| [ Εικόνα: Richard Jaimes , Unsplash ] |
Είναι αλήθεια τόσο εύκολο να ξεκινάς κάτι που θέλεις και που πιστεύεις πως θα σε βοηθήσει στη ζωή σου, όπως το να τρως υγιεινά ή να χάσεις κάποια κιλά ή το να ξεκινήσεις να γυμνάζεσαι. Ξεκινάς με όλη την καλή διάθεση με το μέρος σου και όλους τους οιωνούς να δείχνουν πως αυτή τη φορά θα τα καταφέρεις και θα φέρεις στη ζωή σου επιτέλους την πολυπόθητη αλλαγή.
Κι εκεί που όλα πάνε περίφημα, έχουν περάσει μέρες, μήνες ή ακόμη και χρόνια (όπως στην περίπτωση που κόβουμε το κάπνισμα), κάτι γίνεται, κάτι σε πιάνει και μεμιάς δίνεις μία και τα καταστρέφεις όλα!
Είναι αυτό που λέει ο σοφός λαός μας : "έβαλα τα χεράκια μου κι έβγαλα τα ματάκια μου"! Κι είναι τόσο εξουθενωτικό, τόσο στενάχωρο όταν αυτό συμβαίνει...
Όλη σου η αυτοπεποίθηση μηδενίζεται, κάθε διάθεση που είχες εξαφανίζεται και πια δεν βρίσκεις χρόνο ή τόπο για μια νέα προσπάθεια.
Αλήθεια, γιατί σαμποτάρουμε τον εαυτό μας;
Θα ξεκινήσω λέγοντάς σου την προσωπική μου εμπειρία. Έχω καταφέρει εδώ και πολλά χρόνια να κόψω το κάπνισμα. Θεωρώ λοιπόν πως μετά από αυτό, αν το βάλω σκοπό μου μπορώ να καταφέρω τα πάντα. Όμως κάτι συμβαίνει σε δύο τομείς στη ζωή μου: το βάρος μου και τα μαλλιά μου. Αυτά είναι τα ευαίσθητα σημεία όπου εγώ σαμποτάρω τον εαυτό μου. Δηλαδή, ενώ έχω κάνει μακροχρόνιες προσπάθειες για να απαλλαγώ από κάποια επιπλέον κιλά που με ταλαιπωρούν, ξαφνικά σταματώ να προσέχω τη διατροφή μου και παίρνω και πάλι όλο το βάρος που είχα χάσει με τόσο κόπο συν μερικά κιλά ακόμη "δώρο"... Το ίδιο συμβαίνει και με τα μαλλιά μου. Τα μακραίνω για χρόνια με προσπάθεια και προσοχή για να δείχνουν και να είναι υγιή, και μεμιάς συνήθως όταν περνώ φάσεις δύσκολες και αγχωτικές στη ζωή μου, με πιάνει κάτι απροσδιόριστο, ένα φούντωμα, μία ακατανίκητη επιθυμία και τα κόβω τελείως, όπως όταν με κούρευε η μάνα μου όταν ήμουν παιδί και κολλούσα ψείρες...
# Λανθασμένος τρόπος σκέψης
Όταν αγχωνόμαστε ή κουραζόμαστε, νιώθουμε έλξη προς οτιδήποτε μας είναι οικείο. Όταν βιώνουμε καταστάσεις έντονες που μας στρεσάρουν, έχουμε τη φυσική τάση, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, να αποστρεφόμαστε οτιδήποτε ζητά από εμάς σωματική ή ψυχική προσπάθεια και να γυρνάμε στα γνώριμα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε εντελώς μηχανικά.
Το μόνο που μπορεί να μας βοηθήσει να μην σκεφτόμαστε λανθασμένα και να ελέγχουμε το μυαλό μας υπό συνθήκες αγχωτικές είναι το να μην παίρνουμε βιαστικές αποφάσεις. Να δίνουμε χρόνο δηλαδή σε όλες τις αποφάσεις που παίρνονται σε συνθήκες που κρίνουμε μη φυσιολογικές.
Και με βεβαιότητα μπορώ να σας πω πως πάντα οι δεύτερες σκέψεις σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνονται οι καλύτερες.
