Τηρώντας το χρονοδιάγραμμα και την προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου, το Τμήμα Καθημερινότητας και Άμεσης Επέμβασης κάτω από την επίβλεψη του Δημήτρη Αθάνατου και με την αρωγή του Τμήματος Πρασίνου και του Εντεταλμένου Περιβάλλοντος Σάκη Λαζαρίδη, ολοκλήρωσαν τις εργασίες μικρής και μεσαίας κλίμακας στο πρώην φυτώριο-εργοτάξιο της Πρόνοιας Σταυρούπολης, που διαμορφώθηκε σε ένα νέο «Πάρκο Γειτονιάς».

Ένα πάρκο τσέπης, μια όαση των 990 τ.μ. μέσα στο πυκνοδομημένο αστικό ιστό που θα λειτουργήσει σαν πόλος έλξης για αναψυχή, κοινωνικοποίηση, επικοινωνία, παιχνίδι των περιοίκων.

Την Πέμπτη 24 Μαϊου 2018, Ευρωπαϊκή Ημέρα Πάρκων (διοργανώνεται από την Europarc, την Ομοσπονδία των Εθνικών Δρυμών και Πάρκων της Ευρώπης.

κάθε χρόνο, γιατί αυτή την ημερομηνία του 1909 δημιουργήθηκαν τα πρώτα 9 εθνικά πάρκα στη Σουηδία), σε μια σεμνή γιορτή που διοργάνωσε η Αντιδημαρχία Κοινωνικής Πολιτικής, ο Δήμαρχος Δημήτρης Δεμουρτζίδης και μέλη της Διοίκησής του, υποδέχτηκαν τους πρώτους ΄΄επίσημους΄΄ επισκέπτες στο νέο μικρό πάρκο γειτονιάς της Σταυρούπολης., τα παιδιά.

48 παιδιά από το Δημοτικό Παιδικό Σταθμό «Ουράνιο Τόξο» που γειτνιάζει με το πάρκο, υπό την καθοδήγηση των παιδαγωγών και του προσωπικού (Μαρία Δελημάτση, Χριστίνα Βουραζάνη, Ευαγγελία Αποστολίδου, Αγλαϊα Βλάχου, Μαρία Κωστίδου, Μαρία Μπακιρτζή, Καλλιόπη Κατσίνα, Δήμητρα Παπασταυριανού), τραγούδησαν, ακολούθησαν ψυχοκινητικές δραστηριότητες και ομαδικά παιχνίδια, ζωγράφισαν σε χαρτί με θέμα ΄΄Προσέχω και κρατώ καθαρό το πάρκο της γειτονιάς μου΄΄ και χόρεψαν με τις δυνατές λέξεις από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου

Αν όλα τα παιδιά της γης

πιάναν γερά τα χέρια

κορίτσια αγόρια στη σειρά

και στήνανε χορό

ο κύκλος θα γινότανε

πολύ πολύ μεγάλος…

Αν όλα τα παιδιά της γης

φωνάζαν τους μεγάλους

κι αφήναν τα γραφεία τους

και μπαίναν στο χορό

ο κύκλος θα γινότανε

ακόμα πιο μεγάλος…

Θα `ρχόνταν τότε τα πουλιά

θα `ρχόνταν τα λουλούδια

θα `ρχότανε κι η άνοιξη

να μπει μες στο χορό

κι ο κύκλος θα γινότανε

ακόμα πιο μεγάλος

και τρεις φορές τη Γη μας

θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!

Τις χαρούμενες στιγμές με τα παιδιά μοιράστηκαν ο Γενικός Γραμματέας Κίμωνας Σαραφίδης, οι Αντιδήμαρχοι Χαρά Αμανατίδου, Στέφανος Βάρφης και οι Εντεταλμένοι Δημήτρης Αθάνατος, Σάκης Λαζαρίδης.

Μεταμορφώθηκε ένας εγκαταλελειμμένος χώρος στην καρδιά της Σταυρούπολης

Ο ανεκμετάλλευτος για πολλά χρόνια χώρος, που περιβάλλεται από τις οδούς Πλαστήρα, Ελευθερίου Βενιζέλου και 1η Μαϊου, στην καρδιά της Πρόνοιας, του παλιότερου προσφυγικού πυρήνα της Σταυρούπολης, μεταμορφώθηκε σε έναν ασφαλή, περιφραγμένο, προσεγμένο και πεντακάθαρο χώρο που ενδείκνυται για να περπατήσουν μικροί και μεγάλοι στον περιμετρικό διάδρομο συνολικού μήκους 105 μέτρων, να καθίσουν στα κατά τόπους επτά καθιστικά, να διαβάσουν και να απολαύσουν την ηρεμία ή να διοργανώσουν ένα πικ νικ.

