Over de Zorg en ICT is al menig onderzoek gedaan. Van inventarisatie over welke behoefte aan automatisering er is, calculaties over return on investment tot onderzoek naar mislukte implementaties en de daarmee gepaardgaande verlies aan investering. Menig (vervolg)advies is er al geschreven en toch mag Het Nog Niet vlotten. Laten we maar algemeen concluderen dat het nog niet zo lekker gaat tussen de Zorg en automatisering. Dit zijn zo een paar thema’s die ik terug krijg uit de gesprekken met bestuurders en managers.

Goed beschouwd lijkt de Zorg grote moeite te hebben het tempo waarin de ontwikkelingen in de automatisering elkaar opvolgen op te pakken. Als ik de Zorg zou moeten positioneren in de Bellcurve,

dan zou ik deze enige jaren terug, geschaard hebben bij de “early majority” (eerst wachten tot het getest is, echt werkt). Inmiddels de nodige ervaringen rijker plaats ik de zorg wel bij de “late majority” (bijna iedereen werkt ermee, laat ik ook maar meedoen) met soms een uitstap naar “laggards” (niet willen, niet durven). Ik heb de neiging het ‘waarom” te gaan verklaren, de oorzaken op te zoeken. Maar daar wil ik nu juist nu niet bij stil staan. Eerder wil ik een signaal afgeven!

Laat ik dit nu aan de hand van eigen ervaringen doen. Op dit moment kan ik zelf heel veel zaken direct via automatisering regelen. Organisaties die dit aanbieden, hebben hun bedrijfsvoering daar volledig naar ingericht. (Dit in tegenstelling tot wat ik bij sommige zorginstellingen zie gebeuren, wel automatiseren maar de oude en vaak ineffectieve werkprocessen niet aanpassen.)

Laat ik vervolgen met een paar voorbeelden:

• alle bankzaken, nb plaats en tijd onafhankelijk,
• online winkelen, van kleding, boeken tot huishoudelijke apparatuur,
• belastingzaken persoonlijk en zakelijk,
• energie- en internetprovider,
• boodschappen voor huishouden,
• maaltijden bestellen en laten bezorgen,
• vakanties, hotel boeken, vakantiehuis huren,
• huis verkopen/kopen,
• bioscoopbezoekje, filmhuren via internet,
• een vlucht boeken, mijn vlucht- en reisgegevens via het internet,
• een (international) treinticket regelen,
• medicijnen bestellen,
• contact met familie, vrienden via Facebook, Hyves, mail, twitter.

In deze opsomming zitten een aantal zaken die betrekking hebben op onze directe levensbehoeften. Automatisering is daar al enige tijd niet meer uit weg te denken. Sociaal, maatschappelijk zijn we daar volledig mee verweven.

Het is wat mij betreft vreemd dat de Zorg in dit rijtje ontbreekt. De Zorg waar we toch in de huidige tijd direct ‘digitaal’ op zouden moeten kunnen terugvallen. Helaas, de digitale mogelijkheden zijn nog uiterst beperkt. Vaak gaat het niet verder dan website met informatie waar je al snel de weg kwijt raakt en zijn de websites alleen gericht op “zenden”. Zo heb ik bijvoorbeeld geen directe toegang tot mijn dossier bij de huisarts, ziekenhuis, zorginstelling, kan ik niet via Internet Een afspraak maken en moet dat nog steeds telefonisch op bepaalde tijden. Bij ziekenhuizen en zorginstellingen is het niet anders. Mogelijkheden voor interactie, vraag en antwoord, video consult, afspraken maken, bestellingen doen, het is allemaal nog erg mondjesmaat. En dan hebben we het nog niet gehad over de vele effectiviteitsmogelijkheden die automatisering biedt voor de bedrijfsvoering en de professionals van de zorginstellingen en tussen de zorginstellingen.

Goed laat ik niet te Grumpy worden en vaststellen dat er een enorm DIGITAAL GAT aan het ontstaan is tussen de digitale dienstverlening van het Bedrijfsleven en de Zorg. Hoog tijd voor de Zorg dit digitale gat zo snel mogelijk te dichten!