# Ο φόβος της υπερβολικής οικειότητας ή ο φόβος της απόρριψης
Συμβαίνει κάποιοι άνθρωποι να σαμποτάρουν τις σχέσεις τους. Το έχουμε όλοι συναντήσει αυτό το φαινόμενο στο κοντινό μας περιβάλλον. Πάντα υπάρχει αυτός ο κάποιος που ενώ του πάνε όλα καλά στη σχέση του και όλοι το βλέπουν αυτό, εκείνος νομίζει πως κάτι δεν πάει καλά, έχει συνεχώς αυτό το αίσθημα του ανικανοποίητου, ώσπου έρχεται η στιγμή που δίνει άδοξο τέλος σε μία σχέση χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Όταν ο φόβος πως έχουμε αποκτήσει υπερβολική οικειότητα με τον άνθρωπο που συναναστρεφόμαστε ή ο φόβος πως θα μας απορρίψει, είναι τόσο έντονος που ελέγχει τη σχέση μας μαζί του, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε για ένα διάστημα την αβεβαιότητά μας και την ανασφάλειά μας να φανούν και να τα συζητήσουμε με τον άμεσα εμπλεκόμενο, αντί να δώσουμε τέλος στη σχέση μας μαζί του.
Θα δούμε πως είναι ευκολότερο να συζητάμε και να λύνουμε τα προβλήματα κάνοντας καλό και στον εαυτό μας και στη σχέση μας, αντί να κόβουμε εντελώς μία σχέση που μπορεί να μας οδηγήσει όχι μόνο σε πολλές ευχάριστες στιγμές αλλά και στην αυτογνωσία. Ας μην ξεχνάμε πως μέσα από τα μάτια των άλλων μπορούμε να δούμε καλύτερα και να διορθώσουμε τον εαυτό μας.
# Αναβλητικότητα
Ένας ακόμη τρόπος με τον οποίο σαμποτάρουμε τον εαυτό μας είναι η αναβλητικότητα. Αναβάλλοντας κάτι που πρέπει να κάνουμε σήμερα για το μέλλον δείχνουμε έλλειψη πειθαρχίας. Κι ένας μη πειθαρχημένος εαυτός μπορεί να μας οδηγήσει σε ντόμινο αυτο-σαμποτάζ.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει όχι επειδή τεμπελιάζουμε απαραίτητα, αλλά αντίθετα επειδή σκεφτόμαστε υπερβολικά, είμαστε τελειομανείς κι αναζητούμε τον καλύτερο τρόπο για να γίνει αυτό που θέλουμε να γίνει, ή απλά τυχαίνει να φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις των πράξεών μας γιατί δεν έχουμε αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις ικανότητές μας.
Πρόσεχε! Δεν χρειάζεται όλα να τα επισκευάζεις! Άφησε και κάτι χαλασμένο, ώστε να σου υπενθυμίζει τα λάθη σου για να μην επαναληφθούν.
Μαθαίνω τον εαυτό μου και τις αδυναμίες του ώστε να γίνομαι δυνατότερος άνθρωπος!
Όταν έχεις σκύψει μέσα σου κι έχεις βρει τις ρίζες των αδυναμιών σου, γνωρίζεις και τους τρόπους για να νικήσεις. Οι φοβίες, οι αδυναμίες, τα λάθη, είναι εκεί, συμβαίνουν καθημερινά, για να μας δώσουν μαθήματα που αν τα μελετήσουμε θα γίνουμε καλύτεροι, σοφότεροι άνθρωποι.
Πάψε λοιπόν να είσαι ο τύραννος του εαυτού σου! (να μία φράση που τη λέω κι εγώ στον εαυτό μου...)
Απελευθερώσου σταθερά από τις αδυναμίες σου, σταμάτα να σαμποτάρεις τις όμορφες προσπάθειες που κάνεις κι επικεντρώσου σε όλα τα καλά πράγματα που θα ζήσεις όταν φτάσεις στην κορυφή του στόχου σου! Σου έχω εμπιστοσύνη, μπορείς να τα καταφέρεις! Και -πίστεψέ με!- το ίδιο θα κάνω κι εγώ...
Καλή δύναμη και καλή επιτυχία!
