Jagody goji
Jagody goji to owoce rośliny zwanej kolcowojem pospolitym. Porasta ona mongolskie oraz tybetańskie części Himalajów, skąd z czasem zawędrowała również do Europy i Północnej Ameryki. Okrągłe, czerwone owoce są tak delikatne, że nie zrywa się ich z drzewa, lecz jedynie ostrożnie strząsa.
Herbata przyrządzona z owoców goji zapewnia nam pełen zestaw antyoksydantów, minerałów oraz witamin – w szczególności zaś witaminy C. Szacuje się, że w 100 gramach jagód zawiera się aż 2500 mg tego składnika. Czyni to goję trzecim, najbogatszym w witaminę C owocem świata! Goja znana jest także ze swych spowalniających starzenie właściwości.
Jagody goji cieszą się w Tybecie szczególną estymą. Wszystko to za sprawą ich leczniczych właściwości, które w przeciągu wielu wieków zdążyły już obrosnąć licznymi legendami. Jedna z nich, pochodząca z czasów dynastii Tang (a więc z IX w. n.e.), opowiada o studni, którą wykopano dla potrzeb buddyjskiej świątyni wzniesionej wśród krzewów goji. Przez kolejne lata źródło zarosło krzewiem, którego jagody wpadały raz po raz do ujęcia wody. Pielgrzymi przybywający do świątyni i pijący źródlaną wodę cieszyć się mogli nadspodziewanie dobrym zdrowiem. Szybko połączono te fakty i tak goja przebojem wdarła się do himalajskiej medycyny naturalnej.
Jagody można jeść również bez zaparzania. Wystarczy namoczyć je w wodzie na kilka do kilkunastu minut, by raczyć się ich smakiem, przypominającym nieco figi.
Related Articles
Jagody goji można spożywać na surowo, ale można również przygotować napar na ich podstawie. By to zrobić wystarczy przygotować ok. 10 jagód na szklankę i zalać je wodą o temperaturze 100 stopni Celsjusza.
Proces zaparzania trwać powinien ok. 8 minut, lub do momentu, w którym wyraźnie da się wyczuć łagodny, słodkawy aromat będący znakiem, że herbata jest już gotowa.
Płatki dzikiej róży
Słynąca ze swej skuteczności w walce z przeziębieniami i grypą dzika róża do dziś nie traci na popularności i pożyteczności. Susz różany wspaniale pachnie i może być używany także jako naturalny odświeżacz powietrza. Najczęściej służy jednak do przyrządzania napojów. Napar różany posiada łagodny zapach i nieco kwaskowy smak, który zawdzięcza obecności witaminy C.
Dzika róża to zresztą bogactwo składników mineralnych i witamin – zwłaszcza wspomnianej witaminy C. Jej suszone owoce i liście zawierają więcej tej substancji niż cytryna czy czarna porzeczka i z łatwością pokrywają dzienne zapotrzebowanie na ten składnik. Prócz niego, dzika róża zaopatrzy nasz organizm w witaminę K, E i P, a także garbniki, wapń, magnez czy żelazo.
Spożywanie naparów przygotowanych na bazie różanych liści poprawia odporność organizmu i pomaga walczyć z ogólnym osłabieniem. Dzika róża nie zawiedzie nas także w walce z dolegliwościami żołądkowymi.
Róża jest w Polsce gatunkiem pospolitym. Poza naszym krajem spotkać ją można na obszarach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej. Występuje niemal w całej Europie, w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze oraz w Azji. Udało się ją również zadomowić w Australii i Nowej Zelandii.
Dziką różę zaparzamy w ten sposób, że łyżkę suszu zalewamy szklanką wrzątku i parzymy pod przykryciem przez ok.10 minut. Gotowy napar możemy potem przecedzić przez gazę.
Oprócz naparu, możemy na bazie suszonych płatków róży przygotować także świetny tonik do twarzy. Aby to zrobić, należy wrzucić płatki róży do naczynia, zalać około 125 mililitrami wody mineralnej i dodać 15 mililitrów spirytusu. Tonik do przemywania twarzy jest już gotowy!
Żurawina na syropie klonowym
Owoce żurawiny są niezwykle bogate w witaminy i składniki mineralne. Poleca się spożywać je w czystej postaci. Sprawdzają się również idealnie jako dodatek do ciast i deserów podanych do herbaty.
Proces zaparzania trwać powinien ok. 8 minut, lub do momentu, w którym wyraźnie da się wyczuć łagodny, słodkawy aromat będący znakiem, że herbata jest już gotowa.
Płatki dzikiej róży
Słynąca ze swej skuteczności w walce z przeziębieniami i grypą dzika róża do dziś nie traci na popularności i pożyteczności. Susz różany wspaniale pachnie i może być używany także jako naturalny odświeżacz powietrza. Najczęściej służy jednak do przyrządzania napojów. Napar różany posiada łagodny zapach i nieco kwaskowy smak, który zawdzięcza obecności witaminy C.
Dzika róża to zresztą bogactwo składników mineralnych i witamin – zwłaszcza wspomnianej witaminy C. Jej suszone owoce i liście zawierają więcej tej substancji niż cytryna czy czarna porzeczka i z łatwością pokrywają dzienne zapotrzebowanie na ten składnik. Prócz niego, dzika róża zaopatrzy nasz organizm w witaminę K, E i P, a także garbniki, wapń, magnez czy żelazo.
