σε μία ομάδα

γυναικών 

να κρύψεις τον εαυτό σου 

να γλιστρήσεις ανάμεσα στο παρκέ 

να συρθείς μακριά, σου λέω,

μακριά από αυτό το δωμάτιο 

& την αδελφή σου 

πριν συνειδητοποιήσει 

πόσο Μαύρη εσύ 

πόσο λευκό το μυαλό της 

να γλιστρήσει το βλέμμα 

κάτω 

μακριά από τις άλλες Μαύρες 

φοβάσαι 

ένα συναπάντημα των ματιών 

& ο πόνος θα διέτρεχε την απόσταση ανάμεσά σας 

θα άλλαζε καταπώς το γάλα γίνεται βούτυρο 

τη σιωπηλή οργή. 

ΑΔΕΛΦΗ! το πόδι σου είναι ελαφρύτερο, 

αλλά πατάει ακόμα τον λαιμό μου.