Was ooit alles opeens “bio” – een groeiend productaanbod  waarbij het product geen kunstmatige toevoegingen mag bevatten – tegenwoordig doet de domeinextensie .eco sites en platformen duurzaam greenwashen. Met “greenwashing” worden de marketinggenen gekieteld om zich groener – of maatschappelijk verantwoordelijker – voor te doen. Claims die gaan over duurzaamheid, gebruiken termen als “klimaatneutraal”, “ecofriendly”, “duurzaam” of claimen gewoon minder CO2 uitstoot met veelal een karige bewijsvoering. Veel termen op het gebied van duurzaamheid zijn niet beschermd en niet alle keurmerken zijn erkend. Zo krijg je als consument gedurende de groene klantreis kreten als “duurzaam”, “beter voor het milieu”, “natuurlijk”, “eerlijk” en ‘puur’ om de oren geslagen.

Onderzoek naar groene marketingclaims

We kennen Groene stroom die in de praktijk “grijs” valt te noemen. Volgens de consumentenbond koopt de meerderheid van energiebedrijven grijze stroom in om deze als “groen” uit te leveren. We kennen de diverse uitstootschandalen in de automotive sector en willen wij als e-consument niets weten van het feit dat die duurzame Tesla auto bij afvalverwerking meer CO2 uitstoot dan een middenklasse benzineauto. De bloeiende handel in CO2-certificaten doet de consument al jaren in verwarring brengen.

Groen platform TheDailygreen.nl beschrijft uitvoerig de greenwashing trend bij populaire cosmetica. Zo verkoopt Dove een groene, duurzame deo “op basis van natuurlijke ingrediënten en beautyrituelen uit Japan”. Volgens de ingrediëntenlijst badderden de betreffende Japanners in niet echte groene stoffen als aluminiumchloorhydrat, propyuleencarbonaat, benzylalcohol en butaan.

In de praktijk plugt de aanbieder toch vooral die ene “groene” eigenschap van een product of dienst op een beslissend touchpoint in de klantreis. Inzichtelijk is het onderzoek eind 2021 gepubliceerd door Brigitte van der Bent, Expert Voeding & Gezondheid bij de Consumentenbond. Zij deelt het inzicht dat 55% van de consumenten vermoedt dat fabrikanten misleidende informatie op hun verpakking zetten, maar 8% van de respondenten denkt dat de claims kloppen en 55% let op keurmerken. Ook speelt bij 26% het uiterlijk van de verpakking – of het product – een rol bij het beoordelen of een product duurzamer is. Bij eerder gepubliceerd Europees onderzoek rammelde 42% van de claims op websites over cosmetica, textiel en huishoudelijke apparatuur.

Bij meer dan 50% werd onvoldoende informatie gegeven over de groene of duurzame claim of te weinig bewijs geleverd.

De onduidelijkheid bij de consument vraagt om .eco vergelijking

We hebben bezorgdiensten die stellig verzoeken om het pakketje op te halen bij uw lokale ophaalpunt. Het populaire verlaat betaalsysteem van Klara geeft in de app een overzicht van de co2 uitstoot van de bestelde producten. Waar beoogde blockchain technieken nog niet kunnen aangeven hoe “groen” de volledige waardeketen en klantreis is (geweest), moeten wij het voorlopig doen met de goedaardigheid van de platformen en gelinkt diensten – zoals Klarna – die ons aanvullend, duurzaam inzicht geeft aan het einde van de klantreis.

“.eco is for those committed to positive change for the planet!”

Bij .eco oprichter Trevor Bowden moet een groen lampje gaan branden

In 2007 begon Trevor Bowden met een zakenpartner met een grote lobby bij de ICANN, de Amerikaanse organisatie die domeinnaamextensies uitgeeft. De populaire domeinextensie .eco stond op het punt om geveild te gaan worden. Om massale, commerciële greenwashing te voorkomen, heeft Bowden samen met tientallen non-profitorganisaties op het gebied van duurzaamheid, de .eco weten vast te leggen. Wil je als organisatie of merk, dienst of aanbieder een .eco verkrijgen, dan zal je op domeinplatform go.eco moeten bewijzen wat jouw inzet is om de verduurzaming van onze planeet in te zetten.

“It took nine years of collaborative effort with more than 50 global environmental non-profits to ensure the name would be a trusted symbol of ecological responsibility.”

Waar de .eco wellicht wel de meest interessante bewijsvoering van digitale duurzaamheid is, is de extensie nog relatief onbekend. Daar lijkt verandering in te komen. Hadden wij al vergelijkingsplatformen als “Ik shop eco” en het platform genaamd “Keurmerkenwijzer” dat duurzame keurmerken test per sector.

In 2023 lanceert een grote, Europese eventplanner een .eco-vergelijkingsplatform die voor een groene revolutie moet zorgen in de eventsector: “Met zoveel verschillende en vaak verwarrende eco en duurzaamheid labels voor specifieke niches zoals locaties, cateraars, is er echt behoefte aan een eenvoudigere en meer uniforme aanpak die de hele evenementensector omvat.”

We wachten dan ook in het machtsspel van de grote warenhuis-platformen in spanning op het ecologisch verantwoord productaanbod dat via amazon.eco, coolgreen.eco en bol.eco wordt aangeboden. We kijken vooral uit naar die groene vergelijkingsplatformen die per sector – op basis van erkende keurmerken en testen – ons in de klantreis inzichtelijk maken wie ons een bewezen, duurzame klantbeleving aanbiedt.

-/-

Patrick Petersen RDM MA MSC is columnist, spreker, auteur, docent en ondernemer op gebied van crossmediale digital marketing en doet onderzoek naar de digitale duurzaamheid van platformen in Nederland.