Kanina naisipan kong bumaba ng basement para kainin ang Cup Noodles ko at nang makapag yosi na rin saglit..

Naabutan ko dun si joy habang nakikinig sa kanyang ipod.

Matagal ko na ring kakilala si joy although di na kami nagkikita lately kasi na assign na siya sa ibang unit...

nakita ko rin na may hawak siyang yosi habang bumubuga ng usok kasabay ang tila malalim na buntong hininga..

"ngayon lang to kuya kasi depressed ako.." pauna niyang sabi sa kin.

Maya maya nag ring ang cellphone niya so hinayaan ko na muna siyang kausapin kung sino man ang tumawag sa kanya at binaling ko na lang ang atensiyon ko sa cup noodles ko habang mainit pa..

Nung maubos ko na ang noodles..napansin ko na umiiyak siya..

"joy ok ka lang ba?" tanong ko sa kanya..

"hindi kuya..."

"hindi ko kasi alam kung pano ko sasabihin sa parents ko na buntis ako!"..

I was thinking of some comforting words to tell her pero ang lumabas sa bibig ko e "sa una lang yan mahirap..just get it done and everything will follow kasi wala na tayo magagawa kasi andiyan na yan.." sabay sindi ng isang stick ng marlboro.

"kuya naninigarilyo ka rin pala?.."


"Oo joy..."

"pag depressed lang din..."

Sabay tawa kami pareho...

Pero sana nga ganun lang talaga kadali ang lahat.
Na pagkaubos mo ng isang stick ng sigarilyo..ubos na rin ang lahat ng depression na nararamdaman mo..

PBA09oqonrr4