Spożywanie naparów przygotowanych na bazie różanych liści poprawia odporność organizmu i pomaga walczyć z ogólnym osłabieniem. Dzika róża nie zawiedzie nas także w walce z dolegliwościami żołądkowymi.
Róża jest w Polsce gatunkiem pospolitym. Poza naszym krajem spotkać ją można na obszarach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej. Występuje niemal w całej Europie, w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze oraz w Azji. Udało się ją również zadomowić w Australii i Nowej Zelandii.
Dziką różę zaparzamy w ten sposób, że łyżkę suszu zalewamy szklanką wrzątku i parzymy pod przykryciem przez ok.10 minut. Gotowy napar możemy potem przecedzić przez gazę.
Oprócz naparu, możemy na bazie suszonych płatków róży przygotować także świetny tonik do twarzy. Aby to zrobić, należy wrzucić płatki róży do naczynia, zalać około 125 mililitrami wody mineralnej i dodać 15 mililitrów spirytusu. Tonik do przemywania twarzy jest już gotowy!
Żurawina na syropie klonowym
Owoce żurawiny są niezwykle bogate w witaminy i składniki mineralne. Poleca się spożywać je w czystej postaci. Sprawdzają się również idealnie jako dodatek do ciast i deserów podanych do herbaty.
Trawa Cytrynowa
Trawa cytrynowa to bylina o długich, ostrych liściach. Częścią wykorzystywaną w kulinariach są łodygi. Roślina ta dzięki swym właściwościom smakowym znakomicie zastąpi cytrynę dodając smaku i wyrazu naparom herbacianym, deserom czy nawet daniom obiadowym. Z jej pomocą przyprawiać można np. zupy, potrawy kuchni azjatyckiej, marynaty czy sałatki.
W Ameryce Południowej napar przygotowywany z Trawy Cytrynowej jest popularnym napojem odświeżającym, znanym także ze swych właściwości leczniczych – łagodzi bowiem problemy żołądkowe.
Trawę cytrynową można przechowywać zdecydowanie dłużej niż cytrynę, a także bez trudu zabrać ze sobą w podróż.
Badania prowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Ben Guriona w Beer Szewie (Izrael) udowodniły, że trawa cytrynowa posiada niezwykłe właściwości antynowotworowe. Powoduje ona bowiem apoptozę (zaprogramowaną śmierć) komórek nowotworowych! Badacze wykazali, że wystarczy regularne parzenie jednego gramu trawy cytrynowej w filiżance herbaty by uzyskać profilaktyczny efekt.
To egzotyczne, tropikalne zioło wywodzi się z rejonu południowowschodniej Azji, choć w różnych odmianach spotkać je można w całym pasie międzyzwrotnikowym. Ostre liście trawy cytrynowej osiągać potrafią długość nawet do 2 metrów!
W Brazylii uznawana jest za naturalny antydepresant poprawiający nastrój, a nawet wywołujący halucynacje, choć dodać należy, że nie potwierdzają tego żadne konkretne badania.
By przygotować dowolną herbatę przyprawioną trawą cytrynową wystarczy do ilości suszu przeznaczonego na szklankę dosypać ok. jedną łyżeczkę trawy. Analogicznie, w przypadku filiżanki stosujemy jedynie pół łyżeczki suszonej trawy cytrynowej.
Można także przygotować napar na bazie samej trawy cytrynowej. W tym celu należy (w proporcji 1 łyżeczka trawy/250 ml wody) gotować susz przez ok. 10 minut, a następnie przecedzić i podawać. Do smaku dodać można odrobinę cukru (najlepiej brązowego).
Trawę cytrynową można przechowywać zdecydowanie dłużej niż cytrynę, a także bez trudu zabrać ze sobą w podróż.
Badania prowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Ben Guriona w Beer Szewie (Izrael) udowodniły, że trawa cytrynowa posiada niezwykłe właściwości antynowotworowe. Powoduje ona bowiem apoptozę (zaprogramowaną śmierć) komórek nowotworowych! Badacze wykazali, że wystarczy regularne parzenie jednego gramu trawy cytrynowej w filiżance herbaty by uzyskać profilaktyczny efekt.
To egzotyczne, tropikalne zioło wywodzi się z rejonu południowowschodniej Azji, choć w różnych odmianach spotkać je można w całym pasie międzyzwrotnikowym. Ostre liście trawy cytrynowej osiągać potrafią długość nawet do 2 metrów!
W Brazylii uznawana jest za naturalny antydepresant poprawiający nastrój, a nawet wywołujący halucynacje, choć dodać należy, że nie potwierdzają tego żadne konkretne badania.
By przygotować dowolną herbatę przyprawioną trawą cytrynową wystarczy do ilości suszu przeznaczonego na szklankę dosypać ok. jedną łyżeczkę trawy. Analogicznie, w przypadku filiżanki stosujemy jedynie pół łyżeczki suszonej trawy cytrynowej.
Można także przygotować napar na bazie samej trawy cytrynowej. W tym celu należy (w proporcji 1 łyżeczka trawy/250 ml wody) gotować susz przez ok. 10 minut, a następnie przecedzić i podawać. Do smaku dodać można odrobinę cukru (najlepiej brązowego).
