Osmanlı zamanında camilerin önünde , meydanlarda ,sosyal kurumların önünde veya yanlarında 1-1,5 mt. civarında üstü oyuk granitten yapılma taşlar bulunurmuş.Adet olduğu üzere genelde akşam namazdan çıkan cemaatten veya maddi durumu iyi olanlar sadaka taşındaki oyuğa  bir miktar para bırakırmış.. Ortalık tenhalaşınca ihtiyacı olan gelir kendine yetecek kadar alır gerisini bir başka ihtiyaçlı da yararlansın diye oyukta bırakırmış. O zamanlar zenginler şimdiki gibi kibirli ve gururlu değilmiş. Yardım yaptığı kişiyi bilmez şimdiki gibi yardımlar reklam yapar gibi halka gösterilmeden yapılırmış. Böylece ihtiyaç sahibinin gururu incitilmez mahcup durumuna sokulmazmış. İhtiyaç sahipleri de bencil değillermiş. Hatta sadaka taşları boş kalmasın diye vakıflar açılmış.Fransız gezgin notlarında para ile dolu sadaka taşına 1 hafta kimse gelmediğini yazmıştır.

Şimdi gelelim günümüze......

          Günümüzde sizce bu uygulama yapılsa sizce sadakayı yerinde bulur muyuz ? Yada sadaka taşını yerinde bulabilir miyiz :((

          Maalesef bu tür kültür kökeni sahip olan bir ülke nasıl bu kadar dejenere oldu?  Bir yardım etmeyi beceremez hala geldik. Yardım yapmayı reklam amacı haline getiren yardım ettiği kişinin mahcup hale düşürdüğünü anlayamayan zavallı insanlara sahip bir toplum olduk. Yardım paralarını bile zimmetine geçiren insanlara sahip oldu bu toplum. Tabi ki toplumun genelinden bahsetmiyorum.

         Artık biraz daha duyarlı olalım insanlara  yardım elimizi uzatırken mümkün olduğu kadar nazik olalım. Verdiğimiz her sadakayı yardımı gizlice yapalım . Usulüyle yapılan yardımlarda İhtiyaç sahipleri sevinirken sizinde kalbiniz ve vicdanınız onlarla birlikte mutlu olur.

SOSYAL PROBLEMLER