قبلا خیلی به این فکر می کردم که باید به چه شکل در ایران سرمایه گذاری کرد که دارایی های ما رشد کند
هفته پیش تکه کاغذی که مربوط به یکی دوسال پیش بود را پیدا کردم.

به نظرم کاملا درست است و با فرمول های ایران سازگاری دارد. شاید خیلی بدیهی باشد اما من تک تک آن ها را با تحربه به  دست آوردم.

دسته اول – برای سرمایه های کم: (البته بیشتر می شود گفت سوار بر تورم بودن نه رشد سرمایه)

دلار کاغذی:
از همه چیز نقدشوندگی اش بالاتر است اما مشکل در نگهداری دارد. یعنی هم جرم است و هم احتمال دزدی دارد

استیبل کوین:
با شرط تگهداری در کیف پول به نظرم گزینه خوبی است. نقدشوندگی اش خوب است اما اگر اینترنت نباشد یا صرافی ها را ببندند به مشکل می خوریم (که البته احتمال هر دو کم است. اما ایران کشور بوقع پیوستن احتمالات کم است)
مثل: تتر – USDC – Dai

سکه:
نقدشوندگی بالا اما احتمال دزدی بیشتر از دلار است چون خیلی ها می گویند دزدها با طلایاب به خانه ها می آیند.

طلای آب شده:
من با این مورد ارتباط برقرا نکردم چون یکم پیچیده است هم در خرید هم فروش. شخصا سکه را بیشتر به طلای آب شده ترجیح میدم چون ردگیری طلای آب شده هم از سکه راحت تر است برای داستان های مالیات و …

دسته دوم – در نهایت سرمایه کم و ریسک بالا می شود بازار رمز ارز
به نظر من بهترین و تنها بازار آزاد و متصل به جهان است که می شود اسم سرمایه گذاری را روی آن گداشت. منظور من ترید و این چیزها نیست. ضرفا خرید و نگهداری مثل سهام

دسته سوم – برای سرمایه های زیاد: (سرمایه گذاری حساب می شود و عموما بیش از تورم آورده دارد)

خودرو

ملک (زمین – مغازه – اپارتمان)

مطلب بالا شاید خیلی بدیهی بود اما من بلد نبودم و فکر می کردم با کار کردن می شود در ایران از لحاظ مالی ارتقا پیدا کرد. اما واقعیت هرکس هم که درآمد خوبی دارد در نهایت سرمایه خود را در همین موارد وارد می کند.

سال ها نمی خواستم این را باور کنم و قصد داشتم در خلاف جریان آب شنا کنم اما متوجه شدم اشتباه کردم.

پی نوشت: راجع به این مطالب هم تحقیق کردم یا در ایران نیستند یا سود کمی بیشتر از بانک می دهند که حتی تورم را هم پوشش نمی دهد.

Mutual Fund
Bonds
ETF
Stocks

نوشته سرمایه گذاری در ایران برای آدم های معمولی مثل من اولین بار در سایت شخصی حمید طهماسبی پدیدار شد.