Επίσης οι χρήστες του πάρκου θα απολαμβάνουν τη σκίαση και το δροσισμό της υπάρχουσας βλάστησης, με τα 5 επιβλητικά πεύκα ετών, που σπάνια συναντούμε σε αστικό χώρο ανάμεσα σε άλλα υφιστάμενα δέντρα, θάμνους και αναρριχόμενα φυτά που αναπτύσσονται περιμετρικά, ενώ τοποθετήθηκε ήδη γκαζόν και σταδιακά σχεδιάζεται να πυκνώσουν οι φυτεύσεις με εποχιακά ανθοφόρα φυτά, δέντρα και θάμνους περιμετρικά και στο κέντρο του πάρκου.

Το «Πάρκο Γειτονιάς», θα παραμείνει περιφραγμένο για λόγους ασφαλείας των επισκεπτών και προστασίας του πρασίνου, κυρίως λόγω της μεγάλης προσέλευσης κόσμου κάθε Παρασκευή με τη λαϊκή αγορά.

Για να διατηρηθεί το πάρκο σε καλή κατάσταση και για να συνεχίσει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή, θα πρέπει πέρα από τη μέριμνα της Δημοτικής αρχής και των υπηρεσιών, όλοι μας να το διαφυλάξουμε και να το προστατεύσουμε.

Πρόνοια Σταυρούπολης: Ο παλιότερος προσφυγικός πυρήνας της Σταυρούπολης

Η Πρόνοια οριοθετείται από τους βασικότατους οδικούς άξονες – αρτηρίες της Λαγκαδά και της Καραολή & Δημητρίου και τη διαμορφωμένη κοίτη του Δενδροποτάμου. Ο παλιότερος προσφυγικός πυρήνας της Σταυρούπολης, έχει σημεία αναφοράς το «Κέντρο Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης», την έκταση με τα ερείπια της πρώην γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ, την παράχθια – παρόδια ζώνη των αυθαιρέτων του Δενδροποτάμου και την έδρα Υπηρεσιών του Δήμου Παύλου Μελά, μεταξύ των οποίων δεσπόζουν το Δημαρχείο και το κτίριο Τάσος Αναστασιάδης. Αν και με υψηλό συντελεστή δόμησης, επειδή η Πρόνοια οικοδομήθηκε με βάση ρυμοτομικό σχέδιο (από το 1972), παρουσιάζει ικανοποιητικά πολεοδομικά χαρακτηριστικά (πλάτος των οδών και των πεζοδρομίων, κοινωφελείς και κοινόχρηστους χώρους).

Διαβάστε το! Τα Πάρκα Τσέπης ένα οργανωμένο δίκτυο ζωντανών ελεύθερων χώρων πρασίνου

Πηγές: www.citybranding.gr, Η ιδέα των «πάρκων τσέπης», Ε. Πλουμίδη, ΕΜΠ, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας, Κ. Σερράος

Οι ελληνικές γειτονιές παρουσιάζουν τρομακτική έλλειψη σε ελεύθερους χώρους, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση μιας «αφιλόξενης ατμόσφαιρας», καθώς δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χώρος όπου οι κάτοικοι θα είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν την επαφή με στοιχεία της φύσης, αλλά και να κοινωνικοποιηθούν και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Έτσι οδηγούνται στην απομόνωση τόσο από τον δημόσιο χώρο, όσο και από το κοινωνικό σύνολο, και κατ’ επέκταση στην αποξένωση και από την ίδια τους την πόλη. Η έννοια της γειτονιάς βρίσκεται σε κίνδυνο.

Οι υπαίθριοι χώροι μικρής κλίμακας, τα «Πάρκα Τσέπης», μπορούν να έχουν ουσιαστική συμβολή στην εξυγίανση πυκνοδομημένων αστικών περιοχών και στην επανοργάνωση του αστικού και του κοινωνικού ιστού σε επίπεδο γειτονιάς.

Ασκούν επιρροή στις υποβαθμισμένες κεντρικές περιοχές πόλεων, σε επίπεδο περιβαλλοντικό, λειτουργικό, κοινωνικό, ψυχολογικό και οικονομικό.

Τα Πάρκα Τσέπης μέσα από τις διαδικασίες μιας «κοινωνικής φιλοσοφίας σχεδιασμού» που τα χαρακτηρίζει, είναι ικανά να αναβαθμίσουν σημαντικά το τραυματισμένο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων πυκνοδομημένων αστικών περιοχών, επανακτώντας γι αυτούς το δημόσιο χώρο, ως ευρύτερη ουσιαστική προέκταση του χώρου κατοικίας τους.

