذشته در آمریکا نوشیدن الکل ممنوع شده بود ولی در هیچ قسمتی از کتاب مقدس گفته نشده که اگر کسی الکل بنوشد مرتکب گناه می شود البته نوشیدن الکل تا زمانی مجاز است که موجب مستی نشود. در این آیات پولس می‌گوید از نوشیدن الکل صرف نظر می‌کند تنها به این دلیل که باعث لغزش برادرش نشود همچنین اگر ما کسی که در نوشیدن الکل بی اراده است را همراهی کنیم و الکل بخوریم و باعث وسوسه بیشتر آن شخص شویم مرتکب گناه شده ایم. بعضی از افراد به دلیل نوع تربیت خود اعتقادات خاصی در مورد نوشیدن الکل دارند و معتقدند نوشیدن الکل گناه محسوب می شود بنابراین این افراد به دلیل اعتقاداتشان با نوشیدن الکل مرتکب گناه می شوند. پولس در این آیات آموزش می دهد که حاضر است خودش را از نوشیدن یا خوردن چیزی که دوست دارد محروم کند ولی باعث ناراحتی برادر و خواهر روحانی اش نشود
رومیان 15(6-1
1 ما که قوی هستیم، باید ناتوانیهای ضعیفان را متحمل شویم و در پی خشنودی خویش نباشیم. 2 هر یک از ما باید همسایه خود را خشنود سازد، در آنچه برای او نیکو باشد و باعث بنایش شود. 3 زیرا مسیح نیز در پی خشنودی خود نبود، چنانکه نوشته شده است: «توهینهای اهانت‌کنندگان تو بر من فرو افتاده.» 4 زیرا آنچه در گذشته نوشته شده است، برای تعلیم ما بوده تا با پایداری و آن دلگرمی که کتب مقدس می‌بخشد، امید داشته باشیم. 5 اینک خدای بخشنده پایداری و دلگرمی به شما عطا کند که در انطباق با مسیح عیسی با یکدیگر همفکر باشید، 6 تا یک‌دل و یک زبان، خدا یعنی پدر خداوند ما عیسی مسیح را تمجید کنید
در این آیات پولس می گوید باید حواسمان به کسانی که ایمانشان از ما ضعیف تر است باشد و تنها به فکر خوشنودی خودمان نباشیم بلکه به فکر خشنودی دیگران باشیم و کارهایی که باعث رشد ایمان دیگران می شود را انجام بدهیم. پولس در ادامه می گوید عیسی برای ما الگویی بود که نه تنها به دنبال خشنودی خودش نبود بلکه به قدری به فکر دیگران بود که خودش را قربانی کرد تا بقیه نجات پیدا کنند. پولس در آیه 3 از باب 69 مزمور نقل قول می کند و در ادامه سخنانش می گوید تمام چیزهایی که در گذشته نوشته شده برای تعلیم ما بوده است و این اعتقاد که عهد عتیق برای یهودیان و عهد جدید برای مسیحیان است کاملا اشتباه است زیرا همانگونه که پولس گفت کتاب مقدس برای ما نوشته شده تا از تعلیمات آن درس بگیریم. زمانیکه ما کتاب رومیان و نامه های پولس را می خوانیم، متوجه می شویم که پولس همیشه در آموزش هایش از تعلیمات عهد عتیق استفاده کرده است،همین شیوه آموزش در کتاب اول پطرس هم دیده می‌شود زمانیکه پطرس در آموزش‌هایش از آیات متفاوت عهد عتیق استفاده می کند و پاسخ می دهد به عبارت دیگر با خواندن عهد عتیق درک بهتری از عهد جدید خواهیم داشت
سوال
در مکاشفه باب 1 آیه 20 از فرشتگان هفت کلیسا نام برده است، منظور از فرشتگان هفت کلیسا چیست؟
هفت کلیسا در ترکیه وجود دارند که به این فرشتگان ربط داده شده‌اند که هرکدام از این کلیساها برای خودشان یک فرشته داشتند. کلمه اصلی در نسخه اصلی کتاب مقدس به معنی پیام آور است ولی این کلمه در بعضی از ترجمه‌ها فرشته و در بعضی دیگر پیام آوری ترجمه شده که هر کدام مختص به یک کلیسا خاص بوده است
سوال
آیا فقط مسیحیان فرزندان خدا هستند؟به عبارت دیگر آیا غیر مسیحیان فرزندان خدا محسوب نمی شوند؟
در کتاب یعقوب فرشته های خدا، پسران خدا نامیده شده اند در کتاب مقدس تنها مسیحیان و فرشتگان فرزندان خدا خوانده شده‌اند. در اول یوحنا باب 3 آیه 10 در مورد اینکه چه کسانی پسران خدا و چه کسانی پسران شیطان هستند صحبت کرده است و در حال حاضر تنها به کسانی که به عیسی مسیح ایمان دارند لقب فرزندان خدا یا فرزندان نور داده می شود همچنین در کتاب اول تسالونیکیان گفته شده مسیحیان فرزندان نور یعنی همان فرزندان خدا هستند. کتاب افسسیان باب 5 آیه 8 هم در مورد این موضوع صحبت کرده است
