Moja podróż zaczęła się od Warszawy. Z "malutkim" bagażem, ważącym łącznie około 40 kg nie było łatwo dostać się centrum na lotnisko... Mieszkając kiedyś w stolicy zdążyłam się przyzwyczaić, że nawet na minimalną pomoc nie można tam liczyć. Czasem miałam wrażenie, że nawet gdyby człowiek umierał na ulicy to nikt by nie zauważył.
Ku mojemu zdziwieniu z pomocą przyszło mi dwóch młodych mężczyzn. Nie wiem z jakiego kraju byli, ale rozmawiali między sobą po arabsku.

Podróż samolotem do Rome Fiumiccino zleciała szybko i przyjemnie. Samo lotnisko, chociaż ogromne to bardzo łatwo się tam odnaleźć. Co 15 minut kursuje z niego pociąg zwany "Leonardo Express" do stacji Rome Termini (bez postojów, niecałe 40 min.).

Mimo tłumu ludzi na Rome Termini bez trudu odnalazłam swój pociąg, który w 1,3 h dowiózł mnie do Florencji... Bilet kosztował 45 euro. Jestem pod ogromnym wrażeniem jak wiele połączeń kolejowych jest we Włoszech i jak szybko można się przemieszczać,

We Florencji zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Nie da się opisać jaki klimat ma to miasto. Jestem tu od trzech dni i nie obyło się bez wrażeń... Moje byłe współlokatorki ukradły mi 420 euro... Bardzo trzeba tu uważać nie tylko na ulicach... Po tym zdarzeniu ogromnym wsparciem była dla mnie przesympatyczna Wietnamka, która od ponad miesiąca sama podróżuje po świecie!


Mam dla Was kilka zdjęć. Ich wykonanie również nie było łatwe, gdyż wiatr podwiewał mi sukienkę i musiałam mocno pracować nad tym, aby wszyscy turyści nie mieli okazji podziwiania mojej bielizny. Przy okazji dwa gołębie robiły zamach na moje życie próbując wlecieć mi w czoło. Na szczęście się schyliłam. :D