22. Hukuk Dairesi 2017/35020 E. , 2017/13877 K.
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı vekili; davacının 2009 yılında davalı işyerinde çalışmaya başladıgını ancak ihbar öneli verilmeksizin ve fesih sebebi açıkça belirtilmeden iş akdinin 21.06.2016 tarihinde feshedildiğini, iş akdi feshine kadar olan süreçte belirsiz süreli iş akdine dayalı olarak kesintisiz çalıştığını beyanla yapılan iş akdi feshinin geçersizliğini, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süreye ilişkin haklarının tespitini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının 18.02.2009-21.06.2016 tarihleri arasında çalıştığını, davacının geçimsiz tavırlarının işlerin yürütülmesini sekteye uğrattığını, her bir çalışma arkadaşlarıyla yaşadığı sorunlar ve polemiklerinin olduğunu, sebebiyet verdiği tartışma ve kavgalar sebebiyle davacının ve tartıştığı iş arkadaşlarının savunmalarının alındığını, davacının iş akdinin geçerli nedenle feshedildiğinden bahisle açılan haksız davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan deliller ışığında davalı işverence yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafından işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanılarak feshedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25.maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hallerdir.
İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.
Somut olayda davacının sözleşmesi, 21.06.2016 tarihli fesih bildirimi ile, davacıdan iş verimi alınamadığı ve davacının iş yerinde olumsuz durum oluşturduğu gerekçeleri ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17 maddesi gereğince feshedilmiştir.
Her ne kadar Mahkemece, “...geçimsiz nitelendirilmesinin iş akdinin feshini geçerli ve haklı gösterecek ağırlıkta davacıdan kaynaklanan olumsuzluk değildir. Diğer çalışanlarının giriş ve çıkış saatlerine dikkat etmek ve çalışma sürecinde daha kurallara uygun davranılması şeklinde yorumlanabilecek tutum ve davranışı olumsuzluk olarak nitelendirilmesinin iş kanununun 17. Maddesi uyarınca fesih nedeni sayılamayacağı” değerlendirmesi yapılmış ise de bu görüşe katılmak mümkün olmamıştır. Davacı tanıklarından ... davacı ile 2011 yılında 1 yıl beraber çalışmış, daha sonrasında ise davacı ile aynı işyerinde çalışmamıştır. Davacının diğer tanığı ise davacı ile aynı işyerinde hiç çalışmamıştır. Dolayısı ile davacı tanıklarının beyanları olayın aydınlatılmasını sağlayacak nitelikte değildir. Davalı tanıkları ifadelerinde davacının kapı dinlediğini, görevi dışında, personelin giriş çıkış saatlerini yazdığını, personeli izler tutumları olduğunu, birçok iş arkadaşı ile sorunlar yaşadığını, sürekli arkasından konuşulduğunu, tacize uğrayacağını düşünerek diken üstünde tavırları oduğunu, davacının bu davranışları nedeniyle hastaneye sevk edildiğini beyan etmişlerdir. Davacının işyerinde olumsuz tutum ve davranışlar sergilediği, çalışma arkadaşları ile sorunlar yaşadığı davalı tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Davacının sergilediği tutum ve davranışların ve iş arkadaşları ile yaşadığı sorunların iş akışını olumsuz etkiler nitelikte olduğu, işverence gerçekleştirilen feshin geçerli nedene dayandığı, bu nedenle davanın reddi gerektiği düşünülmeden, kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Alınması gereken 31,40 TL peşin harçtan yatırılan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 2,20 TL harcın davacıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 198,30 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5.Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.950,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6.Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
7.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 12.06.2017 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.
