Παρέμβαση Λεωνίδα Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο κανάλι ΑΡΤ, στην εκπομπή “Αρτηρία”, με τη δημοσιογράφο Φραντζέσκα Σαββοργινάκη
Πέμπτη, 19 Οκτωβρίου 2017
Για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Δύο φορές είχε η Ελλάδα την ευκαιρία να πάρει κάτι θετικό από την Αμερική. Η μία με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όπου οι σχέσεις με τον Μπους ήταν πάρα πολύ καλές και η άλλη είναι τώρα. Πιστεύω ότι τώρα χάθηκε μια πραγματικά ιστορική ευκαιρία. Λόγω συγκυριών, γεωπολιτικά η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ ευνοϊκή θέση. Ειδικά με αυτά που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, όλη αυτή την αναστάτωση που επικρατεί, με την εμπλοκή της Αμερικής στη Συρία, με τους Κούρδους στο Ιράκ, στην Τουρκία, ήταν μια καλή ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να διεκδικήσει πράγματα. Σε σχέση με τα F16, η δαπάνη των 2,4 δις για τον εκσυγχρονισμό τους μπορεί να ήταν μια ιστορική και αμυντική αναγκαιότητα. Θα πρέπει, όμως, σε βάθος χρόνου, να δούμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση πόσα χρήματα θα πρέπει να δίνουμε για την άμυνά μας, τη στιγμή που αποτελούμε τα σύνορα της Ευρώπης. Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι συμφωνίες έγιναν αναλυτικά, ώστε να γίνει άμεσα μια πλήρης αποτίμηση του ταξιδιού του πρωθυπουργού στην Αμερική. Όπως έχει δείξει όμως η ιστορία, ο κ. Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος που θα κάνει ό,τι του ζητηθεί προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, ο οποίος είναι να παραμείνει στην εξουσία.
Για την έξοδο της χώρας από την κρίση
Στην Ελλάδα έχει λείψει αυτό που έκαναν η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία. Έχει λείψει η εθνική στρατηγική για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Δεν υπήρξε ομοφωνία και συναίνεση. Δεν είμαι σίγουρος ότι η χώρα το 2018 θα καταφέρει να βγει από την κρίση, γιατί δεν ξέρουμε πώς θα έχει διαμορφωθεί η παγκόσμια οικονομική κοινότητα και ποιες θα είναι οι απαιτήσεις της. Όταν βγούμε από το μνημόνιο οι τόκοι θα είναι μεγάλοι. Αυτή τη στιγμή είναι χαμηλοί. Η εποπτεία θα υπάρχει για εκατό χρόνια.
Μπορεί κανείς να εμπιστευθεί και να πιστέψει τη σημερινή κυβέρνηση; Αυτό που έλεγαν «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη», όπως είδατε, έχει αλλάξει άρδην. Είπαν τόσα ψέματα και υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την κοινωνική του αναφορά.
Για τη χολέρα στο μαιευτήριο Έλενα Βενιζέλου
Τυγχάνει να ήμουν πρόεδρος στο «Έλενα Βενιζέλου» πριν χρόνια . Ήταν και είναι ένα νοσοκομείο κόσμημα. Πρώτα απ’ όλα, έχει μια βαριά ιστορία, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πηγαίνει καλά και ας μην το καταδικάσουμε επειδή είχε αυτό το ατυχές συμβάν. Πρέπει να σκύψουμε πάνω από το νοσοκομείο αυτό που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην Ελληνίδα γυναίκα και στο παιδί και φτιάχτηκε κάτω από ειδικές συνθήκες από την Έλενα Βενιζέλου με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η Έλενα Σκυλίτση, που είχε παντρευτεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο, είδε τι γινόταν τότε με τη Μικρασιατική καταστροφή και τη συνθήκη της Λωζάνης, που έρχονταν οι γυναίκες στην Ελλάδα και γεννούσαν στους δρόμους στην Καισαριανή, στη Νίκαια, κλπ. Είναι ένα νοσοκομείο ιστορικό, λοιπόν και πρέπει να ανασκουμπωθούμε ως πολιτεία. Δεν είναι δυνατόν να εμφανίζεται χολέρα στην Ελλάδα μετά από ογδόντα χρόνια και να έχουμε δύο υπουργούς να εξωραϊζουν μια πραγματικότητα που δε μπορεί να εξωραϊστεί άλλο.
Για την κατάσταση στο χώρο της υγείας
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε αυτές τις μέρες, είναι μειωμένος κατά 500 εκατομύρια όσον αφορά στην υγεία. Οι ανάγκες των πολιτών είναι πολύ μεγαλύτερες γιατί η φορομπηχτική πολιτική έχει εξασθενίσει οικονομικά όλους τους Έλληνες, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν στα κρατικά νοσοκομεία και όχι στα ιδιωτικά. Έτσι, λοιπόν, τα μεγάλα κρατικά νοσοκομεία έχουν πολύ μεγαλύτερο φόρτο απ΄ ότι τα προηγούμενα χρόνια. Με το καλό για τον πολίτη μέτρο της δωρεάν περίθαλψης των ανασφάλιστων, που πήραμε εμείς και συνέχισε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, φορτώσαμε τα κρατικά νοσοκομεία, τα οποία πρέπει να στηριχθούν με πολύ περισσότερα χρήματα και με προσωπικό. Με τις μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόζονται, οι προσλήψεις γίνονται με την αναλογία 5 προς 1 (1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις). Κάποιοι με κατηγορούν αλλά οι συνάδελφοί μου καταλαβαίνουν γιατί, ως αναπληρωτής υπουργός υγείας, έδωσα την ευκαιρία στους γιατρούς να συνταξιοδοτηθούν αντί στα 65 στα 67 τους χρόνια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μείνανε 1000 γιατροί στο εθνικό σύστημα υγείας για δύο χρόνια παραπάνω.
Για το τι θα έκανε αν ήταν σήμερα υπουργός υγείας
Καταρχήν να πω ότι οι ΤΟΜΥ (τοπικές μονάδες υγείας) που δημιουργήθηκαν πρόσφατα δεν είχαν καμία προσφορά Δεν πήγαν σ’ αυτές τις μονάδες ούτε γιατροί ούτε νοσηλευτές. Αν ήμουν υπουργός, θα έκανα τρία πράγματα για να σταθεροποιήσω το σύστημα. Θα στήριζα τα κέντρα υγείας και τα νοσοκομεία όσο μπορούσα και δε θα έκανα καμία παρέμβαση στο εθνικό σύστημα υγείας, το οποίο είναι ικανό και έχει πολύ μεγάλη εμπειρία. Θα έδινα κάποια παραπάνω χρήματα στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό , θα έβαζα κάποιους παραπάνω νοσηλευτές στα νοσοκομεία , γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν φύγει πολλοί. Θα ενίσχυα δηλαδή λίγο περισσότερο τα νοσοκομεία με προσωπικό. Κατά τ΄ άλλα, δε θα έκανα καμία τομή στο σύστημα γιατί δεν υπάρχει περίπτωση στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα να μπορέσει να υποστηριχθεί ένα άλλο σύστημα.
Related Articles
This post first appeared on Λεωνίδας ΓÏηγοÏάκος, please read the originial post: here
