Vanaf vandaag 1 juni 2015 ben ik geen Directeur van C3 meer. Collega Elsbeth Reitsma heeft de leiding van mij overgenomen. Zij is nu bestuurder van onze coöperatie en directeur van onze besloten vennootschap. Ik ben heel blij met onze nieuwe leider en ik wens Elsbeth alle succes in deze nieuwe functie, die ze naast haar adviespraktijk zal uitoefenen.
Ik zelf blijf adviesopdrachten in de gezondheidszorg uitvoeren en blijf daarvoor als gewone partner aan C3 verbonden.

Ik heb het kantoor geleid sinds de oprichting in september 1988, dus bijna 27 jaar. We begonnen met de drie oprichters, die alle drie directeur waren. Ik was dus voorzitter van de directie bij een bedrijfje waar toen vijf man werkten. Tussen 1991 en 2000, leidden we het kantoor met twee man. Dat was niet altijd gemakkelijk omdat mijn collega en ik vaak nogal verschillende ideeën hadden. Vanaf 2000 tot nu was ik de enige directeur van een club, waarin alle consultants gelijke zeggenschap hebben. Die consultants Zijn zelfstandige, eigenzinnige en soms eigenwijze professionals, zoals in iedere professionele groep. Dat relativeert het directeur zijn wel een beetje. Als leider van een groep professionals, die jouw gelijken zijn, mag je alleen leiden zolang de collegae het je toestaan. Dat hebben ze me 27 jaar toegestaan. Meestal heb ik het met plezier gedaan, maar soms was het in plaats van ‘leiden’ ook wel ‘lijden’ om de groep bij elkaar te houden en dingen voor elkaar te krijgen. Overall kijk ik met tevredenheid terug op deze hele periode. Voor het 25 jarig bestaan hebben Frank Wolterink en ik de ‘autobiografie van C3’ geschreven waarin het wel en wee van ons professionele clubje over al die jaren is beschreven.

Ik ben er heel trots op en tevreden over hoe we met de huidige club consultants de directiewisseling in volledige harmonie voor elkaar hebben gekregen. Dat zegt iets over de kracht van C3 en de binding en samenwerking in onze groep. Te meer daar veel wisselingen van de leiding met ruzie en ellende gepaard gaan.

Sinds we een coöperatie zijn (2013) wordt de bestuurder/directeur telkens voor 2 jaar door de algemene vergadering benoemd. Herbenoeming is mogelijk. Mijn termijn eindigde in juni 2015 en ik ben er zeker van dat ik zonder meer herbenoemd zou zijn, als ik dat gewild had. Maar in het vroege najaar van 2014 bedacht ik dat ik die herbenoeming niet meer wilde. Ik ben inmiddels 66 en een benoeming tot mijn 68ste leek me noch voor C3 noch voor mij gewenst. Eens is het genoeg en je kunt beter zelf op tijd gaan dan dat je collegae omzichtig moeten proberen het gesprek over je houdbaarheid moeten starten. Ik koos er dus voor om in oktober 2014 aan te kondigen dat ik niet herbenoembaar wilde zijn in juni 2015. Dat besluit werd door de collegae in alle rust ontvangen. Niemand riep ‘het wordt de hoogste tijd’, maar gelukkig probeerde ook niemand me over te halen om langer aan te blijven. Het was goed zo.

Het was ook vanzelfsprekend dat ik kon Aftreden Als Directeur, maar Als Partner Gewoon onderdeel van de groep kan blijven. Eerder heb ik daar zelf wel aan getwijfeld en gedacht dat aftreden als directeur ook tot vertrek als partner zou moeten leiden. In de huidige samenstelling en samenwerking binnen de groep is dat niet nodig en wordt dat door de collegae zelfs ongewenst geacht. En ikzelf blijf opdrachten in de zorg doen en doe dat vanzelfsprekend het liefste via ‘mijn’ C3. Dat was dus geen discussiepunt.

Wie de nieuwe directeur zou worden was uiteraard wel onderwerp van discussie of ik kan beter zeggen: van een goed gesprek. Ik wilde uiteraard buiten dat gesprek blijven, maar mijn collegae wilde perse dat ik als partner gewoon Aan Het Gesprek deelnam.
We hebben er tussen november en februari een aantal keren in alle rust over gesproken. Collega Eef Weenink bereidde die gesprekken zorgvuldig voor en zorgde dat we de verschillende rokken van de ui ordelijk afpelden. Eerst een profiel, dan de vraag intern of extern. Dan de vraag hoe we tot een ‘belangstellingsregistratie’ konden komen. Elsbeth was ondertussen druk met haar promotie en de voorbereiding van de verdediging op 8 december. Ze nam dus maar beperkt aan het gesprek deel en werd daardoor geen partij.

Begin dit jaar moesten we langzaamaan tot een besluit komen. Dat is best een beetje eng, want wat doe je als er meer mensen willen en er verschillend gedacht wordt over hun geschiktheid. Of omgekeerd als er niemand wil en we moeten proberen iemand over te halen. Ik heb me uiteraard buiten de discussie over personen gehouden, maar ik hoorde wel steeds vaker de naam van Elsbeth in de wandelgangen noemen.
Toen we uiteindelijk de spannende vergadering hadden om te inventariseren wie de kandidaten waren, waren we in drie kwartier klaar. Iedereen vond dat Elsbeth onze nieuwe directeur moest worden en niemand ambieerde het zelf. Elsbeth bleek bereid de functie op zich te nemen en kreeg er na een aanvankelijke aarzeling ook wel lol in.
De algemene vergadering heeft Elsbeth in april formeel per 1 juni benoemd. Sinds die tijd zijn Elsbeth en ik samen opgetrokken en hebben voor een soepele overgang gezorgd, die dus vandaag formeel gerealiseerd is.

Het is mooi dat C3 de wisseling van leiderschap zo harmonieus voor elkaar heeft gekregen. Ik ben daar trots op en blij over. Ik heb alle vertrouwen in Elsbeth en in de toekomst van C3.
We gaan de overdracht van het leiderschap nog vieren met allen, die C3 toegenegen zijn. Dat doen we in het najaar, omdat we ook ons kantoor verbouwen en dat feestelijk willen openen.
Zo gaat C3 een heel nieuw tijdperk in en richten we ons op een nieuwe toekomst.