Bezoek aan de Klanis wijngaard

Met de four wheel drive trokken we vervolgens naar de andere wijngaarden bij het buurtschap Manzano een kilometer verderop. Hier ligt Klanis, de wijngaard die de icoon van Montecchiesi levert. Deze wijngaard is gelegen op de top van de heuvel enmet een bodem van stenige klei, hun hoogste wijngaard ligt op 350m boven de zeespiegel, de bodem is hier nog droger (de druivenstok moet lijden om goede wijn te produceren). De druiven profiteren van goede ventilatie (door de wind) op deze locatie waardoor er geen schimmels kunnen toeslaan en spuiten overbodig wordt. De wijngaard voor de Klanis wijn bestaat enkel uit syrah druiven met een leeftijd variërend van 15 tot 35 jaar.

Snoeien

Men is voortdurend bezig overtollig blad te verwijderen om ventilatie in de wijnrank te bevorderen, extra zonlicht toe te laten op de druiven en meer voedingsstoffen richting de druiven te dirigeren. Opvallend in de Klanis wijngaard is de snoeiwijze van wijnranken. Nico vertelde dat dit de z.g. albarella snoeiwijze is. In Frankrijk kent men deze onder de naam Gobelet. Maar in dit geval waren de ranken zo sterk terug gesnoeid dat er nog één verticale rank, geflankeerd door een paal ter ondersteuning, overeind stond. De druiven ontwikkelen zich al vanaf enkele decimeters boven de grond, de laaghangende trossen profiteren daardoor van de bodemwarmte (ook ‘s nachts.)

Plantdichtheid

Een ander aspect van Het Streven Naar kwaliteit is de plantdichtheid van de wijnstokken. Hoe meer stokken aangeplant per hectare, hoe beter de kwaliteit van de wijn. Er ontstaat “verdringing”. De wijnstok is verplicht om het dieper op te zoeken waardoor de plant in periodes van droogte verzekerd is van water en mineralen. De plantdichtheid voor de gewone sangiovese is 5000 stokken per hectare. Voor de Klanis loopt dat op tot 8000 stokken syrah per hectare. Dat dit veel werk vergt spreekt voor zich. Ter vergelijking: een gewone wijngaard vereist 250 manuren per hectare per seizoen, voor een wijngaard als Klanis loopt dit op tot 900 manuren. Het streven naar kwaliteit vergt dus hoge investeringen.

De DOC schrijft een maximumopbrengst voor van 150 hl/ha, wat erg ruim is. Dal Cero legt zichzelf de beperking op om een hogere kwaliteit te verkrijgen. Voor de gewone sangiovese is dit 70 hectoliter per hectare, hoe hoger de kwaliteit van de wijn hoe kleiner de opbrengst per hectare. Voor Klanis is dit nog 50 hectoliter. Een Grand Cru waardig.

Cortona

Na dit leerzame bezoek trokken we naar Cortona een paar kilometer verderop. Sinds de Amerikaanse schrijfster Francis Mayes over deze stad en omgeving enkele bestsellers heeft geschreven met nog een verfilming, wordt Cortona overspoeld door Amerikaanse toeristen die allemaal haar villa Bramasole willen zien. Ze kunnen beter naar het Museo Diocesano gaan recht tegenover de Duomo, om daar de prachtige Signorelli’s te bewonderen, alleen Zijn Maria Magdalena is al “vaut le voyage”. Cortona is een stadje gelegen op de helling (tot op 650 m) van de berg San Egidio. Hoe hoger je klimt hoe mooier het uitzicht, tot je zelfs het Lago Trasimeno ziet liggen. Aan je voeten strekt de Val de Chiana zich voor je uit, waar de wijngaarden van Montecchiesi zijn gelegen. Op de voorgrond net buiten het stadje ligt de prachtige Santa Maria delle Grazie Calcinaio, een kerk van Francesco Giorgio Martini uit 1484, een belangrijk gebouw uit de vroege renaissance. Alles bij elkaar een adembenemend plaatje.

Soave Corte Giacobbe

Bij Maximo met zijn wijnbar in de via Nazionale, (hij voert alle wijnen van Dal Cero) namen we het aperitief. Enkele mooie witte wijnen zoals de nieuwe jaargang 2015 Soave Corte Giacobbe. Het fantastische topjaar 2015 deed zijn werk. De wijn vertoont naast het heerlijke bouquet van witten bloemen, citrus en perzik fruit. In de mond heerlijke rondeur met een levendige fristoon. Garganega op zijn best. Een betere zomerwijn kan je niet hebben.

Vermentino/Chardonnay

Daarna kwam de Vermentino/Chardonnay van Tenuta Montecchiesi. Dal Cero geeft sinds de 2015 voorkeur aan een blend met vermentino als dominante druif, boven de chardonnay als solodruif, waarvan we er al genoeg hebben in deze wereld. De Vermentino is meer typisch Toscaans, en heeft een onovertroffen origineel karakter. Het bijna bedwelmende bouquet van een grote bos witte bloemen nodigde uit voor een gulle slok. De olfactieve sensatie werd omgezet in een gustatieve sensatie. Mooie fristonen afgerond met het vetje van de chardonnay. Ideaal als aperitief. In dit geval natuurlijk begeleid met de nodige salumi, formaggio en prosciutto toscano (zouter dan de zoetere parmaham).

