Op 1 juni begon het avontuur IJsselkade. Althans, officieel. Achter de schermen waren we met z’n zessen al maanden keihard aan het brainstormen, schrijven, prognoses maken, marktplaatsen, schilderen, breken, jaarcijfers, rekeningafschriften en andere rompslomp verzamelen (jeej) om honderd miljoen vergunningen aan te kunnen vragen (€€€) die getoetst moeten worden (tijd zat) en tussen de bedrijven door natuurlijk werken, want oh god ja, er moest ook brood op de plank. Ach en de kinderen, wat een toppers zijn dat. Ik stelde me af en toe opnieuw aan ze voor en ze kenden me nog gewoon.