Η δημιουργία τους αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την ουσιαστική εξυγίανση των πόλεων, συνιστώντας, παρέμβαση, μικρής μεν κλίμακας, «στρατηγικής» όμως σημασίας σε επίπεδο γειτονιάς. Τα πάρκα τσέπης μπορούν να ανακουφίσουν άμεσα και αποτελεσματικά τον πολεοδομικά και κοινωνικά επιβαρυμένο αστικό ιστό, εκμεταλλευόμενα το μικρό τους μέγεθος, τη δυνατότητα ικανοποιητικής διασποράς τους στον αστικό ιστό, το περιορισμένο κόστος και το μικρό χρόνο κατασκευής τους, καθώς επίσης και τη γενικότερη «εγγύτητά» τους με την κλίμακα και το χαρακτήρα της γειτονιάς.

Τα Πάρκα Τσέπης είναι μικρής κλίμακας υπαίθριοι χώροι πρασίνου που δημιουργούνται από την κατάλληλη αξιοποίηση πάσης φύσεως υφιστάμενων αστικών κενών στις πυκνοδομημένες πόλεις. Το μέγεθος τους δεν υπερβαίνει τα 3.000 τ.μ. (Nordh, Alalouch, Hartig 2011).

Η μοναδικότητα των Πάρκων Τσέπης έγκειται στο γεγονός ότι μετατρέπουν ασχεδίαστα κομμάτια γης των πυκνοδομημένων πόλεων, που δεν έχουν βρει κάποια θέση στην καθημερινότητα των κατοίκων και αποτελούν «μελανά» σημεία κάθε γειτονιάς, σε ζωτικούς χώρους. Στην κλίμακα της πόλης, τα Πάρκα Τσέπης, ενεργοποιούμενα διάσπαρτα στον αστικό ιστό, καλούνται να αποκαταστήσουν την ασυνέχειά του, και να δημιουργήσουν ένα οργανωμένο δίκτυο ζωντανών ελεύθερων χώρων πρασίνου, συνδεδεμένο και με τους μεγάλους δημόσιους χώρους της πόλης. Στην κλίμακα της γειτονιάς, τα Πάρκα Τσέπης επιτυγχάνουν με άμεσο τρόπο την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων σε ελεύθερους χώρους πρασίνου και αναψυχής. Η μορφή και η λειτουργία τους προσαρμόζεται στα δεδομένα της εκάστοτε γειτονιάς, δημιουργώντας έναν ζωτικό «κοινωνικό» χώρο, έναν πυρήνα δηλαδή, που επιτυγχάνει πολεοδομική, κοινωνική και περιβαλλοντική συνοχή.

Η δημιουργία ενός Πάρκου Τσέπης σημαίνει, εκτός από τη δημιουργία ενός πνεύμονα πρασίνου, κυρίως τη δημιουργία ενός κοινωνικού πυρήνα, με αποτέλεσμα, την τόνωση της ταυτότητας της γειτονιάς και τη βελτίωση της συνοχής της. Τα Πάρκα Τσέπης διαμορφώνονται μέσα από την άμεση συμμετοχή των κατοίκων και την ενεργή συνεργασία τους με την πολιτεία, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο έναν ιδιαίτερο κάθε φορά χαρακτήρα, που είναι εύστοχα προσαρμοσμένος στην κάθε περίπτωση. Διαμορφώνεται έτσι ένα περιβάλλον δημόσιου χώρου που αντανακλά τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται και στο οποίο αυτοί μπορούν να αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους, να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν.

Θα πρέπει επίσης να τονιστεί, ότι όπως καταδεικνύεται από πολλές έρευνες υπάρχει μια σημαντική σχέση ανάμεσα στην εξυγίανση οικοδομικών τετραγώνων, μέσω της δημιουργίας Πάρκων Τσέπης, και στη μείωση της εγκληματικότητας, με άμεσο αποτέλεσμα τη δημιουργία περισσότερο φιλόξενων γειτονιών και την εγκαθίδρυση ενός αισθήματος οικειότητας και ασφάλειας στους κατοίκους τους. Επιπλέον, τα Πάρκα Τσέπης δρουν, γενικότερα, ως καταφύγια των κατοίκων των πόλεων από τους έντονους ρυθμούς της πόλης και προσφέρουν μεγαλύτερη επαφή με τη φύση με αποτέλεσμα την μείωση του στρες, την αύξηση του στοχασμού, την ψυχική ανανέωση, και τέλος την αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. (Chiesura 2004.)

Ο εμπλουτισμός του αστικού ιστού με πολλούς διάσπαρτους τοπικούς πυρήνες, που δεν αναστατώνουν την καθημερινή του λειτουργία, αφού χωροθετούνται σε αστικά κενά, και δεν απομακρύνουν υπάρχουσες χρήσεις, δρα καταπραϋντικά. Τα Πάρκα Τσέπης, με το μικρό τους μέγεθος και κόστος, ανταποκρίνονται με απόλυτη ευστοχία στις ανάγκες των κατοίκων, αφού πολλές φορές σχεδιάζονται από τους ίδιους και προσαρμόζονται στις ανάγκες τους.