शाळा म्हटल की विद्यार्थी, शाळा म्हटल की शिक्षक,

शाळा म्हटल की वर्ग, शाळा म्हंटल की तास,

शाळा म्हंटल की अभ्यास, शाळा म्हंटल की परीक्षा,

शाळा म्हंटल की शिक्षा, शाळा म्हटलं की फजीती,

शाळा म्हंटल की क्रीडांगण, शाळा म्हंटल की खेळ,

शाळा म्हंटल की मजा, शाळा म्हंटल की रजा,

शाळा म्हटलं की दोस्ती, शाळा म्हंटल की मौजमस्ती,

शाळा म्हंटल की आठवणी, शाळा म्हंटल की आपुलकी,

शाळा म्हंटल की अमुल्य, शाळा म्हंटल की अभिमान,

शाळा म्हंटल की निरोप, शाळा म्हंटल की पुन्हा एकदा गाठी भेटी !!!

            १५ ऑगस्टचे औचित्य साधून कर्मवीरच्या माजी टाळक्यांनी भेटीचा बेत आखला. आंतरजालावरून टाळक्यांना दोन दिवस आधीच आमंत्रण पाठवले होते. तब्बल आठ वर्षांनी आंम्ही शाळेत भेटणार होतो. भलताच उत्साह संचारला होता.नेहमीप्रमाणे सकाळी सात वाजता झेंडावंदनाच्या ठीक पाच मिनिट आधी मी शाळेत हजर झ्हालो होतो. लांबच्या लांब अगणित टाळक्यांच्या नेटक्या रांगा मंचासमोर लागल्या होत्या.त्यांना आदरणीय गुरुजन मंडळी हटकत होते. एकसाथ सावधान सूचना ऐकताच मीही आपोआपच सावधान स्थितीत गेलो होतो.  विशाल आणि उपेंद्र मला सामील झ्हाले होते. राष्ट्रगीताला सुरुवात ज़्हाली, सर्वांनी झेंड्याला मानवंदना देत राष्ट्रगीत गायले. तोवर अनंत, रोहित, राहुल सामील झ्हाले होते. दर वर्षीप्रमाणे शाळेत व विद्यापीठात कार्यक्रम होतो. राष्ट्रगीत ज़्हाल्या वर प्राचार्यान्चे भाषण् झ्हाले. त्यानंतर सर्व टाळकी विद्यापीठातल्या होणाऱ्या मुख्य कार्यक्रमासाठी रवाना झ्हाली.आम्ही तिकडेच थांबून जुने दिवस आठवत होतो.दुरूनच वर्ग हेरत होतो. शाळेत असताना केलेल्या करामतीवरून हसत होतो.त्यात आमचे मास्तरही होतेच.हश्मी उशीरा सामील झ्हाला होता. काही वेळ फोटोगीरी गेली. क्षणभर आजची शाळांची परिस्थिती डोळ्यासमोर आली.आजकाल शाळा हा बराच मोठा बर्निग इशु झ्हाला आहे न्हवे राजकारणाचा विषय झ्हाला आहे.खरे पाहायला गेले तर असे म्हणता येईल की शाळा हे शैक्षणिक कारखाणे झ्हाले आहेत. आपल्या रोजमर्याच्या वस्तू उत्पादन करणारे स्वायत्त कारखाणे एका बाजूस आणि अमर्याद खर्च करवून उद्याचे नागरिक बनवणारे शैक्षणिक कारखाणे एका बाजूस. कितीही काही झ्हाले तरी शाळा ही प्राथमिक गरजे इतकीच महत्वाची असते हे काही वेगळे सांगायला नको. गप्पा इतक्या रंगल्या की दोन तास कधी उलटून गेले कळलेच नाही. जुन्या आठवणीतून बाहेर येत निघायची वेळ आली होती.पुन्हा इथच भेटायचा असा संकल्प सोडत घराचा रस्ता धरला.