Ωριμότητα είναι να μαθαίνεις να ζεις με το σφάλμα, την πληγή, το λάθος, την αποτυχία, τα όρια, τους περιορισμούς και να τολμάς ακόμα να δηλώνεις ειλικρινά και βαθιά ευτυχής.

Δε ξέρω γιατί ο εγκέφαλός μου σκέφτεται με τσιτάτα. Από μικρή το έκανα. Σα να θέλω να χωρέσω την αλήθεια της ζωής στην χούφτα μου. Εγω! Που με το ζόρι πιάνω 4-4 τα μανταλάκια και πάλι μου πέφτουν. (Κι έτσι θα ορίζεται από εδώ και στο εξής η ματαιότητα.)

Γίνε το παρόν μου, γίνε το δώρο μου, μάθε να είσαι εδώ.

Φιλάκια :)

Υγ. Γιατί αυτό το τραγούδι δεν αντέχω να μη το ακούω συνεχώς;