![ΣουχÎÎ¹Ï Î§Î±Î¼Î¬Î½Ï„: Ï„Ïία ποιήματα για τη γυναίκα και τον πόλεμο [Της διαμελισμÎνης γυναίκας, Τι θα κάνω, Σπάστε (διεσπαÏμÎνα)]](https://cdn.blogarama.com/images/posts_thumbs_site_id/3136/313640-352855759.jpg "ΣουχÎÎ¹Ï Î§Î±Î¼Î¬Î½Ï„: Ï„Ïία ποιήματα για τη γυναίκα και τον πόλεμο [Της διαμελισμÎνης γυναίκας, Τι θα κάνω, Σπάστε (διεσπαÏμÎνα)]")
| Σουχέιρ Χαμάντ |
Της διαμελισμένης γυναίκας
άραγε το δέρμα της μύριζε
ζάταρ τα μαλλιά της
αμύγδαλα που εκρήγνυνται
ανάμεσα στα ελιόδεντρα
ο πατέρας της άναψε το σπίρτο
τ’ αδέρφια έχυσαν το εύφλεκτο υγρό
τη γυναίκα κοίταζαν
τις γυναίκες που έκρυβαν
το φύλο τους κάτω
από φούστες κάτω από μυστικά
σ’ αυτό τον κόσμο
των ανδρών και των μολότοφ
η περηφάνια της οικογένειας
ανάμεσα στους γοφούς της
η τιμή στο βρακί της
μπορώ μόνο να προσευχηθώ ν’ ανάψω
ένα κερί και να ελπίσω
ότι δεν βιάστηκες
ότι εκείνος δεν ήταν απότομος
συγγενής
μεθυσμένος ξένος
μπορώ μόνο να ελπίσω ότι
αγαπήθηκες μια φορά στα
χέρια του ότι σε άγγιξε
ακριβώς εκεί που χρειαζόσουν
ότι ψιθύρισε λόγια αγάπης
ελπίζω να ’ταν ειλικρινής
πού είναι τώρα
πού ήταν όταν ανακάλυψαν
το πρήξιμο στην κοιλιά σου
την απόδειξη της ανθρώπινης φύσης σου
όταν έχωσαν τις γροθιές τους
μέσα σου για ν’ αποδείξουν την ξεδιαντροπιά σου
όταν σε μαύρισαν στο ξύλο
ξερίζωσαν τις τρίχες απ’ το κεφάλι σου
μία μία εις το όνομα
του θεού και της γης
όταν σ’ έφτυναν και καταριούνταν
το κακό που είναι η γυναίκα
ο έρωτας μιας κόρης της παλαιστίνης
μπορεί να ’ναι επικίνδυνος
όπως η παραβίαση της απαγόρευσης κυκλοφορίας
οι κρυμμένοι αντάρτες
ενώνεσαι τώρα μ’ εκείνους που δεν θ’ αφήσουν
τη γη να στοιχειώσει τον ύπνο μου
που φυλάνε τα νώτα μου
κάθε φορά που γεννάω εξαναγκασμένες
αυτοκτονίες την προίκα του θανάτου
και η νόρα
αποκεφαλίστηκε απ’ τον πατέρα της
στον απαγορευμένο μήνα του μέλιτος περιέφερε
το κεφάλι της σε όλο το κάιρο
για ν’ αποδείξει την αρρενωπότητα του
έχουμε 1997
και μπορώ μόνο να ελπίσω
ότι είχες ένα ξεχωριστό τραγούδι
ένα ποίημα που θυμόσουν απ’ έξω ένα μυστικό
που σ’ έκανε να χαμογελάς
αυτό είναι ένα ποίημα αγάπης
γιατί σε αγαπάω
γυναίκα
που έζησες σ’ αυτόν τον κόσμο
των μαχαιριών και της αμαρτίας
μυρίζω τις στάχτες σου
από ζάταρ κι αμύγδαλα
κάτω απ’ το δέρμα μου
κουβαλώ τα κόκαλά σου
---------------------------------------------------
Στο βίντεο που ακολουθεί η ποιήτρια Σουχέιρ Χαμάντ ερμηνεύει δύο ανατριχιαστικά προφορικά κομμάτια: «Τι θα κάνω» και «Σπάστε (διεσπαρμένα)» -- στοχασμοί στον πόλεμο και την ειρήνη, στις γυναίκες και τη δύναμη. (Με ελληνικούς υπότιτλους)
---------------------------------------------------
Η Σουχέιρ Χαμάντγεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1973 στο Αμμάν της Ιορδανίας. Είναι ποιήτρια, συγγραφέας, καλλιτέχνιδα και πολιτική ακτιβίστρια. Οι γονείς της ήταν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί με την ίδια όταν ήταν πέντε ετών στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ (αγγλικά)
Πηγές: Κείμενο (περιοδικό Τεφλόν τεύχος 8), Βίντεο: TED
Related Articles
This post first appeared on Στιχοποιήματα και κείμενα (blogspot), please read the originial post: here
