Güneşli bir geleceğin imgesine inanan, korkusuz yanlarım varmış benim de. Papatya ve dağ çiçekleriyle süslenmiş tepelere bakan yüksek bir evin balkonunda akşam vakti yudumlanacak bir bardak rakının demli keyfine varacakmışım. Müneccim bir karanlığın ve kalemimin terkisine konmuş sivrisineğin yardımıyla yazdığım karafatma şiirlerine gülümseyerek bakacakmışım.
Oysa biliyorum, her adımda tekrar tekrar yinelemek zorunda olduğum ideolojik mağlubiyetlerim ancak kendimi kendimden kazıyarak anlam kazanabilir.
Varlığını gecenin sonsuz dinginliğinde sınamış sevdam, dostun attığı bir tek gülün açtığı yarayı sen tanımlayabilirsin ancak!
Oysa biliyorum, her adımda tekrar tekrar yinelemek zorunda olduğum ideolojik mağlubiyetlerim ancak kendimi kendimden kazıyarak anlam kazanabilir.
Varlığını gecenin sonsuz dinginliğinde sınamış sevdam, dostun attığı bir tek gülün açtığı yarayı sen tanımlayabilirsin ancak!
