Ναι, ήταν στην τάξη μας. Τρία χρόνια. Εάν είχε τίποτα το ξεχωριστό; Βασικά όχι. Εκτός του ότι ήταν μαύρος. Αφρικάνος. Από το Σουδάν απ’ ότι ξέρω. Υιοθετημένος. Τι γλώσσα μιλούσε; Γερμανικά φυσικά, όπως εμείς. Αφού ήταν μωρό όταν ήρθε από εκεί εδώ. Μου είπε κάποτε, ότι από τότε δεν είχε πάει στην Αφρική. Στα Γερμανικά ήταν πράγματι καλός. Όταν διάβαζε τις εκθέσεις του, ήταν πάντα ήσυχα στην τάξη.
Ναι, ήταν ο μόνος μαύρος στο σχολείο μας. Έχουμε κι ένα σωρό Τούρκους και Πακιστανούς και Αφγανούς και Ρουμάνους αλλά μόνο αυτός ήταν πραγματικά μαύρος.
Related Articles
Το παρατσούκλι του; Ναι, είναι αλήθεια, τον φωνάζαμε Μπίμπο. Πού είναι το πρόβλημα να φωνάζεις κάποιον Μπίμπο; Ένα όνομα όπως τα άλλα. Είναι κι άλλος ένας στην τάξη μας που έχει κι αυτός παρατσούκλι. Αυτιάς. Γιατί έχει πεταχτά αυτιά. Αυτός δεν το παίρνει βαριά. Μόνο γελάει γι’ αυτό.
Ο Μπίμπο όμως ήταν τόσο ευαίσθητος. Με το παραμικρό κατεβάζει τα μούτρα. Κάποτε τον ρώτησε ένας εάν οι πρόγονοί του ήταν κνίβαλοι. Ο Μπίμπο του έδωσε μια ανάποδη. Μια άλλη φορά πάλι τσατίστηκε γιατί στη χριστουγεννιάτικη γιορτή δεν μπορούσε να παίξει τον Ιωσήφ, παρ’ όλο που ήξερε όλο το ρόλο απ’ έξω και έπαιζε πράγματι καλά. Αυτό όμως έπρεπε να το παραδεχτεί: ένας μαύρος Ιωσήφ!
Μετά ήταν η ιστορία με τη Νίκολα. Μ’ αυτήν ήταν πέρυσι φουλ ερωτευμένος. Αυτή όμως δεν του έδινε σημασία. Στο κάτω κάτω είναι στην κρίση της, εάν της αρέσει ένας τύπος ή όχι. Αυτός πάλι δεν έπρεπε σώνει και καλά να διαλέξει τη Νίκολα, την ομορφότερη της τάξης και τόσο ξανθιά. Δίπλα της φαινόταν ακόμα πιο μαύρος απ’ ότι ήταν στην πραγματικότητα και πιο - τέλος πάντων. Ίσως η Φατμέ ή η χοντρή η Ζίλκε να μην τον αντιμετώπιζαν τόσο αρνητικά. Όμως όχι, σώνει και καλά τη Νίκολα έβαλε στο κεφάλι του. Ήταν φυσικό να πάει στραβά.
Πιθανώς κάποιος να έκανε κάπου κάπου μια παρατήρηση σχετικά με τη Νίκολα. Αλλά δεν ήταν ανάγκη να είναι κανείς μη μου άπτου. Αυτός όμως ήταν!
Εάν τον ξυλοκόπησαν; Ναι, είναι αλήθεια. Ήταν όμως μερικοί από την άλλη τάξη, όχι εμείς. Σεν έχουμε να κάνουμε τίποτα μ’ αυτό, ούτε το παραμικρό. Είναι άσχημο αυτό. Τον κακοποίησαν έτσι, ώστε έπρεπε να μπει στο νοσοκομείο για να τον επιδέσουν.
Τι; Εάν του συμπαρασταθήκαμε; Όχι. Δεν θέλαμε να ανακατευτούμε. Αφού δε μας αφορούσε. Εξάλλου τα πάμε καλά μ’ αυτούς που το κάνανε. Εξάλλου έγινε στο προαύλιο. Εκεί είναι αρμόδιοι οι δάσκαλοι. Αυτοί κοιτούσανε αρκετή ώρα αλλού, με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα τακτοποιηθούν μόνα τους. Μόνο όταν μαζεύτηκαν όλοι γύρω γύρω και κοιτούσανε παρενέβησαν.
Εάν τον επισκεφθήκαμε στο σπίτι του μετά; Πράγματι θα ήταν καλή ιδέα αλλά δεν το σκέφτηκε κανένας από μας. Πώς; Ίσως αυτό να τον είχε αποτρέψει; Μάλλον όχι. Η μητέρα μου είπε, ότι έπρεπε να την είχε ήδη αυτήν την προδιάθεση. Εννοώ αυτές τις καταθλίψεις. Στο τέλος δε μιλούσε σχεδόν καθόλου. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Το ότι οι βαθμοί του χειροτέρευαν γι’ αυτό το λόγο είναι ολοφάνερο. Στο προαύλιο στεκόταν μοναχός. Θα μπορούσε να είχε έρθει να σταθεί κοντά μας.
Τι έγινε το προηγούμενο πρωί; Τίποτα. Όχι, τίποτα. Α, εννοείτε την παρατήρηση του Στίφεν; Δεν ήταν παρά μόνο ένα αστείο. Ούτε αστεία δεν μπορούμε να κάνουμε δηλαδή; Τι είδους αστείο; Βλέπαμε ένα φιλμ για το Άουσβιτς. Το τι κάνανε οι Ναζί με τους Εβραίους. Όταν είδαμε ένα τέτοιο φούρνο στον οποίο ρίχνανε τους θανατωμένους με το αέριο Εβραίους, σκούντηξε ο Στίφεν το Μπίμπο και του ψιθύρισε -μα την αλήθεια, μόνο για πλάκα- εάν είχε ακούσει ότι οι φούρνοι θα εξοπλίζονταν και θα ανακαινίζονταν για τους μαύρους στη Γερμανία…
Το ότι κρεμάστηκε αυτό το απόγευμα δεν έχει να κάνει τίποτα μ’ αυτό, εάν εκεί θέλετε να καταλήξετε. Δεν έχει να κάνει τίποτα απολύτως με την τάξη μας. Ήταν στην τάξη μας, μάλιστα. Αυτό είναι το μόνο. Δεν ευθυνόμαστε γι’ αυτό.
Φυσικά, λυπηθήκαμε κι εμείς γι’ αυτό που έγινε. Πράγματι! Αφού μαζέψαμε λεφτά και αγοράσαμε ένα στεφάνι γι’ αυτόν. Κι αυτό κάτι δεν είναι;
