Pamiętacie jak kiedyś zostawało się po lekcjach w szkole?






Dla jednych może to być męczące, ja też narzekam, ale lubię wieczorami zostawać tam sama.
Jedno jest pewne, żaden uczeń LO nie zna szkoły z tej strony, a przecież i po lekcjach coś się dzieje ( na przykład dodatkowe korekty z rysunku, które muszę przemyśleć ).
Zajęcia o tej porze mają swoje wady i zalety, lubię kontrasty, więc światło odbijające się w szybach jest mi znane.

Wychodząc ze szkoły zaczął padać śnieg ( teraz już jest go sporo ), niby tak bardzo go nie chcemy, ale na niego czekamy, "w tym roku zima zaskoczyła kierowców", tak jakby zima nie była co roku i nie wiedzieli że jednak warto wydać te 2 stówki i zmienić opony.
Dzisiaj dostałam jedno pytanie; "nie boisz się chodzić jak jest ciemno?"
Odpowiedziałam najprościej jak umiałam " czego mam się bać? Przecież świat jest taki sam, nie zmienia się, tylko ludzie widzą go inaczej". To jest prawda, bo tak czuję, z ciemnością nie czuję się źle, umiemy patrzeć w ciemności, może nie tak dobrze jak koty, ale jednak po przebudzeniu o 1 w nocy wiesz gdzie znajduje się butelka wody, widzisz ją :)

W szkole robiłam masą solną, ręce niesamowicie szczypały ale było warto, przypomniały mi się świąteczne uszka robione z babcią. Babciu! Szykuj mąkę, nadchodzę!


Buziaki dla Was, żyjcie, malujcie i piszcie wiersze :*