Πρόκειται για ένα φάκελο δολοφονιών ιδιαίτερα πεπαλαιωμένο, ο οποίος αν και ουδέποτε δεν έχει εξιχνιαστεί, προσέλκυσε αμέτρητες αναλύσεις, αρθρογραφία, ενώ έχει κινηματογραφηθεί ποικιλοτρόπως. Αναφερόμαστε σε μια άλλη εποχή, τη Βικτωριανή, και σίγουρα από τότε η Εγκληματολογία έχει μετεξελιχθεί. Το ίδιο το βιοτικό και πολιτισμικό μέσο επίπεδο. Η τεχνολογία στο απόγειο της καινοτομίας και της εφευρετικότητας, ενώ οι επιστημονικές και πανεπιστημιακές υποδομές, ενθάρρυναν τη διεπιστημονική συνεργασία περισσότερο από ποτέ.

Κατά την περίοδο σύνταξης τούτων των σελίδων, η κυπριακή κοινωνία πάγωσε, όταν αντίκρισε τις μακάβριες προθέσεις του «Ορέστη», όπου αναπαυτικά και απομονωμένα στην οικία του διάλεγε τα θύματα μέσα από διαδικτυακή πλατφόρμα γνωριμιών και στη συνέχεια ικανοποιούσε τις φρενοπαθείς ορέξεις του. Ταυτοχρόνως όμως, όπως δήλωσε και υπαστυνόμος ενώπιον του Δικαστηρίου, η εταιρεία κοινωνικής δικτύωσης υποβοήθησε τις αρχές στον εντοπισμό του δράση, ενώ το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ κάνει λόγο ότι η αστυνομία ερευνά περίπου 30 προγενέστερες ψηφιακές του «συναναστροφές». Επιστρέφοντας στην περίπτωση του «Jack», ούτε ο ίδιος μπορούσε να απολαύσει ανάλογες «ανέσεις» κατά τη διαλογή των θυμάτων, αλλά ούτε και η αστυνομία είχε τη δυνατότητα να μελετήσει τις διάφορες προπαρασκευαστικές του πράξεις.

Το ερώτημα κατά πόσο η υπό εξέταση σειρά αιμοβόρων δολοφονιών, θα είχε εξιχνιαστεί και κατασταλεί, εκμεταλλευόμενοι όλα τα σημερινά μέσα, αξιοποιώντας τις τωρινές τεχνικές και επικαλούμενοι τις αυθεντίες εγκληματολογίας του 21ου αιώνα, απαντιέται μόνο με πιθανολόγηση και εικασίες και για αυτό δεν θα απασχολήσει το συγγραφέα.

Στα 131 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει υπάρχει μια σειρά από ζητήματα που παραμένουν σταθερά και αμετάβλητα, όσα «μόνο ο διάβολος γνωρίζει», δηλαδή την ένοχη διάνοια, ή πιο ορθά, αυτά που ο κοινοδικαιϊκός όρος «mens rea» αποκαλύπτει και απεύχεται να εγκολπώνονται στα μυαλά των πολιτών.

The post Jack the Ripper: Ένα Βικτωριανό μελόδραμα appeared first on Panayotis Yannakas' Blog.