Αδερφοί μου, ο Θεός που είπε να λάμψει το φως από το σκοτάδι, έλαμψε και μέσα μας για να φέρει στο φως τη γνώση της δόξας του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Έχουμε δε το θησαυρό αυτό  της γνώσης μέσα στα σώματά μας που είναι εύθραυστα σαν όστρακα, για να φανεί ότι αυτή η υπερβολική δύναμη είναι από το Θεό και δεν προέρχεται από εμάς. (Αυτό εξηγεί τη νίκη μας απέναντι στα τεράστια εμπόδια που συναντάμε στο δρόμο μας) Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο αλλά δεν φτάνουμε σε αδιέξοδο, βρισκόμαστε σε αδυναμία αλλά δεν απελπιζόμαστε, διωκόμαστε αλλά ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει, καταβαλλόμαστε αλλά δεν χανόμαστε.
Πάντοτε φέρουμε στο σώμα μας τον θάνατο του Ιησού, για να φανερωθεί στο σώμα μας και η ζωή του Ιησού. Διότι ενώ ζούμε παραδινόμαστε στο θάνατο πάντοτε (δηλαδή κινδυνεύουμε διαρκώς) για χάρη του Ιησού, για να φανερωθεί και η ζωή του Ιησού στο θνητό μας σώμα (επειδή μας σώζει). Ώστε ο μεν θάνατος συμβαίνει σε εμάς, η δε ζωή σε εσάς συμβαίνει (επειδή μέσα από τους κινδύνους που περνάμε εμείς, αποδεικνύουμε σε εσάς τη Χάρη και τη δύναμη του Κυρίου ενισχύοντας τη δική σας πίστη)
Αλλά επειδή έχουμε κοινό πνεύμα πίστεως απέναντι σε ό,τι είναι γραμμένο, πίστεψα και γι' αυτό μίλησα, και εμείς πιστεύουμε γι' αυτό και μιλάμε, διότι γνωρίζουμε ότι Εκείνος που ανέστησε τον Κύριο Ιησού, θα αναστήσει και εμάς μέσω του Ιησού και θα μας τοποθετήσει μαζί με εσάς ενώπιόν Του.
Όλα γίνονται για το καλό σας, ώστε καθώς η χάρη Του επεκτείνεται σε περισσότερους ανθρώπους, να ευεργετηθείτε όλοι και να πλεονάσει έτσι και η ευχαριστία προς δόξα Θεού. (Β' Κορ. δ' 6-15)

Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπών͵ ἐκ σκότους φῶς λάμψαι͵ ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν͵ ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν· ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ΄ οὐ στενοχωρούμενοι͵ ἀπορούμενοι ἀλλ΄ οὐκ ἐξαπορούμενοι͵ διωκόμενοι ἀλλ΄ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι͵ καταβαλλόμενοι ἀλλ΄ οὐκ ἀπολλύμενοι͵ πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες͵ ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ. Ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν͵ ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. Ὥστε ὁ θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται͵ ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως͵ κατὰ τὸ γεγραμμένον͵ Ἐπίστευσα͵ διὸ ἐλάλησα͵ καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν͵ διὸ καὶ λαλοῦμεν͵ εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. Τὰ γὰρ πάντα δι΄ ὑμᾶς͵ ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.