… και αν χιονίζει και αν βρέχει το αγριο-γούρουνο αντέχει (που λέει και το άσμα). Κάπως έτσι ήταν το τελευταίο δεκαήμερο.
Ε ναι λοιπόν πήγα Αθήνα. Πήγα εγώ έφυγε ο Παλαιοκώστας. Και πως πήγα? Γυμνός στα αγγούρια. Διότι τι φίλοι είστε εσείς? Να μη με ενημερώσετε καθόλου για τα trends της πρωτεύουσας? Να μη μου δώσετε μια συμβουλή?
Γιατί δεν μου είπατε ότι υπάρχει κώδικας ενδυμασίας? Πείτε μου: «ρίξε βρε Γιώργο μου και 2 Burberrys στη βαλίτσα». Που πήγαινα τοίχο τοίχο από την τροπή. Διότι ανακάλυψα ότι αυτό το καρουδάκι της Burberrys φοριέται πολύ στο κλεινόν άστη. Καπέλα, καμπαρντίνες, φούστες, γάντια, πουκάμισα, παντελόνια, ζώνες ως και ένα σκύλο είδα να κατηφορίζει την Ομήρου με το καρουδάκι της Burberrys. Τόσο καρό ούτε στα highlands δεν είδα. Και εγώ το γυφτάκι, τζινάκι, πουκαμισάκι και στο τσακίρ κέφι ένα σακάκι, και όλα μονόχρωμα όχι καρό! Που να κυκλοφορήσω από την ντροπή?
Για την έκθεση τι να πω? Αυτό δεν ήταν έκθεση κρασιών, αυτό ήταν τηλεπαιχνίδι, αυτό ήταν βρες το και κέρδισε. Διότι εκεί που καθόμουν στο stand αμέριμνος και χαλαρός τσούπ έσκαγε μύτη όλο και κάποιος και έθετε την τρομερή ερώτηση:
Γεια χαρά Γιώργο (ούπς με ξέρει) ποιος είμαι εγώ?
Ποίος είσαι εσύ ντε? που εγώ δεν θυμάμαι τι έφαγα χθες το βράδυ!
Από το μπλόγκ βρε!
Και εκεί άρχιζε το βασανιστήριο (λέω κυρίες και κύριοι μου, ξέρετε εσείς σε ποιους αναφέρομαι) μην είσαι ο Χ? όχι! Μην είσαι ο Ψ? όχι! Μην είσαι ο Ζ-Ε διά του 3,14?
Όχι! Μη πω καμιά μαλ…ία και μου κόψεις την καλημέρα? Όχι βρε!
Γονατιστός παρακαλούσα σε κάποιες περιπτώσεις: αποκάλυψε μου το nick name σου σατανικέ βασανιστή και εγώ ότι θες. Πέτα την μάσκα σου! Δώσε μου ένα όνομα! Δώσε μου ένα τίτλο ανάρτησης!
Και κάπου εκεί και αφού βλέπαν έναν άντρα να σπάει και να γίνετε κομμάτια συνήθως μου λέγαν το όνομα.
Και επί της ευκαιρίας να σας ευχαριστήσω όλους σας που μου κάνατε την τιμή να έρθετε και μου δώσατε την ευκαιρία να οπτικοποιήσω της κουβέντες μας και να λύσω διάφορα μυστήρια του τύπου: η Everything53 είναι γεννημένη το 53 ή είναι 53 ετών? Ο κακός ο λύκος έχει μεγάλα δόντια? Η πεταλούδα τι χρώματα έχει? Το χρυσό Πι Πι απαστράπτει? Η olive tree girl είναι μια χωριατοπούλα? Η κοκκινοσκουφίτσα θα έρθει με το καλαθάκι της? κ.ο.κ. Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Βγήκα και στην Αθήνα, αμέ! Μη με φανταστείτε να χτυπιέμαι όμως σε clubs, για φαγητό και καφέδες πήγαινα! Καλαμάκι δεν έφαγα βέβαια για να είμαι ειλικρινής αλλά σουβλάκια έφαγα (μπηχτή) και γενικότερα έφαγα καλά. Και στου Ψειρή πήγα και στο Φάληρο πήγα και το κέντρο πάνω κάτω το έφερα και στη Πάρνηθα πήγα! Βέβαια ένα πρόβλημα στο να βρω ένα μαγαζί να πιώ τσίπουρο το είχα, αλλά σε ότι έχει να κάνει με το ποτό είμαι βολικό παιδί οπότε βολεύτηκα με σούμα με τσικουδιές και κρασιά φυσικά!
Και γύρισα εν μέσο χιονοθύελλας στο χωριό μου. Και έχω ήδη φορτώσει τρείς πιστωτικές στο maximum αυτές της ημέρες αγοράζοντας Burberrys διότι έχω κατά νου να ξανακατέβω και δεν θέλω να με κακοχαρακτηρίσετε!