Lunch

Tijd voor de lunch. Het ristorante bij de Piazza Della Republica heeft een prachtige hooggelegen loggia recht tegenover het 13e eeuwse Palazzo Comunale, van waar je een heel leuk uitzicht hebt op de altijd levendige Piazza della Republica, het hart van de stad. Het etablissement heet dan ook ”La Loggetta”. Hier bevond zich vroeger de visafslagplaats. We werden hartelijk ontvangen door Marco en Lara, ze zijn goed bekend met de Dal Cero ‘s en hun wijnen sieren de wijnkaart.

Primo

Als voorgerecht een carpaccio van porcini met parmezaanse kaas, hier een lekker glas Dal Cero Sangiovese bij. Granaatrood zoals je verwacht van een echte sangiovese, in de neus rode kersen en rode bessen de smaak is soepel en rijk. Met het gerecht blijkt maar weer eens dat sangiovese zich heerlijk laat combineren met lichte lunchgerechten.

Secundo

Bij de secundo werd de Klanis ten tonele gevoerd. Dit paradepaardje van Dal Cero is werkelijk prachtig. Op het etiket prijkt een antieke kaart uit 1504 die Val di Chiana laat zien, gemaakt door Leonardo da Vinci, uit de tijd dat hij voor de Borgia’s werkte. Het kasteeldomein waar wij logeerden staat ook ergens ingetekend op deze kaart, deze is nu in bezit van de Royal Library in Windsor Castle. Wetenschappers beweren dat Leonardo het landschap van deze kaart gebruikt heeft als achtergrond van zijn Mona Lisa, die uit dezelfde periode stamt. Klanis is overigens de oude Etruskische naam voor de Val di Chiana.

Klanis

De Klanis bezit verfijning en complexiteit, gemaakt van 100 % syrah, afkomstig van de beste percelen van de Montecchiesi. De neus biedt een prachtig pallet aan fruittonen zoals rode bes, gedroogde pruimen, bramen en bosbessen, maar ook chocolade, vanille en hazelnoten. De mondvullende smaak is rijk met veel bessig fruit, mooie zuren en smeltende tannines . De alcohol is niet te excessief en in goede balans met de andere smaakcomponenten. Met nog enkele jaartjes opleg zal deze wijn nog groeien, wat een potentie!

Preziosaterra

De Preziosaterra, een blend van syrah met sangiovese, uit de omgeving van Manzano. De lage opbrengst per hectare garandeert een hoog concentraat. De twee druivensoorten worden apart verwerkt en later geblend. De opvoeding van de wijn gedurende 6 maanden vindt plaats in één en twee jaar gebruikte eiken vaten van verschillend formaat. Het resultaat is verbluffend, wat een lekkere wijn. Deze niet zo gebruikelijke combinatie smaakt perfect. Gedroogde pruimen en kers met lichte kruidigheid. In de mond rond en zacht, mooie diepe smaak, afdronk lang en smaakvol.

Selverello Cortona

De Selverello Cortona DOC syrah. Deze wijn van 100 % syrah, waarvan de druiven handgeplukt zijn, wordt gedurende 6 maanden opgevoed op 1 jaar oude vaten. Hij is rijk aan zwart fruit en kruidigheid zoals je dat bij syrah verwacht. De volle smaak en de zachte tannines zijn mooi met elkaar verweven. Mooie lengte. Heerlijk.

Uitbuiken

Daarna volgde nog een wandeling met Francesca door Cortona. We gingen richting de Celle net buiten Cortona. Dit is de oudste stichting van Sint Franciscus na de goedkeuring van zijn kloosterregel, midden in een prachtig natuurgebied. Ter afsluiting liepen we ook nog even de Santa Maria delle Grazie Calcinaio binnen om de akoestiek te proeven met een korte gregoriaanse sequens. Dit pronkstuk van de Italiaanse bouwkunst blinkt uit door zijn klare vormen, sterk geaccentueerd met natuurstenen ronde arcades, volumes die zich in een perfecte harmonie tot elkaar verhouden. Dit bekroond met een machtige koepel, ware Grand Cru architectuur, de vergelijking met een glas Klanis is hiervan niet ver verwijderd. Wijn en kunst horen bij elkaar, hèt stokpaardje van Marchese Piero Antinori.

Toscane blijkt toch maar weer een soort aards paradijs te zijn, werkelijk door God gemaakt. Terug maar weer naar het mooie Nederland, dat hebben we zelf gemaakt, zit daar het grote verschil in?

Toine Fassaert

Wijnkoperij en Notenbar

Terneuzen