Vandaag ben ik weer een Keer bij Mijn 'bandencentrale-man' langsgeweest. Eigenlijk is dit gewoon een klein gebouw, dat voor zijn huis staat en waar ze aan twee auto's tegelijk kunnen werken. De reclamedoeken voor de banden die hij verkoopt nemen bijna meer plaats in. Maar omdat het zo dichtbij is, aan de overkant van de baan waaraan onze wijk ligt, ga ik daar naartoe.

In Belgie had ik een hekel aan naar de garage gaan. Hoewel men ons daar kende en Guy's auto van dezelfde garage kwam, werd ik daar elke keer weer als 'dwaas madammeken' behandeld. Ik had vaak het gevoel, dat ze in verkleinwoordjes tegen mij zouden beginnen spreken. Als ik iets moest uitleggen (in opdracht van mijn betere wederhelft), luisterden ze met moeite, want ik wist (volgens hen) toch niet waarover ik het had. Uiteindelijk heb ik geweigerd daar nog naartoe te gaan als er iets moest uitgelegd of gevraagd worden. Enkel de auto afzetten of ophalen deed ik wel nog.

En hier.... krijg ik elke keer een vriendelijke goeiedag, wacht men beleefd tot ik met mijn pruts-Pools uitgelegd heb wat er aan de hand is en komt er geen commentaar.
Vandaag po Polsku gaan vertellen dat mijn rechtervoorband lek was en ik die niet kon vervangen door het reservewiel, want daar zat ook al een gat in. Een uur en 30 zlotys (+- 7 Euro) later, kon ik mijn auto ophalen, was mijn reservewiel gemaakt, het ventiel van de andere band vervangen en werd me op het hart gedrukt het een paar dagen in de gaten te houden en zeker terug te komen als het nog niet helemaal in orde was.

Als er beslissingen ivm geld moeten worden getroffen of papieren getekend (bank, verzekeringen), geven de Polen vaak duidelijk de voorkeur aan een man en durven ze zelfs vragen zelf of je niet moet overleggen met je echtgenoot. Maar op andere gebieden lijken ze veel vrouw-vriendelijker dan de Belgen. Of misschien is dit enkel deze man? Ik zal het nog moeten ondervinden.

Do jutra!