Ε ναι λοιπόν πήγα Αθήνα. Πήγα εγώ έφυγε ο Παλαιοκώστας. Και πως πήγα? Γυμνός στα αγγούρια. Διότι τι φίλοι είστε εσείς? Να μη με ενημερώσετε καθόλου για τα trends της πρωτεύουσας? Να μη μου δώσετε μια συμβουλή?
Related Articles
Γιατί δεν μου είπατε ότι υπάρχει κώδικας ενδυμασίας? Πείτε μου: «ρίξε βρε Γιώργο μου και 2 Burberrys στη βαλίτσα». Που πήγαινα τοίχο τοίχο από την τροπή. Διότι ανακάλυψα ότι αυτό το καρουδάκι της Burberrys φοριέται πολύ στο κλεινόν άστη. Καπέλα, καμπαρντίνες, φούστες, γάντια, πουκάμισα, παντελόνια, ζώνες ως και ένα σκύλο είδα να κατηφορίζει την Ομήρου με το καρουδάκι της Burberrys. Τόσο καρό ούτε στα highlands δεν είδα. Και εγώ το γυφτάκι, τζινάκι, πουκαμισάκι και στο τσακίρ κέφι ένα σακάκι, και όλα μονόχρωμα όχι καρό! Που να κυκλοφορήσω από την ντροπή?
Για την έκθεση τι να πω? Αυτό δεν ήταν έκθεση κρασιών, αυτό ήταν τηλεπαιχνίδι, αυτό ήταν βρες το και κέρδισε. Διότι εκεί που καθόμουν στο stand αμέριμνος και χαλαρός τσούπ έσκαγε μύτη όλο και κάποιος και έθετε την τρομερή ερώτηση:
Γεια χαρά Γιώργο (ούπς με ξέρει) ποιος είμαι εγώ?
Ποίος είσαι εσύ ντε? που εγώ δεν θυμάμαι τι έφαγα χθες το βράδυ!
Από το μπλόγκ βρε!
Και εκεί άρχιζε το βασανιστήριο (λέω κυρίες και κύριοι μου, ξέρετε εσείς σε ποιους αναφέρομαι) μην είσαι ο Χ? όχι! Μην είσαι ο Ψ? όχι! Μην είσαι ο Ζ-Ε διά του 3,14?
Όχι! Μη πω καμιά μαλ…ία και μου κόψεις την καλημέρα? Όχι βρε!
Γονατιστός παρακαλούσα σε κάποιες περιπτώσεις: αποκάλυψε μου το nick name σου σατανικέ βασανιστή και εγώ ότι θες. Πέτα την μάσκα σου! Δώσε μου ένα όνομα! Δώσε μου ένα τίτλο ανάρτησης!
Και κάπου εκεί και αφού βλέπαν έναν άντρα να σπάει και να γίνετε κομμάτια συνήθως μου λέγαν το όνομα.
Και επί της ευκαιρίας να σας ευχαριστήσω όλους σας που μου κάνατε την τιμή να έρθετε και μου δώσατε την ευκαιρία να οπτικοποιήσω της κουβέντες μας και να λύσω διάφορα μυστήρια του τύπου: η Everything53 είναι γεννημένη το 53 ή είναι 53 ετών? Ο κακός ο λύκος έχει μεγάλα δόντια? Η πεταλούδα τι χρώματα έχει? Το χρυσό Πι Πι απαστράπτει? Η olive tree girl είναι μια χωριατοπούλα? Η κοκκινοσκουφίτσα θα έρθει με το καλαθάκι της? κ.ο.κ. Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Βγήκα και στην Αθήνα, αμέ! Μη με φανταστείτε να χτυπιέμαι όμως σε clubs, για φαγητό και καφέδες πήγαινα! Καλαμάκι δεν έφαγα βέβαια για να είμαι ειλικρινής αλλά σουβλάκια έφαγα (μπηχτή) και γενικότερα έφαγα καλά. Και στου Ψειρή πήγα και στο Φάληρο πήγα και το κέντρο πάνω κάτω το έφερα και στη Πάρνηθα πήγα! Βέβαια ένα πρόβλημα στο να βρω ένα μαγαζί να πιώ τσίπουρο το είχα, αλλά σε ότι έχει να κάνει με το ποτό είμαι βολικό παιδί οπότε βολεύτηκα με σούμα με τσικουδιές και κρασιά φυσικά!
Και γύρισα εν μέσο χιονοθύελλας στο χωριό μου. Και έχω ήδη φορτώσει τρείς πιστωτικές στο maximum αυτές της ημέρες αγοράζοντας Burberrys διότι έχω κατά νου να ξανακατέβω και δεν θέλω να με κακοχαρακτηρίσετε!
