Με δεδομένο ότι η Αθήνα έχει μια από τις υψηλότερες αναλογίες ταξί ανά κατοίκους στην Ευρωπαϊκή Ενωση, συγκοινωνιολόγοι, εξειδικευμένοι επιστήμονες και ενώσεις καταναλωτών υποστηρίζουν ότι το άνοιγμα του επαγγέλματος χωρίς πρόσθετες ρυθμίσεις, που θα συμβάλουν στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών, δεν πρόκειται να έχει κανένα όφελος για τους καταναλωτές.
«Δεν χρειαζόμαστε άλλα ταξί στην Αθήνα. Αντιθέτως, είναι απαραίτητη μείωση 30% επί των 14.500 που ήδη κυκλοφορούν προκειμένου αυτή η πόλη να γίνει βιώσιμη», υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων και καθηγητής στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο Μαθιός Καρλαύτης. «Το κάθε ταξί επιβαρύνει την κίνηση όσο τέσσερα Ι.Χ. ανάλογα με τις ώρες και τους δρόμους στους οποίους κυκλοφορεί. Το να μπουν νέα οχήματα στην αγορά δεν είναι κάτι απλό, ούτε είναι αυτό το ζητούμενο ώστε να λυθεί το πρόβλημα των παρεχόμενων υπηρεσιών», προσθέτει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι πόσους νέους επαγγελματίες αντέχει ο χώρος όταν, λόγω της οικονομικής κρίσης, η αγορά τους είναι πεσμένη κατά 40-50%. Συγκοινωνιολόγοι δεν αναμένουν μεγάλη αύξηση των κίτρινων οχημάτων και σημειώνουν ότι αν το άνοιγμα είχε πραγματοποιηθεί τρία χρόνια πριν ο αριθμός των νέων αυτοκινητιστών θα ήταν μεγάλος.
Ομως τώρα τα ταξί παραμένουν στις πιάτσες για να εξοικονομήσουν καύσιμα. Παρά ταύτα υπολογίζεται ότι καλύπτουν το 10% των ημερήσιων αστικών μετακινήσεων και μάλιστα μετακινήσεων οι οποίες θεωρούνται δύσκολες, δηλαδή μεταφορές ασθενών από και προς νοσοκομεία, μετακινήσεις υπερηλίκων κ.λπ.
Ενα πεδίο που παραμένει παντελώς ακάλυπτο στη χώρα μας είναι αυτό του ελέγχου των επαγγελματιών ταξί. Στη Νορβηγία, τη Φιλανδία, τη Γαλλία οι υποψήφιοι οδηγοί περνούν από αυστηρό έλεγχο προτού πάρουν τη σχετική άδεια και οι έλεγχοι που διενεργούνται από τα υπουργεία Μεταφορών, επαναλαμβάνονται ανά τριετία.
«Τον καταναλωτή τον προστατεύουν οι κανόνες και οι νόμοι όταν εφαρμόζονται. Οταν θέλεις να βελτιώσεις την ποιότητα παροχής υπηρεσιών προχωρείς σε επιμόρφωση των επαγγελματιών, αυστηροποιείς τους κανόνες που διέπουν το επάγγελμα και διενεργείς ελέγχους. Οι αρμόδιοι γνωρίζουν για τις διπλές και τριπλές μισθώσεις, αλλά δεν κάνουν κάτι για να εξαλείψουν το φαινόμενο. Γνωρίζουν επίσης για τους αυτοκινητιστές οι οποίοι στους σταθμούς λεωφορείων παίρνουν όσους περισσότερους επιβάτες μπορούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που εξυπηρετεί τους ίδιους. Η απελευθέρωση δεν πρόκειται να λύσει τέτοιου είδους ζητήματα» υποστηρίζει ο Ηλίας Κοκουγιάννης, υπεύθυνος μελών της Ενωσης Καταναλωτών-Ποιότητα Ζωής (ΕΚΠΟΙΖΩ).
Η λύση για το επιβατικό κοινό αλλά και για τους ίδιους τους αυτοκινητιστές ίσως τελικά να βρίσκεται στην οργάνωση των οδηγών ταξί υπό την «ομπρέλα» συνεταιρισμών. Κάτι τέτοιο θα μείωνε το λειτουργικό κόστος για τους ίδιους και θα έδινε την ευχέρεια σε κρατικούς μηχανισμούς να ασκήσουν έλεγχο.
«Είχαμε συντάξει μελέτη όπου προτείναμε να οργανωθούν σε συνεταιρισμούς προκειμένου να κατανέμεται ισομερώς η δουλειά και να επιμερίζεται το κόστος. Για παράδειγμα σήμερα πληρώνουν τα ελαστικά και τα ανταλλακτικά τους όσο ένας ιδιώτης. Αν όμως το συνεργείο ξέρει ότι θα του πάει ο συνεταιρισμός δέκα αυτοκίνητα το μήνα, θα δώσει άλλες τιμές. Η πρότασή μας υπεβλήθη στο υπουργείο Μεταφορών 6-7 χρόνια πριν, αλλά παρέμεινε στο συρτάρι».
Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ [email protected]ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
