Μπορεί η επιστήμη βέβαια να προσπαθεί κατά καιρούς να εξηγήσει με επιστημονικούς όρους το γιατί η έννοια της ευτυχίας διαφέρει από άτομο σε άτομο, εγώ έχω τη δική μου, ολόδική μου, θεωρία:
Το Ευτυχιόμετρο!
Και θα σου αναλύσω αμέσως τον τρόπο σκέψης μου που βασίζεται σε σκέψεις που έκανα ως παιδί και αποφάσισα μία μέρα πως δεν ήθελα να τις αποχωριστώ, οπότε ακόμη τις κουβαλώ μέσα μου σε εμφανή σημείο.
Είπα λοιπόν στον εαυτό μου μία μέρα που συζητούσαμε και δεν μου έφερνα αντιρρήσεις, πως όταν γεννιόμαστε μέσα μας έχουμε ένα ευτυχιόμετρο και καθώς ψηλώνουμε, ψηλώνει κι αυτό μαζί με μας για να καταλαμβάνει πάντα τον φανταστικό του χώρο μέσα στον κορμό μας.
Όμως, τούτο το ευτυχή (ή δυστυχή, ανάλογα) "μηχάνημα" εγκαθίσταται μέσα μας ήδη ρυθμισμένο, κουρδισμένο και προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες μας από τον Κατασκευαστή.
Έχει δηλαδή κάποιες προδιαγραφές, διαφορετικές για τον καθένα μας. Έτσι, αν κρίνουμε τυχαία πως το κατώτερο σημείο του μετράει τους 0 βαθμούς και το ανώτερό του, παραδείγματος χάριν λέμε τώρα, μετρά τους 100 βαθμούς, σε κάθε άνθρωπο θα είναι ρυθμισμένο διαφορετικά·
τουτέστιν και να χτυπιέσαι από κάτω, αν στις προδιαγραφές σου είναι να μετρά τη μετριότητα η ευτυχία σου, δεν πρόκειται να αλλάξει!

   Έτσι σκεφτόμουν λοιπόν, και έτσι μία μέρα εξήγησα την απορία μου "πως είναι δυνατόν μερικοί άνθρωποι να τα βρίσκουν στη ζωή τους όλα (ή σχεδόν όλα) βολικά, κι άλλοι να τα βρίσκουν όλα (ή σχεδόν όλα) μπαστούνια"!

   Γι' αυτό αγαπημένοι μου, ένα έχω να σας πω και να κλείσω τα ρολά μου για το Σαββατοκύριακο με τις θερμότερες ευχές μου: